Deze commentator bewijst dat Total War: Warhammer een echte kijksport is

Gamers en esporters krijgen in de maatschappij niet dezelfde waardering als mensen in de sport of kunst. De vooroordelen zitten hem in de kleine dingen: kunstenaars opereren vanuit een atelier, professionele gamers al snel vanuit een ‘gamehol’, of nog erger: een mancave.

In Korea en Japan bestaat er inmiddels een pantheon van gamercelebs, beroemde coaches, en is er een popcultuur rondom games, maar in het Westen kennen wij dat niet.

We vertellen elkaar weinig, en vaak ook de verkeerde, verhalen over games. Er is veel aandacht voor technische specificaties, gameplay en de graphics, en weinig voor de gemeenschap van mensen die ervoor zorgen of een game leeft of niet. En zo kan het zijn dat een gigantisch deel van de cultuur (en de wereldeconomie) voor veel mensen alleen op een clichématige of oppervlakkige manier zichtbaar is.

En in een wisselwerking beïnvloedt dat weer hoe journalisten schrijven. We zoeken naar de thema’s en misstanden die direct herkenbaar zijn voor mensen buiten het wereldje: verslaving, seksisme. Allemaal belangrijk, maar we vergeten dat de meeste drama en schoonheid juist te vinden is in de norm.

Daarom vandaag een normaal verhaaltje.

Op het internet bestaat er een man die zichzelf Turin noemt. Ik nam direct aan dat het een verwijzing was naar Turin Turambar, een menselijk karakter uit De Silmarillion van Tolkien dat misschien een grote held had kunnen zijn, maar ten onder gaat aan zijn hoogmoed, maar in een email zegt Nick Scolari, zoals hij echt heet, dat het gewoon zijn tweede naam is.

Nick Turin Scolari woont in Zuid-Californië, maar het voelt alsof we uit dezelfde straat komen, want het is overduidelijk dat hij en ik exact dezelfde dingen leuk vinden. Die dingen zijn: Warhammer, RTS-spellen, Magic en Tolkien.

In een moment van totale regressie en genotszaligheid kocht ik rond de kerst voor mijzelf het spelletje Total War: Warhammer. Dat is een combinatie van de RTS-reeks Total War en het tabletopspel Warhammer Fantasy Battles dat van 1983 tot 2015 werd uitgebracht door Games Workshop.

De wereld heeft twee van de leukste dingen uit mijn jeugd bij elkaar gebracht. Het is een perfecte match, en de bedoeling van beide spellen is simpel: zet twee legers tegenover elkaar, en veeg de ander van de tafel. En dat in een wereld die wordt bevolkt door orks, dwergen, elven, gigantische ratachtigen en skeletten.

Total War: Warhammer is niet supernieuw meer, maar er verschijnt nog continu nieuwe content, het derde en laatste deel is inmiddels in de maak, en de gemeenschap leeft als de neten.

En Turin is een belangrijke spil in die gemeenschap, die zich voornamelijk op YouTube bevindt. Hij is commentator van veldslagen. Daarnaast host en analyseert hij toernooien – soms in samenwerking met andere Total War-influencers, soms in samenwerking met Creative Assembly, de ontwikkelaar van Total War: Warhammer, die de influencers goed ondersteunt, omdat ze zien hoe belangrijk een levende gemeenschap is.

Hij is een snelle prater, en hij vlamt statistieken en gebeurtenissen er met een opzwepende precisie doorheen. Het is alsof je luistert naar een veilingmeester aan de frontlinie. En in mijn fantasie zou je er met popcorn en het hele gezin naar kunnen kijken. Dat gezegd hebbende, vertelt Turin me via Discord dat 98,2 procent van zijn kijkers man is.

“Op een gemiddelde van 60.000 kijkers, zijn dat nog best wat vrouwen,” zegt hij optimistisch. Onder hen zijn in elk geval ook de moeder van Turin, en zijn vriendinnetje Anna, wat ik een hartverwarmende gedachte vind.

“It’s the alley-oop to your slam dunk – that cav hits like a truck.” Het luistert heerlijk weg. En als inspiratie noemt hij namen als Joe Rogan, de MMA-vechter turned commentator en Daniel Cormier, voormalig MMA-kampioen zwaargewicht die nu ook commentator is. Deze mannen weten hoe het is in de ring. “De beste commentators zijn toch vaak de mensen die het zelf hebben gedaan,” zegt Turin.

Het is grappig om na te denken over gamers als mensen in de ring, maar natuurlijk is dat wel wat het is. Hij vertelt dat hij al bijna zijn hele gamecarrière RTS-games net onder profniveau speelt: “Je ziet in de esports nu nog vaak dat er commentatoren worden ingehuurd die het spel niet zo goed kennen. Maar het maakt echt een verschil als je niet kunt uitleggen waarom een cavalerieaanval zo goed is. Als je mijn eerste video’s bekijkt, lach je je rot.”

Turin is een guy die vanuit huis verslag doet van een game en een gemeenschap die hij leuk vindt, maar hij is ook een professional die er zijn geld mee verdient.

Sinds twee jaar heeft hij zijn baan als athletic director – een soort zakelijk leider van een atletiekvereniging – ingewisseld om fulltime commentator van Total War: Warhammer te worden. Met ongeveer 60.000 subscribers is hij een van de populairste casters. Toch verrast het me als hij zegt dat hij er van kan leven. Dat iemand genoeg geld kan verdienen binnen een niche spel als Warhammer, betekent dat dat het een volwassen vakgebied aan het worden is. Echt een kunst op zich.

70 procent van zijn inkomen bestaat uit advertentie-inkomsten, de rest wordt aangevuld door sponsordeals en met giften van fans via Patreon. Er is veel competitie, maar juist bij een game zoals Warhammer waar het gemeenschapsgevoel sterk is, is er ruimte voor professionalisering.

Turin combineert eigenlijk een paar rollen waar behoefte aan is. Hij is professionele sportcommentator, maar hij is ook een soort gamemaster en community builder.

Dit is niet per se nieuw. Ik ging als 13-jarige elke zondag naar de Games Workshop om te warhammeren, voornamelijk omdat een blonde reus de spellen leidde. Als ik schold, zette hij me buiten om af te koelen, maar als ik alleen maar zessen dobbelde (goed) imiteerde hij met zoveel overtuiging een stervende ork, dat alle jongetjes aan tafel verliefd naar hem keken (en alle moeders even later nog een extra doosje Warhammer-poppetjes stonden af te rekenden). Op een dag was hij weg – gepromoveerd naar een grotere winkel – en het spel was nooit meer hetzelfde.

Maar Turin – en mensen zoals hij – herontdekken en combineren het gamemasterschap in de context van de esports.

Wat meteen opvalt, is dat de online Warhammer-gemeenschap vergeleken met veel andere games erg vriendelijk is. Er is nauwelijks sprake van het vitriool dat sommige andere games overheerst. “Ik weet niet precies hoe dat komt,” zegt Turin, “maar ik denk dat het is omdat de gemiddelde leeftijd met 25 - 40 hoger ligt dan bij de meeste games.” Dat is misschien zo, maar daarmee doet hij zichzelf tekort.

Er zijn tientallen facties waarmee je kunt spelen, en net als in elk RTS-spel bestaan er balansproblemen waardoor niet elke factie even sterk is. Bij andere spellen heeft dit in het verleden geleid tot zoveel haat – naar elkaar en naar de spelontwikkelaar – dat een gemeenschap dood kan bloeden. Maar bij Total War: Warhammer worden de problemen voor een groot deel opgelost door wat Turin ‘sportsmanship’ noemt. De gemeenschap stelt zelf regels op die het spel eerlijker maken, en daar houdt iedereen zich min of meer aan. Een zelfregulerende online gemeenschap: het is mogelijk, zolang er maar een aantal betrokken mensen zijn die toezicht houden op het spel.

De Total War: Warhammer-reeks is pas een paar jaar aan de gang, maar je voelt continu de diepgang van tientallen jaren mythen en verhalen. Er zijn eerder al films, tientallen tabletop-games en spin-offs verschenen. Er is zelfs een gigantische bibliotheek, The Black Library, met honderden boeken van tientallen schrijvers die de Warhammer-wereld over de jaren heeft bevolkt met mensen, dwergen, elven en monsters van vlees en bloed. Hierdoor voelt de game als het product van een gemeenschap, en niet als iets wat een game-ontwikkelaar onder hoge tijdsdruk heeft verzonnen.

Misschien dat het spel zich daarom zo goed leent voor wedstrijdcommentaar. Naast de feitelijke strijd, zijn er daadwerkelijke roddels die worden uitgediept tijdens wedstrijden – de who’s who onder vampieren, orks en dwergen. Turin dropt zo nu en dan ook wat ‘lore’, maar hij onderscheidt zich vooral als klassieke sportcommentator: snel praten, weinig verspreken. Hyperduidelijk.

Je hebt weinig kennis nodig om te begrijpen wat er gebeurt in de video’s van Turin, omdat hij de keuzes achter de beelden kan uitleggen. Daarom zijn zijn video’s zo leuk.

Ik weet niet of Total War: Warhammer ooit mainstream succes zal hebben; ik weet niet of mensen ooit bij de koffieautomaat zullen praten over RTS-kampioenen, maar ik weet wel dat Turin, en mensen zoals Turin, iets hebben gecreëerd wat niet meer weg gaat.

Als ik hem vraag naar de toekomst, zegt hij dat hij gelukkig is met hoe het nu is. “Ik hoop dat ik iets vergelijkbaars kan blijven doen – ik wil nog wat grotere toernooien organiseren. Misschien als Warhammer niet groter wordt, in de toekomst een andere game. “I’d cast the hell out of Warcraft 4.”

Check zijn YouTube-kanaal hier.

Volg Motherboard op Facebook , Twitter en Flipboard .