Wat gebeurt er als je een scheet laat boven je eten?

Kleine kans dat je hier ooit wakker van hebt gelegen, maar daarom niet een minder relevante vraag: wat zou er gebeuren als je een scheet laat boven je eten? Zitten er daarna poepbacterien door je maaltijd? En kan je daar ziek van worden?

Een flinke stinkscheet ruik je doordat de moleculen uit het scheetgas een verbinding aangaan met bepaalde neuronen in je neus. Dit is op zich al verontrustend, want dat betekent dat er op dat moment scheetmoleculen in je neus zitten. Een scheet bestaat normaal gesproken uit een mengsel van stikstof, koolstofdioxide en wat kleine beetjes zuurstof, waterstof en methaan. Daarnaast kan er onder andere waterstofsulfide ontstaan, en dat is verantwoordelijk voor de stank. Overigens stinken vrouwenscheten meestal meer dan mannenscheten, doordat vrouwen hogere concentraties waterstofsulfide in hun darmgas hebben, zo blijkt uit onderzoek. Over het algemeen is een scheet dus niet zo heel smerig, maar het zou kunnen dat de scheet onderweg naar buiten wat kleine poepdeeltjes of bacteriën meepakt.

Een Australische zuster die regelmatig op de operatiekamer werkte vroeg zich ook af of er daadwerkelijk bacteriën met scheten meekomen. Ze liet namelijk regelmatig stiekem windjes tijdens het werk en was bang dat het misschien kwaad kon als ze dat deed naast een patiënt die net geopereerd werd. De microbioloog Luke Tennent was niet te beroerd dit eens goed uit te zoeken en liet een collega twee keer een wind laten op vijf centimeter afstand van een petrischaaltje. Eén keer met zijn broek aan, en één keer met zijn broek uit.

Het eerste petrischaaltje, dus die van de broekwind, bleef schoon. Blijkbaar werkt je broek dus prima als bacteriefilter. Het schaaltje dat onder de blotekontwind had gestaan bevatte na incubatie een aantal kolonies bacteriën. In het midden van het schaaltje groeiden darmbacteriën, die dus met de scheet mee waren gekomen. Daaromheen zaten wat groepjes huidbacteriën, die waarschijnlijk door de kracht van de scheet los waren gekomen van de huid rond de anus. Beide bacteriën waren overigens niet schadelijk. Zo lang je je broek aanhoudt is een scheet laten op de operatiekamer dus niet echt een probleem.

Terug naar de eettafel. Stel dat je eigenwijs bent en toch je broek uitdoet tijdens het scheten laten, en ook nog eens scheten laat boven je eten. Wat dan? Kunnen die 'onschuldige' bacteriën alsnog het eten verpesten? De voortplantingssnelheid van E. coli, een typische darmbacterie, is onder ideale omstandigheden iets meer dan vijftien minuten. Als je dus na het laten van de scheet je eten nog een flinke tijd laat staan, neemt het aantal bacteriën snel toe.

Nu is de vraag hoeveel je scheet werkelijk bijdraagt aan het aantal bacteriën in de omgeving van de eettafel. De mythbusters hebben ooit getest hoeveel darmbacteriën er op tandenborstels zitten, naar aanleiding van het gerucht dat je door het doortrekken van het toilet poepdeeltjes verspreidt door de badkamer. Ze plaatsten 24 tandenborstels op verschillende plekken in de badkamer, en zetten twee controletandenborstels op hun kantoor. Na een maand lieten ze alle tandenborstels checken in het lab en moesten concluderen dat er inderdaad poepbacteriën op de tandenborstels zaten die in de badkamer hadden gestaan. Opvallend genoeg vonden ze diezelfde bacteriën ook op de borstels die netjes op kantoor waren gebleven. Alles in huis is hoe dan ook besmet met poepbacteriën.

Concluderend kunnen we stellen dat een scheet laten boven je eten veilig is zolang je je broek aanhoudt. Als je het doet in je blote kont kan het alsnog weinig kwaad, omdat toch alles in je omgeving al besmet is met poepbacteriën, en je het eten waarschijnlijk niet zo lang laat staan dat de bacteriën de kans krijgen enorm in aantal toe te nemen. In het geval dat je last hebt van een besmettelijke ziekte zoals cholera, dysenterie of hepatitis is het wel sterk af te raden, aangezien je die ziektes dan zou kunnen doorgeven aan je tafelgenoten.

Disclaimer: voor je eigen veiligheid en die van anderen, raden we je aan dit toch niet thuis te proberen, zelfs als je kerngezond bent.