Sven van de Wege is blind en gamet op professioneel niveau

Deze week duiken we in de wereld van Twitch-hooligans, alle shit die vrouwelijke gamers over zich heen krijgen en de wederopstandingen van Nederlandse esports-grootheden. Lees meer op deze pagina.

Dit artikel werd gepubliceerd in juli 2017, toen Sven op het stond om naar EVO 2017 in Las Vegas te gaan.

Sven van de Wege, online bekend als @BlindwarriorSven, is vanwege een ernstige ziekte al sinds zijn zesde blind.

Toch speelt hij sinds een jaar op professioneel niveau Streetfighter 5. Eerder dit jaar won hij potjes op toernooien in Spanje, Italië en in Duitsland. En hoewel hij nog niet verder is gekomen dan de groepsfase, kan hij zich dus meten met professionele spelers die wel kunnen zien.

Zijn droom is om te kunnen leven van professioneel gamen. Daarvoor moet hij eerst wat meer naamsbekendheid krijgen. En om naamsbekendheid te krijgen moet hij zoveel mogelijk naar toernooien, en daar is weer geld voor nodig.

Daarom is hij in april een crowdfunding gestart. Dat heeft hem in drie maanden tijd bijna 440 euro opgeleverd, net genoeg voor een paar vliegtickets. De rest betaalt hij uit zijn zak.

Maar als hij aan de grotere toernooien mee wil doen heeft hij een sponsor nodig. Dit weekend is namelijk het grote toernooi voor vechtspellen in Las Vegas: Evo 2017. Er doen 2600 mensen aan mee. De winnaar gaat met 50.000 dollar naar huis.

"Vliegtickets kosten nu 1000 euro," roept vriendin Miriam uit de keuken. Sven zit in zijn stoel met een koptelefoon schuin op z'n hoofd te spelen. Op het scherm trapt hij mij in elkaar, terwijl hij heel vriendelijk uitlegt hoe hij dat doet.

"Ik heb vorige week vrijdag de inschrijving al betaald," zegt hij een paar korte tatsu's later "mijn naam staat al in de brackets."

"Dus je moet wel gaan!?"

"Ja. Nou ja: anders heeft mijn tegenstander een walk-over." Een gratis potje winst, dus.

Omdat hij na drie toernooien redelijk wat naamsbekendheid heeft gekregen heeft de ECV, een stichting die e-sporters begeleid, inmiddels aangeboden hem te helpen met zijn crowdfunding. En door veel te spelen op Twitch hoopt hij in deze laatste week nog genoeg geld binnen te halen. De kans dat het lukt?

"50-50."

Tekst gaat door onder de foto.

Voordat ik aan dit stuk begon had ik mij voorgenomen niet te veel over de blindheid van Sven te zeggen. In elk geval niet de uiterlijkheden. Hij is blind en ik kan zien, en daar ging ik niet moeilijk over doen. Want "blinden willen dezelfde spellen spelen als gewone zielen" had hij mij gezegd in een mail. De missie was dus om te laten zien dat ook blinde mensen 'gewoon' kunnen gamen.

Maar toen ik hem voor het eerst ontmoette bij de tramhalte, waar hij mij op was komen halen met zijn vriendin Miriam, die ook blind is, realiseerde ik me dat niets in deze wereld gemaakt is voor blinde mensen. Games niet. Trams niet. Computers niet. Stoepen niet. Niets. Elk klein dingetje vraagt om een andere oplossing.

Sven heeft mij perfecte mails gestuurd zonder interpunctiefouten; Sven kan brackets bijhouden op websites van toernooien op een internet dat totaal ontoegankelijk is voor blinden; Sven en zijn vriendin Miriam weten mij vanaf de tram ringloos naar het juiste portiek van hun huis te leiden.

Maar hoe? Heeft hij een speciale voorleescomputer? Hoe weet hij waar de muis is? Hoe weet hij waar z'n huis is? Telt hij stappen?

Ik wilde het hem niet telkens vragen, want tja – onbeleefd. Maar als we in het portiek staan en hij de deur aftast met zijn sleutel, wijst hij over zijn schouder naar een kliko op de stoep: "Vroeger stond daar een lavendelstruik. Dat was makkelijk. Toen rook ik meteen als ik goed zat."

Het is belangrijk om dat te realiseren als ik met hem praat over zijn leven, en de invloed die games daarop hebben gehad. "Ik had vorig jaar enorm de bokkenpruik op. Ik verveelde me heel erg. Het ging niet goed met me," zegt hij.

Hij zit in een van de twee gamestoelen in het midden van de half donkere kamer, en hij vertelt hoe Miriam vorig jaar augustus SF 5 voor hem had gekocht, en hoe hij aanvankelijk te gedeprimeerd was geweest om te spelen, maar dat ze hem had gedwongen. "En van het een kwam het ander en nu speel ik mee op toernooien."

"Wat betekent gamen voor je?"

"Ik denk dat gamen mij op de been heeft gehouden toen ik blind werd."

"Van de ene op de andere dag werd ik effe blind, en dan moet je toch je frustratie ergens op kwijt en dat lukte in die videospellen."

Sven werd blind in augustus 1992 omdat een tumor in zijn voorhoofd de zenuwen van zijn ogen had beschadigd. En hij moest maanden in het ziekenhuis blijven omdat hij ook leukemie had.

"Het eerste wat ik deed toen ik thuiskwam was zo'n beetje achter mijn computer kruipen, alleen kwam ik er toen achter: hee dat werkt niet meer. Toen heeft het wel even geduurd voordat ik ontdekte dat ik nog wel vechtspellen kon spelen. Eerst speelde ik een paar uur per dag. Daarna was het patroon maanden lang slapen, eten, spelen, slapen, eten, spelen, slapen, eten, spelen. Ik ging ook niet naar school in die tijd omdat ik aan het revalideren was. Dus ja. Gamen heeft echt een grote factor gespeeld in mijn jeugd, en dat is eigenlijk nooit meer opgehouden."

De realisatie dat games zo belangrijk zijn voor blinde mensen is nog niet echt doorgedrongen tot de mainstream game-ontwikkelaars. "Mijn doel op EVO is natuurlijk om te winnen, of op z'n minst een of twee wedstrijden te winnen, maar ik hoop ook mensen te ontmoeten die mij kunnen helpen games toegankelijk te maken voor blinden en slechtzienden. Er zijn natuurlijk veel meer mensen als ik. "

"Hoe bedoel je?"

"Ik kan dit spel spelen omdat ik kan horen wat er gebeurt… Druk is een knop in."

Ik druk op X en Ryu geeft een elleboogstoot in de lucht.

"Ok dat is een medium kick of stoot."

Ik trap nog een keer. Nu laag.

"Light kick of blow," zegt hij en hij schiet een vuurbal in m'n gezicht.

"Kijk, en dan tel ik gewoon hoe lang dat duurt, zo kan ik meten hoe ver je van mij af staat, één sprong of twee." Hij springt één keer en geeft me een uppercut met vuur (een "X-special"), en hij wacht even tot ik net wil opstaan en schopt me dan weer omlaag.

"Het is een kwestie van timing," zegt hij, terwijl hij mij ritmisch omver schopt.

"Het probleem zit hem in de kleine dingen. Als je het pijltje maar even indrukt, dan is het stapje niet hoorbaar." In zijn wereld is een geruisloze vijand een onzichtbare vijand, en elke handeling waar geen geluidje bij hoort betekent dat hij moet gokken wat er gebeurt. "Ik zou dan tegen Capcom willen zeggen: jullie zijn er bijna, maar verander dit nou ook nog even. Dan kan ik voor 100 procent meedoen."

Veel spellen die nu niet toegankelijk zijn voor blinde mensen, zouden dat met een paar extra geluidjes wel zijn. Hij vertelt me hoe hij samen met zijn vriendin alle Pokémon delen heeft gespeeld; "Wij kunnen dat spelen, mijn vriendin en ik, omdat we geleerd hebben wat bepaalde geluiden betekenen. Als je tegen een muur aanloopt, hoor je een geluid. Als je door het gras loopt, hoor je geluid."

Maar alle tekst in het spel is stil. Het punt is dat het min of meer toevallig is dat deze games speelbaar zijn voor blinden, want er is nog helemaal geen bewustzijn bij game ontwikkelaars dat blinden ook spellen kunnen spelen. Specialistische projecten voor blinden zijn vaak simpele spellen "met geluidjes en vakjes die je kunt kiezen. Heel simpel, maar wij willen ook adventure, net als iedereen."

Vorig jaar heeft Sven daarom Nintendo aangeschreven om zichzelf aan te bieden als tester.

"Nintendo Nederland verwees me door naar Japan, maar ze hadden geen contactgegevens en die kon ik ook nergens vinden." Het is nogal een pijnlijk incident: "als je zo'n antwoord krijgt dat denk je wel even: nou laat maar zitten dan, maar ik laat het niet zitten want het is ook in mijn belang."

Daarom wil Sven dit weekend perse naar EVO2017 in Las Vegas. "Ik heb gezien wat het in Europa teweeg bracht toen ik mijn gezicht voor het eerst liet zien, en je weet hoe die Amerikanen zijn: als die iets nieuws of bijzonders zien, dan wordt het gelijk breed uitgemeten. Dus ik hoop gewoon dat ik op de radar kom van de grote jongens. Niet voor mezelf, maar voor iedereen."

Als je Sven wilt helpen, kan je hier geld doneren.