Foto's van jonge Franse rekruten in training

Ik ontmoette de soldaten van het Franse 3e Régiment de Parachutistes d'Infanterie de Marine voor het eerst in oktober 2015, vlak voordat er meer dan honderd nieuwe rekruten bij kwamen, die drie maanden lang intensief getraind zouden worden.

Ik volgde deze nieuwe generatie parachutisten tijdens die drie maanden. Nadat de nieuwe rekruten arriveerden, waren ze de eerste week vooral bezig met theorielessen en wat praktische zaken: een knipbeurt, een medisch onderzoek, en indien nodig vaccinaties. Wanneer dat allemaal geregeld is, begint de training pas echt.

Elke ochtend moesten de rekruten eerst zeven kilometer hardlopen, of hadden ze zwemtraining in het openbare zwembad van Villefranche-de-Rouergue. Daarna kregen ze les in allerlei basisvaardigheden, zoals hoe je een zoektocht op touw zet, of hoe je overleeft in de wildernis. Ze kampeerden meerdere nachten per week aan de rand van het bos, waar ze beschutting bouwden met takken, en in hun slaapzakken op de grond sliepen.

Tijdens de intensieve training was er weinig ruimte voor rust of privacy. Er was vaak net genoeg tijd om te douchen na een sessie van pull-ups, push-ups en buikspieroefeningen – die de rekruten doen na sportactiviteiten. Soms werden ze midden in de nacht wakker gemaakt voor een mars van vijftien kilometer door dichte bossen en modderige velden. De nieuwe rekruten sloegen zich er doorheen met een stevige dosis kameraadschap en eindeloos veel slap gelul, zowel tijdens als na de training. Niemand werd buitengesloten.

De cadetten kregen om het weekend verlof. Sommigen gingen naar huis naar hun familie; anderen zochten hun vriendinnetjes op, of gingen samen de bars en clubs in de buurt af.

Het verbaasde me hoe volwassen de cadetten waren. Ze waren breed onderlegd, en erg verstandig. Sommigen hadden hiervoor al andere banen gehad: eentje was timmerman, een ander brandweerman, weer een ander ober, eentje had op de kunstacademie gezeten. Sommigen wilden bij het leger omdat iemand in hun familie dat ook had gedaan. Geen van de rekruten was er per ongeluk beland.

Sommige rekruten gaven het halverwege de training op, door een gebrek aan motivatie of gewoon omdat de discipline en denkwijze van het leger niet bij hen paste. Anderen vertrokken omdat ze gewond raakten. Maar over het algemeen waren de jonge rekruten trots dat ze opgeleid werden tot soldaat, dat ze een cruciale rol in oorlog en conflicten zullen spelen, en dat ze iets doen dat een kwestie is van leven of dood.

Denis Meyer wordt gerepresenteerd door fotoagentschap Hans Lucas.