Zebravisjes zijn in de wetenschap vaak de lul. Ze zijn makkelijk te houden, goedkoop, hun genoom is zo goed als helemaal bekend en ze zijn minder aaibaar dan muisjes, waardoor wetenschappers minder moeite hebben met experimenten die bij de pluizige beestjes als dubieus zou worden bestempeld. De tropische beestjes zijn dan ook hard op weg om een modelorganisme te worden binnen de moleculaire celbiologie en de ontwikkelingsbiologie - wat vooral betekent dat er veel aan hun genoom gemorreld gaat worden. Toch zijn er gelukkig ook pluspunten aan het modelorganisme-schap. Zo is een groep wetenschappers van de New York University Polytechnic Institute of Engineering al langer bezig met de effecten van alcohol op het gedrag van de visjes.Vissen zijn namelijk bij uitstek geschikt om alcoholexperimenten mee te doen, en dan vooral omdat het zo ontstellend simpel is om ze dronken te voeren. Je flikkert namelijk gewoon wat ethanol in hun tank. Hier maken de onderzoekers in New York dan ook gretig gebruik van.Zo hadden ze vorig jaar een onderzoek dat aantoonde dat dronken zebravisjes niet bang waren voor een robotisch roofdier en hebben ze onlangs nog een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat een groep nuchtere zebravisjes de enige dronkenlap in hun midden gaan volgen. Dronken zijn is dus superawesome bij zebravisjes.Voor het onderzoek dropten ze een zebravis in een tank met verschillende concentraties alcohol, waarna ze dronken werden overgeplaatst in een tank met een paar soortgenoten. Met een camera die erboven hing werd vervolgens het gedrag van de vissen bijgehouden.De dronken vissen bleken over het algemeen sneller te zwemmen dan normaal. Ook waren ze iets agressiever en minder bang voor onbekende prikkels (zoals een fucking robotroofdier). Dit was in principe al bekend uit andere alcoholexperimenten. Wat wél opvallend was, was dat de nuchtere soortgenootjes de aangeschoten vis als een soort leider gingen beschouwen en rondvolgen door de tank.Volgens Maurizio Porfiri, leider van het onderzoek, zou het iets met die ongeremdheid van alcohol te maken kunnen hebben. Door zich dapperder op te stellen, zou de dronken vis binnen de groep in aanzien kunnen stijgen en dus gezien worden als een geboren leider die ze moeten volgen. Dit effect hield echter op als de dronken vis te dronken was.Vissen die hogere doses alchol kregen werden slomer en verloren op die manier hun aanzien in de groep. In feite net als bij die ene vriend die altijd te dronken wordt. Porfiri waarschuwt echter wel tegen het te snel trekken van parallellen met mensen - ook al is dat uiteindelijk wel de reden dat dit soort onderzoeken worden gedaan. Niettemin vind ik het best een gerustellende gedachte dat het superzelfverzekerde leiderschapsgevoel dat ik van alcohol krijg niet onnatuurlijk is. En dat de zebravisjes het waarschijnlijk hartstikke naar hun zin hebben gehad.
Advertentie