Hier zijn de populairste emoji die gebruikt zijn als reactie op Brexit

Afgelopen vrijdag verscheen er in Quartz een kort artikel met de tergende titel: "Reacties op Brexit over de hele wereld in emoji." Het stuk was vooral heel wazig, maar het roept ook een fascinerende vraag op: Kunnen emojis ons iets vertellen over een situatie zoals Brexit?

Aangezien er volgens Twitter sinds 2014 110 miljard emojis zijn getweet, lijkt het idee zo gek nog niet. Emojis bieden een rijk en onontdekt prisma voor het begrip van de evolutie van taal en cultuur.

Ik was geïnspireerd door het Quartz-artikel en heb daarom dit weekend een sample van 100.000 openbare tweets gedownload met Twitter API. Ik heb data gebruikt van vijf verschillende Brexit-gerelateerde hashtags. Ik had deze zo geselecteerd dat beide kanten van het debat werden vertegenwoordigd: #NotMyVote, #VoteRemain, #EURef, #Brexit, en #VoteLeave. Nadat ik de retweets had verwijderd, bleven er nog 23.989 unieke tweets over (ik noem dit de Brexit-dataset). 6,3 procent van deze tweets (1.505) bevatten tenminste een emoji. Yes!

Eerst vond ik de tien meest gebruikte emojis in de dataset (figuur 1). Een smiley met tranen van geluk en de Britse vlag deden het veruit het best. Die verschenen respectievelijk 11.9 en 10.4 keer op de 1000 tweets. De andere emojis zijn een mix van blije en melancholische smileys.

Maar zijn deze emojis echt een reflectie van Brexit, of zijn sommige emojis sowieso al heel populair op Twitter? Gelukkig heeft de emojitracker iedere emoji die publiekelijk werd getweet sinds midden 2013 bijgehouden. Ik heb daarom de populariteit van de tien meest gebruikte emojis in de Brexit dataset vergeleken met de doorgaans populariteit van deze emojis.

Vijf van de tien emojis werden duidelijk vaker gebruikt in de Brexit tweets dan normaal (figuur 2). Niet geheel onverwachts werd de Britse vlag 400 keer vaker gebruikt in de Brexit tweets dan in willekeurige tweets. De duim omhoog en klappende handen werden beide respectievelijk 2.3 keer en 3.9 keer vaker gebruikt en het huilende gezicht en de aap met handen voor zijn ogen werden beide 1.3 keer vaker gebruikt.

Brexit lijkt sterke emoties los te maken bij sommige mensen op Twitter, aan beide zijden van het spectrum. De blije emojis werden echter iets vaker ingezet dan de melancholische. Dit zou kunnen betekenen dat teleurgestelde mensen minder geneigd zijn om te tweeten, of misschien minder emojis gebruiken als ze wel tweeten.

Voor een paar emojis ben ik toen even goed naar de context gaan kijken. Soms kunnen simpele emojis voor van alles gebruikt worden. De Britse vlag kan bijvoorbeeld voor nationalisme gebruikt worden, maar soms ook voor een neutrale afkorting van Groot-Brittannië (figuur 3). Ironie is ook gebruikelijk. De duim omhoog wordt bijvoorbeeld zowel sarcastisch als serieus gebruikt (figuur 4).

Kunnen we data gebruiken om te begrijpen hoe mensen aan beide kanten van het Brexit-debat de emojis gebruiken? Blijkbaar! We weten de percentages dat elke hashtag voorkomt in de hele Brexit dataset. De hashtag #Brexit is met 29 procent het meest voorkomend. Daarna volgen #EURef met 20 procent, #VoteLeave met 19 procent, #VoteRemain met 17 procent en #NotMyVote met 15 procent. Voor een specifieke emoji kunnen we kijken naar tweets die zowel die emoji en een van de vijf hashtags gebruiken. Wanneer het percentage van de gebruikte hashtag significant hoger is in de tweets met die bepaalde emoji dan in alle tweets van de hele dataset, zullen de emoji en die hashtag meer aan elkaar gerelateerd zijn.

We vinden dan bijvoorbeeld dat 34 procent van de tweets met de Britse vlag ook de hashtag #VoteLeave bevatten. In de gehele dataset komt #VoteLeave maar 19 procent voor, wat dus significant minder is dan in de dataset met tweets van de Britse vlag. De hashtag #VoteLeave kwam ook significant vaker voor in tweets met blije emojis en #VoteRemain kwam significant vaker voor bij tweets met verdrietige en biddende emojis (figuur 5).

Hieronder heb ik in een overzicht weergegeven hoe vaak de hashtags samen met de tien emojis voorkomen (figuur 6). Het is fascinerend om te zien hoe duidelijk de blije en de verdrietige emojis worden gebruikt om de politieke sentimenten uit te dragen. Het is bijna alsof de emojis #VoteLeave laten klappen en juichen, terwijl #VoteRemain huilt en overstuur is.

(Het is opvallend dat in #Brexit geen van de emojis uitgesproken vaak werd gebruikt. Dit impliceert dat de hashtag meer voor een neutrale reflectie van de situatie wordt gebruikt en niet voor de uitlating van emoties met betrekking tot het debat.)

Nu emojis steeds meer gebruikt worden, zouden we open moeten staan voor wat ze zouden kunnen onthullen. Kan de betekenis van emojis over tijd veranderen? Hoe gebruiken we emojis wanneer we het hebben over oorlog, DJ Khaled of onze zoektocht naar liefde? Zien twee verschillende mensen de emoji op een zelfde manier?

De Brexit dataset laat zien dat emojis helemaal geen nietszeggende objecten hoeven te zijn. Ze hebben misschien wel het vermogen om onze emotionele staat te reflecteren.

Wat de emojis misschien zo opwindend maakt is hun onbegrensde potentie voor nuance. Robert Greene schreef: "Paradox is verleidelijk omdat het speelt met de betekenis. We worden in het geheim onderdrukt door de rationaliteit in ons leven." Hij zou het net zo goed over emojis gehad kunnen hebben. Emojis bieden ons de mogelijkheid om onze communicatie op verschillende manieren te benadrukken, of om ironie en humor toe te voegen. Hoewel we misschien nooit zullen begrijpen wat ze betekenen, het gebruik van emojis als data kan ons wel op weg helpen bij het oplossen van een mysterie. Op die manier zouden we onszelf beter kunnen gaan begrijpen.

Dankwoord: Met dank aan eerder werk van Lauren Ancona en Chris Tufts die het algemeen voorkomen van emojis bij Twittergebruikers in Philedelphia hebben gemeten, aan Jessica Peterka-Bonetta's die de emojis van UTF-8 en de R-coderingen in kaart heeft gebracht en natuurlijk aan Matthew Rothenberg en zijn emojitracker

Hamdan Azhar is een schrijver en dataanalyst in New York. Zijn artikelen over politiek, cultuur en technologie zijn verschenen in de Washington Post, de Christian Science Monitor, en de Huffington Post. Lees meer van zijn werk op hamdanazhar.com.