Een Chileense woestijn speelt een sleutelrol in onze zoektocht naar aliens

De Atacamawoestijn ligt op grote hoogte en heeft een zeer droog klimaat. Dit maakt het een van de beste plekken op Aarde voor hemelturen. De regio is nu al een verzamelplaats voor astronomisch onderzoek en krijgt binnenkort de grootste telescoop op het oppervlak van de Aarde – een telescoop die zo gevoelig is, dat wetenschappers misschienzelfs tekenen van leven op buitenaardse werelden kunnen opvangen.

Maar het is niet alleen de sterrenhemel van de Atacamawoestijn die bijdraagt aan onze zoektocht naar buitenaards leven. De grond wordt ook gebruikt. De woestijn wordt vaak de droogste plek op aarde genoemd en in combinatie met de harde ultraviolette straling, is het de meest met Mars vergelijkbare plek die we in de buurt kunnen vinden.

Dat is dan ook de reden dat NASA expedities naar de woestijn stuurt om nieuwe instrumenten die leven moeten detecteren te testen, hopelijk om ze mee te sturen met toekomstige Marsmissies. Het nieuwste project – Atacama Rover Astrobiology Drilling Studies (ARADS) – heeft net hun eerste onderzoek afgerond bij de Yungay Station, waar de omgeving het meest op Mars lijkt.

Het ARADS-team bracht een maand door in de kurkdroge omgeving tijdens de hete, zuidelijke zomer, om NASA's levensdetectoren te testen. Tijdens hun verblijf experimenteerden de onderzoekers met een prototype voor een Mars-boor, een robotarm, een Signs of Life Detector (SOLID) uit Spanje en een model van de Wet Chemistry Laboratory die ook meeging met de Phoenix-lander in 2008.

"Het plaatsen van leven-detecterende instrumenten in een moeilijke omgeving helpt ons bepalen wat de beste manier is om huidig of vroeger leven op Mars te vinden. Als het al bestond," zegt NASA Ames ruimtewetenschapper Brian Glass, tevens hoofdonderzoeker van het ARADS-project.

Tijdens hun reis kon het team monsters nemen op drie locaties: Yungay, Salar Grande en Maria Elena. Yungay is al decennia lang een hotspot voor astrobiologisch onderzoek vanwege de barre omstandigheden. In 2003 testte een team dezelfde levensdetectoren die meegingen met de Viking-sondes in 1975 en vond evenveel leven als de originele detectoren vonden op Mars: geen. Aangezien zelfsde onherbergzaamste regio's van Antarctica extremofiele micro-organismen herbergen, is de gruwelijke dorheid van Yungay een populaire bestemming voor astrobiologen.

Salar Grande is een enorme zoutvlakte en Maria Elena is zelfs nog droger en onherbergzaam dan Yungay. Het ARADS-team heeft een hoop opties om hun gereedschap te testen.

Het team zal dan ook de komende vier jaar regelmatig terugkeren naar de Atacama om nog meer boren, detectoren en rovers te testen.

Uiteindelijk zullen de afstammelingen van die instrumenten meegaan naar de woestijnen op Mars, waar ze precies hetzelfde zullen doen. Hopelijk zal al deze moeite op een dag de eerste tekenen van leven buiten de Aarde opleveren.

Of wellicht zijn het wel de astronomen die eerder op hard bewijs stuiten van biologische entiteiten die verre planeten bevolken.

Wie weet wat er gebeuren gaat, maar deze unieke Chileense woestijn lijkt centraal te staan in de zoektocht naar buitenaards leven.