JCVD Onthulde Het Standbeeld Dat Hij Kreeg Van Westland Shopping

Toen bekend geraakte dat er in Anderlecht een standbeeld van Jean-Claude Van Damme onthuld zou worden door de acteur zelf, was ik in de wolken. Hij is samen met Harrison Ford één van mijn grootste jeugdhelden en ik heb Bloodsport en Kickboxer miljoenen keren gezien. De wijze waarop hij Tong Po op het einde afmaakt, terwijl het publiek "Nuk soo kow!" (nooit opgeven) roept, is legendarisch. Zo dacht de gemiddelde klant van winkelcentrum Westland er ook over. De shopping wilde voor zijn veertigste verjaardag een standbeeld zetten en bevroeg daarvoor zijn klanten. De meerderheid koos voor JCVD.

Ik reed zondagnamiddag naar Westland dat gelegen is in het sombere Anderlecht. Gelukkig lag het aan de rand met Dilbeek want in Anderlecht Kuregem vlak aan Station Zuid pis ik net zoals iedere blanke Vlaming in mijn broek. De inhuldiging was om 15 uur gepland. Ik besloot om een half uurtje eerder aan te komen zodat ik de stormloop kon vermijden. Toen ik arriveerde, besefte ik wat voor een naïeve zak ik was. Ongeveer 2000 man (volgens de politietelling) had al plaatsgenomen achter de dranghekken.

Ik haat rood-witte linten.

Zelfs alle paaltjes waren bezet.

Enkele VIP's kregen stoeltjes. Volgens mij waren het geen bekendheden maar eerder mensen die een wedstrijd gewonnen hadden.

JCVD liet zoals een echte ster veel te lang op zich wachten maar toen We are the champions van Queen door de speakers knalde, wist ik dat het moment was aangebroken. Ik stond op mijn tenen en draaide met mijn hoofd in de lucht als Stevie Wonder, in hoop op een glimp van mijn tienerheld. Het enige dat ik zag was de walgelijke nekplooi van de kerel voor mij. Mijn lengte is de reden waarom ik niet in God geloof. Gelukkig had ik mijn lief meegenomen. Mooie meisjes hebben de gave van het voorkruipen. Zij kon foto's trekken.

Geen spierballen voor mij, wel deze 90 graden gedraaide nekreet.

JCVD was volgens de presentator geëmotioneerd.

Het lokale karateteam terwijl JCVD doet alsof hij naar de burgemeester luistert.

De onthulling van het bronzen beeld.

JCVD zwaaide naar zijn fans.

De huldiging verliep als volgt. JCVD kwam aan en werd verwelkomd door het lokale karateteam dat in een rij stond opgesteld. Ieder lid deed om de beurt een voorwaartse trap. Vervolgens ging JC op een stoeltje zitten en mocht de nietsbetekenende, uittredende burgemeester van Anderlecht een speech afsteken. Hij was vol lof over JC. Dan was de beurt aan een nietsbetekenende minister. Wederom niets dan lof. Na het gezeik van de politici betrad JC het podium en beantwoordde hij hakkelend enkele vragen. Bij iedere stilte zei de presentator: "Dames en heren, u moet het begrijpen, meneer Van Damme is duidelijk geëmotioneerd en erg onder de indruk." Uiteindelijk richtte hij zich tot het publiek en zei dat de eer om een standbeeld te ontvangen 'monumentaal' was. Daarbij spreidde hij zijn armen. Verder zei hij ook dat hij van iedereen zielsveel hield. Het publiek reageerde matig, ook tijdens de onthulling van het beeld. Pas wanneer hij handjes begon uit te delen, kwam de sfeer erin. Velen riepen op agressieve toon om tot bij hen te komen. Achter mij stond een groepje studenten die begon te scanderen. ""Nuk soo kow! Nuk soo kow! Nuk soo kow!", luidde het.

Het standbeeld is op ware grootte, 1m73, en beeldt JCVD af in gevechtshouding. Ik wilde een foto aan het beeld maar dat werd verhinderd door de beveiliging. Een goed half uur later annonceerde JC dat hij zou stoppen met handtekeningen uitdelen. De rij wachtenden was veel te lang. Hij zei spijtig genoeg "een heel belangrijke afspraak met heel erg belangrijk mensen" te hebben en terwijl hij wegging schuurde Queen weer door de speakers. Ik vroeg mij af hoe tevreden de mensen waren over dit evenement maar daarvoor hoefde ik niemand te interviewen. Dat deden de filmploegen al. De reacties waren, zoals in iedere vox-pop, verdeeld. Sommigen vonden het legendarisch, anderen zeiden dat hij een opgeblazen filmster was die niet de moeite deed om echt dicht bij het volk te komen. Je hebt altijd eikels die ontevreden zijn omdat ze geen handje gekregen hebben.

Hij was in de wolken omdat hij een handtekening had gekregen en trakteerde de filmploeg op een staaltje kickboksen.

Dit jasje vond ik het best bij de levensfilosofie van JCVD passen. Hij heeft een erg snel leven achter de rug.

Het Westland winkelcentrum.

Als er één Belg is die een standbeeld verdient, dan is het wel JCVD. The muscles from Brussels heeft in feite niets te maken met Anderlecht. Toch bedank ik Dirk Buyssens, de baas van Westland shopping die het beeld betaald heeft. Nu is het alleen nog hopen dat niet iedere shopping een standbeeld voor de deur zal zetten. Als ooit iemand beslist om Antony Arandia te vereeuwigen in het brons, dan verlies ik alle hoop in de mensheid. Hij zal nooit brokken maken in Tinseltown! Hij is niet JCVD. JCVD zou nooit meedoen aan Sterren op de dansvloer. JCVD zou zich nooit profileren als de B-versie van Johnny Depp. JCVD dropkickt Antony vier keer voordat hij de grond raakt. Nuk soo kow! Nuk soo kow!