FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Op bezoek bij het ondergrondse muggenlab in het centrum van Londen

We gingen op bezoek bij de voormalige bunker en lieten ons prikken door muggen – voor de wetenschap.

Onder een drukke straat in Londen is een voormalige bunker tegenwoordig een thuis voor ietwat ongewone bewoners. Hier bewaart de London School of Hygiene and Tropical Medicine namelijk hun insecten, die daar onder tropische omstandigheden leven. Het gezoem van duizenden muggen is oorverdovend.

"Het is een redelijke warme omgeving om in te werken, maar de muggen houden ervan," zegt Sarah Kelly, wetenschapper bij ARCTEC. Onder de grond voert zij experimenten uit op haar bloedzuigende proefdieren.

Advertentie

De Arthropod Control Product Test Centre (ARCTEC) is verantwoordelijk voor het testen van insectenwerende middelen en insecticiden voor ze verkocht mogen worden. En er is maar één echte manier om die producten te testen: vrijwilligers vinden die het product opsmeren, hun lichaam blootstellen aan hongerige muggen en kijken of ze prikken.

Kelly gaf ons een kleine rondleiding door het lab en ik onderging vrijwillig een aantal experimenten, waarbij ik onder andere mijn arm in een doos vol bloeddorstige muggen stak.

Iedereen reageert anders op muggenbeten. Nadat ik een soort proefprik kreeg, wist ik wat ik moest verwachten: hoewel de beten eerst maar een piepklein rood stipje achterlieten op mijn arm, toonden ze pas de dag na het filmen hun echte effect:

De auteur met zelfmedelijden de dag na de opnames. De bulten waren gelukkig snel weg. Image: Victoria Turk/Motherboard

De muggen die in dit experiment gebruikt werden zijn van het soort Stegomyia aegypti, die oorspronkelijk uit Afrika komt en verantwoordelijk is voor de verspreiding van ziektes als dengue en gele koorts – beide potentieel dodelijke ziektes. Het is daarom begrijpelijk dat dit soort producten op effectiviteit getest worden.

De insecten in het lab zijn gelukkig helemaal vrij van ziektekiemen; ze zijn generatie na generatie gefokt in het lab en nooit blootgesteld aan ziektes. Dit is ook de reden waarom ze na blootstelling aan een mens, niet meer gebruikt mogen worden – helaas voor hen betekent een beet een enkele reis naar de dood.

"Wij worden vrij vaak gebeten, dus het voelt een beetje als wraak als we ze mogen gebruiken in experimenten," zegt Kelly.