Dit is wat je moet weten als je een hond wil adopteren

Ik heb mijn hele leven lang honden gehad, stuk voor stuk prachtige, aparte en moeilijke beesten. Ik heb twee asielhonden geadopteerd, en een derde verzorgd en getraind voor een nieuw huis. Op dit moment verzorg ik een geredde greyhound genaamd Basil, die vroeger races rende, mijn oogappeltje is, en niets moet hebben van ook maar de kleinste veranderingen in zijn omgeving. Als ik iets heb geleerd is het dat honden het verdienen om door mensen geadopteerd te worden die weten wat ze aan het doen zijn, of er in ieder geval een idee van hebben. 

Daarom hebben we deze definitieve gids gemaakt over de dingen waar je aan moet denken voordat je de beste keuze in je rare leven maakt. 

Een hond is veel meer dan alleen een accessoire, en het kan goed fout gaan als je probeert om er met die instelling zomaar eentje in je leven te introduceren. Het is dus belangrijk om voor jezelf duidelijk te maken waarom je een hond wilt en hoe je je leven met die hond voorstelt. 

Het eerste wat je moet uitvogelen: is je leven geschikt voor een hond? Heb je een achtertuin voor een grote hond? Ben je vaak genoeg thuis voor een emotioneel kwetsbare hond? Heb je het vermogen om een energetische hond dagelijks of meerdere keren per dag uit te laten? Er is ook een groot verschil tussen zelf een hond nemen en samen met je partner een hond nemen. Zelf een hond nemen kan erg isolerend zijn, en zal je ook zeker in bepaalde dingen beperken, omdat er altijd een klein dier thuis zit dat eten en liefde nodig heeft. 

Het is ook belangrijk om zeker te weten dat je woonsituatie redelijk stabiel is. Ik adopteerde jaren geleden een puppy toen ik met mensen samenwoonde, en moest vrijwel meteen verhuizen omdat mijn huisgenoten niet waren voorbereid op de intensiteit van een nieuwe puppy. Daarnaast: als je met je partner uit elkaar gaat kan het gedeelde voogdijschap met je ex een buitengewoon nare situatie zijn. 

Net als mensen komen honden met al hun eigen soort problemen. Je kunt een klein fortuin uitgeven aan een hond wiens stamboom terug naar het begin der tijden reikt, en nog steeds met een angstig monster te maken hebben dat het vertikt om ergens anders dan op het tapijt te pissen. Je kunt een puppy vanaf diens geboorte trainen en nog steeds met een koppige keffer eindigen die niet doet wat hem verteld wordt. Je moet gewoon geluk hebben, en je er ook bewust van zijn dat je wellicht je leven aan je hond zal moeten aanpassen. 

“Doe wat onderzoek naar wat verschillende hondenrassen nodig hebben, en overweeg goed waar je realistisch gezien tot in staat bent,” merkt Julie Gray, van Border Collie Rescue Australia, op. “Maak een goede keuze." Ga je je gewoontes aanpassen om de hond te huisvesten, of moet je er eentje kiezen die goed op je huidige leven aansluit? Het idee dat je door een hond te nemen die elke dag 5 kilometer moet rennen, zelf ook gaat hardlopen, is… problematisch.”

Je kan op veel verschillende plekken een hond of puppy kopen, maar ze zijn niet allemaal hetzelfde volgens God of het internet. Raadpleeg altijd organisaties die door dierenwelzijngroepen zijn goedgekeurd. Dingen die je sowieso moet vermijden zijn puppyboerderijen en achtertuinfokkers, die niet alleen goedkoper uit zijn door hun dieren in schadelijke omgevingen te huisvesten, maar je daardoor ook vaak honden met onderliggende gezondheidsproblemen verkopen. 

De voordelen van een hond kopen bij een erkende en ethische fokker – zeker als je voor een puppy gaat – zijn dat je er meestal zeker van kunt zijn dat je een rashond koopt met bepaalde gewenste eigenschappen (zoals hypoallergene vacht die niet verhaart, zoals doorgefokte poedels dat hebben), en dat de hond geen eerder verkregen trauma’s heeft. Het is echter nog steeds belangrijk om op te merken dat alle honden – zelfs zeer gewilde, dure rassen – individuen zijn, en dat de “perfecte” hond niet bestaat, hoeveel geld je er ook voor neerlegt.

De andere voornaamste vorm van een hond adopteren gaat via hondenasielen, wat veel voordelen heeft. Je zorgt namelijk voor een hond die is mishandeld of in de steek gelaten, en dat is ontzettend belonend en belangrijk. Daarnaast kun je ook voor de rest van je leven op die ethisch verantwoorde daad teren: “Oh, ik heb mijn hond uit een asiel gered.”

Er zijn echter voor de hand liggende kwesties om rekening mee te houden, zoals het feit dat je een hond kunt krijgen die trauma’s, problemen met socialiseren, of andere moeilijke trekjes heeft. Het goede nieuws is dat veel adoptiediensten hard werken om een goeie match tussen hond en baasje te vinden. Op sites als Pets Place zijn allerlei hulpmiddelen te vinden die mensen die honden willen adopteren helpen bij het proces van honden uitzoeken, en ook voor de beginselen voor het hondeneigenaarschap. Dus hoewel asielhonden meer werk kunnen betekenen, is er vaak ook meer ondersteuning. En je hoeft er vaak niet meteen flink wat geld voor op te hoesten, zoals bij fokkers of winkels. 

Hoewel er allerlei dingen zijn die je kunt doen om de overstap van een hond naar een nieuw huis comfortabeler te maken, geven experts meestal bepaalde adviezen, zoals de hond meteen laten zien waar er geplast mag worden. “Het is vaak stressvol voor honden om in een nieuwe omgeving te komen waar ze niet weten waar alle belangrijke dingen zoals eten, drinken, bedden en toilet zijn,” zegt Melissa Sterling, een onderzoeker aan de Universiteit van Sydney die een PhD heeft in het gedrag, de persoonlijkheid, emoties en cognitie van honden. “Ze zijn van hun nieuwe menselijke baasje afhankelijk om hulp te bieden en ze hiermee te helpen, dus het is fijn als je er kunt zijn om ze gerust te stellen.” 

Ze raadt aan om in het begin barrières te gebruiken zodat hun wereld in het begin iets kleiner is en ze minder snel verdwaald zullen raken of slechte keuzes zullen maken. Dit is vooral handig voor het zindelijk maken, om er zeker van te zijn dat ze niet denken dat de kamers waar ze kunnen komen, maar niet veel tijd in doorbrengen, als toilet kunnen dienen.”

Elke goed baasje zorgt ook dat diens hond goed getraind is, en hoewel ik er helemaal voor ben om je hond tijd en ruimte te geven om zich te ontwikkelen, moet je ook goede grenzen omtrent gedrag opstellen. Ik zou aanraden om er vanaf het begin een gedragscoach of trainer bij te halen, zodat je een structuur kunt uitvogelen die werkt voor je hond. Ga echter niet naar dergelijke mensen op zoek in plekken als Facebookgroepen – die mensen zijn gestoord. 

Experts op het gebied van training en gedrag kunnen een enorm verschil uitmaken: de helft van de tijd veranderen ze het gedrag van de hond niet eens, maar trainen ze de baasjes om hun nieuwe huisdieren te begrijpen en zich er op een veel productievere manier op aan te passen.

Helaas kosten honden geld. De dagelijkse kosten stapelen zich al snel op, zeker als je een grote hond hebt die veel eet. Wanneer je er ook de rekeningen van de dierenarts of eventuele medicatie bij op gaat tellen kun je niet ontkennen dat een hond hebben best een hap uit je budget neemt. 

Als je hond ziek wordt of een ongeval heeft gehad, kunnen die kosten absurd hoog worden, zoals iedereen die wel eens met z’n hond die net een heel paasei heeft weggewerkt naar de 24-uurs dierenarts is gegaan kan beamen. Sommige mensen zweren bij een huisdierenverzekering, terwijl anderen liever wat geld voor noodgevallen opzij zetten. Pet Plan schat de gemiddelde jaarlijkse kosten voor het hebben van een hond in op zo’n 1000 euro, wat neerkomt op rond de 80-100 euro per maand. 

Er is een goede kans dat je hond niet helemaal goed aansluit op je aanvankelijke verwachtingen van wat een hond zou moeten doen. Misschien wil je je hond meenemen naar een bar, misschien vindt hij dat doodeng. Misschien wil je een knuffelige, zeer aanhankelijke bankhanger, misschien hecht je hond waarde aan zijn persoonlijke ruimte. “Ik denk dat we vergeten hoeveel controle we over de levens van onze honden hebben en dat we keuzes voor ze maken zonder dat we nadenken over of het wel goed voor ze is, of dat ze het leuk vinden of er klaar voor zijn,” zegt Starling. 

“Zelfs thuis zijn wij degenen die bepalen wanneer onze honden eten, wat ze eten, waar ze slapen, wanneer ze worden uitgelaten, waar we ze mee naartoe nemen, en wanneer ze mogen spelen. We moeten ze zoveel mogelijk de kans geven om soms zelf keuzes te maken. Geef ze, als dat voor jou mogelijk is, toegang tot verschillende slaapplekken, toegang tot binnen- en buitenruimte, en keuzes over waar en hoe ze hun tijd doorbrengen.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.