De grootste vloek voor de kunst van quasi-intelligente wijsneuzenconversatie zijn die "now typing"- indicaties. Je weet wel, die drie puntjes in iMessage bijvoorbeeld die net iets te lang blijven staan waardoor de ander direct weet dat je dat superkomische woordgrapje niet zomaar uit je mouw schudde, maar dat je er daadwerkelijk uitgebreid op hebt zitten herschrijven, perfectioneren en schaven.Wat nog verontrustender is, is dat die awkward stiltes een teken kunnen zijn dat het bericht dat eraan zit te komen een dikke vette leugen is. Volgens recent onderzoek maken mensen in online chats en tekstberichtjes kortere berichten, bewerken ze hun berichten meer en doen ze langer over hun antwoord als ze liegen.Tekstberichten zijn lang beschouwd als een broedplaats voor misleiding. Eerder onderzoek wees uit dat mensen vaker de waarheid verbuigen in geschreven communicatie dan wanneer ze face to face met elkaar spreken.Onderzoekers van Brigham Young University zijn op zoek naar methoden om beter te kunnen detecteren wanneer iemand online liegt. "Digitale conversaties zijn een vruchtbare bodem voor misleiding omdat mensen makkelijk hun identiteit kunnen verbergen en hun berichtjes vaak aannemelijk lijken," schrijft co-auteur Tom Meservy. "Helaas zijn mensen ontzettend slecht in het detecteren van bedrog. Wij proberen methoden te creëeren om dat te corrigeren."Meservy zegt dat mensen maar in 52 procent van de gevallen een leugen kunnen spotten - nauwelijks beter dan blind gokken. Tegelijkertijd zijn mensen schaamteloze leugenaars - gemiddeld twee keer per dag, blijkt uit onderzoek.Daarnaast kan electronisch bedrog verregaande consequenties hebben, met internetmisdrijven in een constante lift. Scams, fraude en cyberaanvallen beginnen vaak met simpel intermenselijk bedrog, en nu er steeds meer geld door het internet vloeit wordt het zinnig voor wetenschappers om de bullshitdetectoren te gaan aanscherpen en te onderzoeken hoe je leugenaars, scammers en dergelijke schimmige schavuiten kunt ontmaskeren.Professor Jeff Hancock staat aan de wieg van zulk onderzoek. In zijn TED Talk over de toekomst van het liegen stelt hij dat hoewel je zou verwachten dat de mogelijkheid van het verschuilen achter een digitale identiteit mensen op internet sneller doet liegen, maar in werkelijkheid blijkt juist dat mensen enigszins op het rechte pad worden gehouden door het feit dat online communicatie een permanente digitale opname achterlaat waardoor je woorden terug te halen en te checken zijn. Op een bepaalde manier is het internet op zichzelf dus al een altijd aanwezige leugendetector.De onderzoekers van Brigham Young verzamelden voor hun onderzoek zo'n honderd studenten, die ze een serie vragen lieten beantwoorden in een conversatie met een speciaal ontworpen chatbot. De studenten werd gevraagd om in de helft van hun antwoorden te liegen. De onderzoekers ontdekten dat de leugenachtige antwoorden 10 procent langer duurden en vaker werden bewerkt dan eerlijke berichten. Het onderzoek werd deze week gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift ACM Transactions on Management Information Systems.Toegegeven, honderd man is niet de grootste steekproef ooit, en 10 procent is niet meteen een overdonderend resultaat. Maar het is een indicatie dat er toch subtiele signalen zijn die kunnen helpen online leugenaars te ontmaskeren, en de onderzoekers hopen er meer te vinden. De volgende stap is om mensen te observeren met sensoren als Microsoft's Kinect om hun uiterlijke gedrag tijdens het liegen te monotoren.De hoop is dat dit soort data het mogelijk maakt om automatische leugendetectoren te maken die je in real-time kunnen waarschuwen voor gluiperig volk dat het slecht met je voor heeft. Tot die tijd kun je vast wel volstaan met gewoon niet reageren op die oude dame die slechts een kleine tweehonderd dollar van je wil om daarna haar hele erfenis aan je over te kunnen dragen.
Advertentie