De Amerikaanse luchtmacht mengt zich in de race om een onzichtbaarheidsmantel

​Als het op superkrachten aankomt, zijn er twee favoriete opties: vliegen en onzichtbaar worden. Aangezien de Amerikaanse luchtmacht vliegen al een tijdje onder controle heeft, is het logisch dat ze de mogelijkheid om te verdwijnen nu zijn gaan nastreven.

De Air Force Office of Scientific Research reikt niet alleen wetenschapsbeurzen uit aan onderzoekers die ultralichte materialen ontwikkelen, maar ze zijn nu ook op zoek naar een team dat zich over de onzichtbaarheidsmantel wil buigen.

De kans is het grootst dat de onzichtbaarheidsmantel, die vliegtuigen en mensen onopgemerkt kan laten voortbewegen, werkelijkheid wordt dankzij meta-materiaal; een kunstmatig materiaal dat de mogelijkheid heeft om golven terug te buigen, een effect dat 'negative refraction' heet. Wetenschappers staan echter nog voor veel uitdagingen voordat dit Harry Potter-scenario op grote schaal werkelijkheid kan worden. De Amerikaanse luchtmacht staat in ieder geval te springen om het uiteindelijke resultaat in handen te krijgen.

In 2010 gaf AFOSR de universiteit van Zagreb 30.000 dollar om software te maken die in staat was om de mogelijkheid te analyseren voor een cilindervormige mantel. Ze onderzochten of het mogelijk is om een mantel te maken die uit verschillende lagen meta-materiaal bestaat. Vandaag kwamen de oproepen die de Air Force plaatste online.

De documenten bevatten gedetailleerde doelstellingen en een paar uitgebreide vragen zoals: "is het mogelijk om een mantel te maken die volledige onzichtbaarheid garandeert?" En: "is het mogelijk om een mantel te maken die onzichtbaar is voor bepaalde straling zoals radar-golven?"

"Een eenassige cilindervormige mantel is het meest recente voorstel. De mantel kan voorkomen dat electromagnetische-golven afketsen waardoor er volledige onzichtbaarheid bereikt kan worden," aldus het document. "De voorstellen die we tot nu ontvingen hebben een non-zero reflectance, dat wil zeggen: ze zijn gedeeltelijk zichtbaar, hierom zoeken we een team dat software kan ontwikkelen om de mogelijkheden van meta-materiaal verder te gaan onderzoeken."

De resultaten van dit project werden al eerder openbaar via het Defense Technical Information Center. Onderzoekers van UofZ ontwikkelden een software-tool die de mate van onzichtbaarheid kon achterhalen van verschillende ontwerpen van mantels, ook leerden ze meer over de mogelijkheden van cilindervormige mantels. Dit resulteerde helaas niet in een doorbraak in onzichtbaarheidstechnologie.

De Amerikaanse luchtmacht zoekt gretig naar deze doorbraak, en hun investeringen brengen het onderzoek vooruit. Vorig jaar publiceerde Hao Xin, een informatica-professor aan de University of Arizona, zijn bevindingen over meta-materiaal. Zijn onderzoek werd gesponsord door AFOSR. Uit de resultaten bleek dat dat meta-materiaal een negatieve straalbreking heeft, maar daarnaast niet in staat is om energie te verliezen (microgolven, lichtgolven, of een andere energiebron). Dit is één van de voornaamste problemen die voorkomt dat meta-materiaal in een volwaardige mantel te veranderen is.

De Amerikaanse luchtmacht is zeker niet de enige die deze Star Trek-waardige technologie achterna jaagt. De Amerikaanse marine en DARPA investeerde ook in onzichtbaarheidsprojecten, bovendien financierde de Chinese overheid 40 verschillende projecten met een zelfde soort streven.

Als de ontwikkelingen op deze snelheid doorgaan, wordt het een race om wie de theorie het eerste omzet in de praktijk. Dus als je opzoek bent naar geld voor je project, dan kan je altijd nog je hypothese aanpassen zodat je onderzoek zich op onzichtbaarheid richt - een garantie om geld binnen te slepen.