We proefden de legendarisch smerige Koryoburger in Noord-Korea

MUNCHIES' China correspondent Jamie Fullerton bracht een week door in Pyongyang, de hoofdstad van de Democratische Volksrepubliek Korea, waar hij een zeldzaam kijkje kreeg in de eetcultuur van het gesloten land. Dit is het eerste deel van de trilogie.

Voor veel mensen is een reis naar Noord-Korea de meest extreme vorm van toerisme: een kans om het meest gesloten land ter wereld te zien en in contact te komen met een dictatoriaal regime.

Het wordt vaak gezegd dat de vijfduizend Westerse toeristen die het land jaarlijks bezoeken – altijd met lokale gidsen en alleen langs goedgekeurde plekken – met meer vragen weggaan dan waar ze mee kwamen. Ik had ook een hoop vragen toen ik vorige maand in het vliegtuig naar Pyongyang zat. Maar één vraag werd al beantwoord tijdens mijn reis met Air Koryo, de nationale luchtvaartmaatschappij van Noord-Korea.

De Koryoburger, het enige voedsel dat aan boord van Air Koryo-vluchten wordt geserveerd, heeft een cultstatus omdat-ie ontzettend smerig is en het vlees een dubieuze herkomst heeft. De crèmekleurige hockeypuck droeg eraan bij dat Air Koryo de slechtste luchtvaartmaatschappij ter wereld wordt genoemd door de website Skytrax – al zijn de reviews van passagiers positiever dan die van de website zelf. Die burger moest en zou ik proeven.

Nadat ik obsessief veel informatie over de burger had opgezocht, zat ik klaar om te kokhalzen toen de stewardess er eentje in mijn handen drukte. Een recensie van de burger uit een artikel van MUNCHIES beschrijft het als "mysterieus vlees, dat niet echt lekker was. Ik heb het niet helemaal opgegeten."

Ik heb de Koryoburger ook niet helemaal opgegeten, maar dat kwam meer door de saaie smaak van de burger en niet doordat ik kokhalzend boven het vliegtuigtoilet hing.

Het vlees was flauw en op geen enkele manier aanstootgevend, maar het viel wel op dat het vlees lastiger te identificeren dan te kauwen was. Het smaakte een beetje naar kip, maar ook weer niet echt.

Zielige strookjes rode kool, een muf broodje en kunstmatige kaas maakten het niet beter. Een even mysterieuze dunne rode saus kwam eruit gesijpeld toen ik in het vlees kneep, maar het was gelukkig te waterig om bloed te zijn. De burger werd op koelkasttemperatuur geserveerd.

Om eerlijk te zijn: de Noord-Koreaanse keuken draait op kimchi en noedels. Hamburgers worden pas sinds 2009 geserveerd in Pyongyang, toen restaurantketen Samtaeseong ze ging verkopen. "Er zijn een aantal plekken waar ze verkocht worden," zei Simon Cockerell, de manager van Koryo Tours, het bedrijf waarmee ik naar Noord-Korea reisde.

"De keten heeft restaurants die op McDonald's lijken, fastfoodtentjes," voegt Cockerell toe. "Maar het eten is nooit direct klaar als je binnenkomt, dus je moet alsnog een kwartier wachten. Ze hebben niet genoeg klanten om van tevoren iets te bakken en te hopen dat iemand het komt eten binnen een half uur." Cockerell, die meer dan tweehonderd keer met Air Koryo reisde, is het eens met mijn oordeel over de burger: de wilde verhalen over de ranzigheid voelen overdreven. "Als je een wereldburger bent, moet het slechtste dat je ooit gegeten hebt iets onbeschrijfelijk ranzigs zijn," zegt hij. "Je hebt een saai leven als een smakeloos stukje vlees het smerigste is dat je ooit at."

Hij vertelde dat vegetariërs "de burger niet krijgen." Ik dacht dat hij bedoelde dat je dan gewoon niks kreeg, maar naast mij bestelde iemand de vegetarische variant, en die kreeg gewoon een broodje. Zonder vlees, maar wel met een paar extra plakjes tomaat.

Ian Bell schreef op Facebook de meest eerlijke samenvatting van de Koryoburger: "Natuurlijk smaakte het vreemd en was het koud, maar het was interessant om de Noord-Koreaanse versie van een hamburger te proeven," schreef hij. "Mijn enige klacht is dat we naast een dronken man met een gekke hoed zaten die in slaap viel op de schouder van mijn vader."

Volg Jamie Fullerton op Twitter.