Voornamen zijn belangrijk en interessant. En inconsequent en raar. Ouders moeten in de eerste momenten van het nieuwe leven van een mensje een beslissing maken die veel meer invloed heeft dan je waarschijnlijk zou denken. Het is dus voor vrijwel alle ouders belangrijk om een naam te kiezen die een bepaalde status en originaliteit uitstraalt, maar ook weer niet zo veel dat het kindje buiten de boot valt en gepest wordt omdat niemand weet hoe Juëquinaisheley gespeld (of uitgesproken) wordt. Ik verzin die naam overigens niet.

Zelf had ik lange tijd moeite met mijn naam; mensen kenden het niet, of koppelden het aan slechte Spaanse soaps of zwoele Latino-zangers. Het heerlijkste vond iedereen om zijn of haar innerlijke comedian op te zoeken en mijn naam maar eens te herhalen in hun allerbeste 'Spaans,' wat neerkwam op heel hard praten en de "j" uitspreken alsof ze gewurgd worden, om vervolgens zelfvoldaan te vragen "Zeg ik het zo goed?" Hartstikke lollig, mensen, echt lachen.

En toen kwam Lady Gaga die Alejandro de mainstream inslingerde en mensen de kans gaf om het deuntje een paar keer te zingen als ik me voorstelde. Dat waren moeilijke jaren. Maar het had wel als gevolg dat niemand mijn naam meer fout spelde wat daarvoor 88% van de keren gebeurde. Dus namens mij en de 146 andere Alejandro's in Nederland: thanks, Lady Gaga.

Enfin, aan de andere kant van het spectrum heb je de populairste namen, die bijgehouden worden door het Meertens Instituut en online toegankelijk zijn gemaakt. Ik probeerde al lang iets te vinden om daarmee te doen, voornamelijk door mijn ongezonde fascinatie voor de naam Kevin.

Kevin domineerde tussen 1989 en 1994 namelijk de topnamenlijst. De naam had Nederland bij storm genomen en verspreidde zich vanuit Limburg als een virus over het land. Ik zeg virus, want uit later onderzoek bleken dragers van de naam Kevin een hoop negatieve gevolgen te ervaren: ze werden als dommer beoordeeld door leraren en maakten het minste kans op dates via datingsites. "Kevin is geen naam, het is een diagnose," zoals Duitse onderzoeker Astrid Kaiser stelde na een onderzoek naar de invloed van namen op schoolprestaties. Het fenomeen heeft zelfs een naam gekregen in de wetenschap: Kevinisme. Het is de overkoepelende term geworden voor ongelukkig gekozen voornamen die later in het leven veel negatieve invloed hebben.

Maar ik dwaal af. Om de verspreiding van namen zichtbaar te maken, hebben we in navolging van een Franse en Amerikaanse versie de populairste jongens- en meisjesnamen vanaf 1980 in twee gifjes gevangen.

Je kunt er weinig wetenschappelijke conclusies uit trekken, maar het is in ieder geval interessant om te zien hoe namen zich door het land verspreiden en welke provincies het langst vasthouden aan traditionele namen als Jan of Johannes (Noord Brabant).

Daarnaast verbaasde het me best wel dat Limburgers van alle provincies het meest avant-garde waren bij het toekennen van nieuwe, originele voornamen. Utrecht bleek, net als bij het 'onderzoek' dat ik ooit deed naar populaire zoektermen op Google, de allersaaiste provincie.

We hebben ervoor gekozen om onze zoektocht te beperken tot 1980,want als je voor die tijd geboren bent dan ben je 35 en heet je toch Jan, Johannes, Maria of Johanna.

Andere conclusies zijn uiteraard welkom in de comments.