We spraken het dierenrijk over de staat van de wereld

Ongeveer vijf jaar geleden kwam bij mij thuis een meisje over de vloer dat via telepathie met dieren kon spreken. Ik weet het, mijn oogbollen rolden in eerste instantie ook hevig in het rond. Maar mijn kat, die nooit langer dan dertig seconden in iemands armen bleef zitten, wilde bij haar niet weg. Hij legde zijn poot op haar voorhoofd en had van alles te vertellen over zijn favoriete ontbijt, zijn nachtelijke uitstapjes in de wijk en op welke momenten hij het totaal ongepast vond dat ik hem op zijn buik krabde.

Sinds die dag geloof ik dat mensen met dieren kunnen praten. Dat is een geloofsovertuiging die ik op elke andere dag van het jaar angstvallig verberg voor de mensen om me heen, omdat ik bang ben voor gek verklaard te worden. Maar vandaag is Werelddierendag, en als dit niet het moment is om dieren serieus te nemen, dan weet ik het ook niet meer.

Elk jaar opnieuw besteden we op 4 oktober extra aandacht aan dieren, hun rechten, en wat we kunnen doen om hen in de toekomst beter te beschermen. Maar is het niet eens tijd om aan de dieren te vragen wat zij zelf van de huidige staat van de wereld vinden? Hoe denkt een hond over etnisch profileren? Wat vindt een giraffe van Donald Trump?

Ik belde dierentolk Gerrie Huijts op, die in Wageningen een professionele praktijk heeft voor telepathische consulten met dieren en natuur. Ook geeft ze cursussen over hoe je zelf met dieren kunt leren communiceren.

Ze legde me uit hoe het werkt: "Wat we nu telepathie noemen, is eigenlijk de allereerste taal van de mens. Voordat we een strottenhoofd hadden, communiceerden we met onze innerlijke zintuigen. Iedereen kon het en iedereen kan het eigenlijk nog steeds. We doen het vaak, maar onbewust. Denk maar aan momenten waarop je dacht aan iemand, en diegene je plots belde."

Je kunt het ook bewust leren. "Alles op aarde is energie en elke vorm van energie heeft een eigen frequentie. Net zoals je een radiozender zoekt door middel van frequenties, zoek ik de frequentie van telepathisch communiceren op. Als ik me dan met die trilling verbindt, kan ik met dieren communiceren."

Ze vertelde wat er tijdens dit interview zou gebeuren: "Ik communiceer met de ziel van het dier. Voor zover ik het nu begrijp, is er een 'boven', waar alle zielen zitten. Elke ziel beslist zelf wanneer en in welke fysieke vorm het wil incarneren op aarde. Soms is dat een mens, soms een leeuw, een aap of een mier. Het dier kan dan wel voor je neus staan, maar je communiceert met zijn of haar hoger bewustzijn."

"Om zo goed mogelijk antwoord te krijgen op je vragen, moet je antwoorden zoeken bij verschillende dieren," zei ze. "Daarom kunnen we het beste met het hele dierenrijk spreken. Alle dieren zijn vertegenwoordigd. Ze willen graag als één spreken, en af en toe komt een dier dat zich aangesproken voelt door de vraag naar de voorgrond om antwoord te geven." Dit is hoe het interview verliep:

VICE: Hoi dierenrijk. Is daar iemand die me kan vertellen hoe het was de eerste keer dat hij of zij een mens tegenkwam?
Olifant: Dat was eigenlijk heel normaal. Ik was niet verbaasd. Het was alsof ik als babyolifant voor het eerst een giraf zag. Ik zag jullie en dacht: ah, een ander diersoort.

Voor de huisdieren: als wij tegen jullie praten, begrijpen jullie ons dan?
Dierenrijk: Altijd. We begrijpen elk verhaal dat je vertelt en vinden het sowieso leuk dat je tegen ons praat. Dat is gezellig. Tenminste, als mensen niet lelijk tegen ons praten.

Zijn er huisdieren onder jullie die vinden dat ze een vreselijke naam gekregen hebben?
Dierenrijk: Absoluut! Je wil niet weten wat voor namen voor ons er in omloop zijn. Wat dacht je van Chaos, Suffertje, Whisky en Cognac?
Pitbull die Chaos heet: Als je opgroeit en iemand zegt je hele leven lang 'trut' tegen je, ga je uiteindelijk geloven dat je een trut bent, toch? Chaos is een vreselijke naam. Ik maak dat duidelijk aan mijn baasje door niet te luisteren als hij me roept.

Hebben jullie weleens seks voor het plezier, of toch echt alleen voor de voortplanting?
Dierenrijk: Mag beide ook?

Ha, jullie hebben humor! Wie zijn nu eigenlijk de grappigste dieren van het dierenrijk? Mensen beweren dat dolfijnen veel lol hebben.
Olifant: Als we onze slurf om elkaars slurf heen doen, een cirkel vormen en dan rondjes gaan lopen, kunnen we daar erg om lachen.
Mier: Ik vind het hilarisch als een mens op zijn of haar tenen loopt. Dat kunnen wij niet.

Zijn jullie dan niet bang voor onze voeten? Ze zijn zo groot.
Mier: Ja, ze zijn groot, maar wij hebben er meer.
Dierenrijk: Weet je wie het grappigste dier van het dierenrijk is? De mens! By far! Wat jullie allemaal uithalen, is echt grappig om te zien. Jullie zijn maffe lui, omdat jullie denken dat jullie zo bijzonder zijn. Maar eigenlijk doen jullie precies dezelfde dingen als wij: je paart, je doet je behoeftes, je vormt een nest, je eet. Daar moeten wij om lachen, dat jullie dat niet beseffen.

Hey, is er iemand van het dierenrijk die bezwaar heeft tegen de term 'doggy style'?
Hond: [lacht] Natuurlijk vinden we dat niet erg. Dat is hoe wij het doen dus als jullie het naar ons willen noemen vinden we dat best. Veel plezier ermee! Enjoy, enjoy!

Ik ben heel benieuwd wat jullie van de huidige staat van de wereld vinden. Zo zijn er veel landen die elkaar niet uit kunnen staan. Er zijn ook dieren die een territorium afbakenen, maar is het hebben van een eigen gebied en die bewaken eigenlijk wel een goede manier van samenleven?
Dierenrijk: Het is niet zo dat wij ons eigen territorium afbakenen. Dat is de menselijke interpretatie van wat we doen.
Kater: We bakenen 'ons territorium' af door te plassen, maar niet om ons dat gebied eigen te maken. Als er in een wijk veertig katten zijn, hebben we niet allemaal zin in elkaar. Door op een bepaalde plek te plassen geven we aan: ik ben hier al geweest en nu mag jij. We delen zo'n plek dus wel. Ik en een paar andere katten zijn er bijvoorbeeld tussen negen en tien. Tussen tien en elf kan de volgende groep katten daar lopen.

Dierenrijk: Dat zouden jullie ook kunnen doen. Wij vinden jullie landenverdeling best raar, de wereld is van iedereen, er zijn geen grenzen. Ja, wij plassen, maar we leren wel samen te leven en rekening te houden met elkaar.

Mensen vinden het nogal problematisch dat we met zoveel zijn. Hebben jullie een oplossing voor overbevolking?
Dierenrijk: Het overkomt ons ook weleens dat we met zoveel zijn dat we nauwelijks meer kunnen leven. Als er geen grote roofdieren meer zijn, is er bijvoorbeeld overpopulatie, en daardoor minder eten te vinden. Maar dan passen wij ons aan. Dat zouden jullie ook eens moeten doen [lacht]. Wij worden bijvoorbeeld onvruchtbaar, of we worden een periode niet meer loops.

In Rotterdam willen ze nu vrouwen die niet goed voor hun kinderen zorgen verplichten een spiraal te nemen. Moeten alle vrouwen collectief een spiraal instoppen om overbevolking tegen te gaan?
Hond: Nee!!! Dan gaan mensen fokken met mensen zoals ze fokken met dieren. Je ziet wat daarvan gekomen is: de Engelse bulldog kan niet meer normaal bevallen omdat zijn kop te breed is. Duitse herders zijn dusdanig doorgefokt dat ze bij voorbaat al heup- en gewrichtsproblemen hebben. Iedereen een spiraal betekent dat mensen gaan beslissen wie wel en niet mag paren. Dat is gevaarlijk.

Niks doen dus?
Dierenrijk: Ik denk dat jullie op je eigen manier overbevolking aan het tegengaan zijn. Onvruchtbaarheid is nu al schrikbarend aan het oplopen, door mobiele telefoons die voortdurend bij de geslachtsorganen van de man zitten. Het wordt daar te warm en de zaadcellen worden ziek. En waarom denk je dat jongens en mannen nog amper haar hebben? Ze zijn al kaal als ze twintig zijn. Dat komt door alle troep in het eten, in het water en in de lucht.

Wat vinden jullie ervan dat wij politieke systemen hebben bedacht?
Dierenrijk: Wat bedoel je met politiek? Dat dwaze mensenverzinsel waarbij het gezonde verstand overboord wordt gegooid en overgenomen wordt door belangen? Dat werkt niet echt goed, he.

En iemand als Donald Trump, wat vinden jullie van hem?
Dierenrijk: Hij is een extreem figuur. Zulke – vergeef me voor mijn woorden – idioten zijn niet leuk, maar op kosmisch niveau wel belangrijk. Iemand als Trump licht alle mafheid in de wereld uit. Zijn extremiteit dwingt jullie om een keuze te maken en te beslissen waarvoor je staat, om een standpunt in te nemen. Als alles lekker gaat, hoef je niet na te denken.

Hoe kunnen we voorkomen dat er meer oorlog komt?
Dierenrijk: Door je in kleine gemeenschappen te gaan wonen en te zeggen: we doen hier niet meer aan mee. Door kritisch te kijken naar wat er om je heen gebeurt en zelf oplossingen te bedenken. Daar zijn jullie al mee bezig met jullie website, jullie gaan niet altijd met de stroom mee. Dat hebben wij dieren door de eeuwen heen ook altijd gedaan. Aanpassing en diversiteit is de sleutel om te overleven.

Stel: aan de andere kant van het natuurpark woont een groep giraffen. Een paar van hen maakt zoveel ruzie, dat enkele giraffen moeten vluchten omdat het niet meer veilig is. Ze komen aan jouw kant van het natuurpark terecht. Help je hen?
Giraf: Ho, wij zouden nooit zo ruzie maken. Het zit niet in onze natuur om ons snel op te winden. En met onze lange halzen is het makkelijker om overzicht te bewaren dan wanneer je dicht bij de grond leeft, zoals mensen. Wij maken ons niet zo snel druk.
Chimpansee: Er zijn wel dieren die ruzie maken. Wij knijpen en bijten elkaar, maar er zijn altijd oudere, verstandigere dieren in onze groep die ervoor zorgen dat er redelijk snel weer harmonie komt.

Is er in een dierenwereld net als in de mensenwereld discriminatie? Is een straathond bijvoorbeeld minderwaardig aan een rashond?
Hond: In dat opzicht kun je de dierenwereld niet vergelijken met de mensenwereld. Jullie hebben ons die labels gegeven. Voor een hond is een andere hond gewoon een hond.

Volgens de statistieken worden zwarte honden en katten over het algemeen minder vaak meegenomen uit het asiel. Ervaren jullie dat als etnische profilering?
Dierenrijk: Nee, dat zijn mensenideëen. Wij kijken niet in de spiegel en vinden het dan jammer dat we een bepaalde kleur hebben. Het enige wat telt is dat ons baasje weet dat onze kleur niet van belang is. Verder zal het ons worst wezen.

Laten we het even hebben over watervervuiling.
Walvis: Ja! Hoe zouden jullie het vinden om in een plastic soep te moeten leven? Of om opgejaagd te worden? Of uit koers raken door boten met echolocatie, zoals dolfijnen? Eigenlijk willen we ons vaker laten zien aan mensen. In principe kunnen we op zo'n diepte leven dat we nooit gezien hoeven te worden – de zee is de veiligste plek ter wereld – maar voor jullie komen we soms naar boven. Zoveel houden we van de mensheid.
Dierenrijk: Daarom vinden we diepzeeduikers zo fijn. [Gejuich in koor.] De echte diepzeeduikers weten hoe ze met ons moeten omgaan. Daar vertoeven we graag mee. Niet met diegenen die ons aanraken of met harpoenen op ons jagen.

Maken jullie je zorgen om klimaatverandering?
Dierenrijk: Nee. De aarde is aan het veranderen naar een hogere trilling, waardoor een hoop diersoorten zich gaan terugtrekken. Ons bewustzijn wil ergens anders naartoe, en daarvoor moeten we eerst fysiek sterven. We zijn dus niet bang om uit te sterven of zo. Fysiek gaan we weg, maar ons bewustzijn vindt een andere plaats.
Dinosaurus: Ons bewustzijn zit nu in dat van de kolibri. De focus die nodig is voor dat dier om met zo'n intensiteit voor een bloem te fladderen heeft dezelfde energie die wij gebruikten om gefocust te jagen. Bizar, he?

Maar, hoeven we ons dan niet schuldig te voelen over onze ecologische voetafdruk? Over het slopen van het Amazonewoud? Hebben Gaia, Greenpeace en initiatieven zoals Werelddierendag geen nut?
Het dierenrijk: Schuldgevoel is verspilde energie, maar je moet wel je verantwoordelijkheid nemen. Jullie zijn in essentie de hoeders en beschermers van de aarde en alles wat erop leeft. Als jullie je bewust worden van het feit dat we allemaal van dezelfde bron afstammen, en dat dier en mens gelijk zijn, zal je je niet meer kunnen inbeelden dat je een boom in het Amazonewoud zou omkappen. Herhaalde initiatieven zoals Werelddierendag zijn geweldig, omdat ze mensen pushen zich opnieuw te verbinden met het dierenrijk en de natuur.

Is het oké dat wij dieren in dierentuinen stoppen om ervoor te zorgen dat bepaalde diersoorten niet uitsterven?
Dierenrijk: Dikke vette nee! We willen in plaats van opgesloten worden liever samenwerken met de mensen. We doen dat al vaak. Als jullie in een oerwoud verdwalen, helpen we je water te vinden. Als er een orkaan op komst is, vertellen wij jullie dat. We begrijpen dat dierentuinen er ook zijn om van te leren, maar het irritante is ook hier dat jullie ons zien als minder dan jullie, in plaats van als gelijke.

Als je een dierentuin inricht, overleg dan eerst met de dieren. Kijk, sommige oude olifanten vinden het prima om in een dierentuin te wonen. Wat voor ruimte willen ze? Hoe gaan ze zich er thuis voelen? Kunnen ze er hun natuurlijk gedrag vertonen? Apen in dierentuin Paira Daiza: Wij kunnen dat hier prima.
Witte tijger in dierentuin Paira Daiza: Ik niet. Hoe sneller ik overlijd, hoe beter. Ik heb een heel groot territorium in het echt en dat kan hier niet. Ik kan persoonlijk niet tegen de tralies. Er zijn andere tijgers die daar minder problemen mee hebben, maar ik kan het echt niet.

Dus door te communiceren met dieren, kunnen we beter samenleven. Ik heb een muizenplaag in mijn huis. Zal ik hen gewoon vragen het huis te verlaten?Muis: Stefanie, je huis is een walhalla. Er zijn veel ingangen en er liggen kruimels op de vloer. Ik kan niet wegblijven. We weten trouwens dat je vergif en een paar vallen hebt neergezet, dus die oplossingen zullen weinig hout snijden.

Wat moet ik dan doen?
Muis: Maak je huis minder verleidelijk, haal het vergif weg en stel je even voor aan ons. We zijn heel vergevingsgezind. We weten dat je je schuldig voelt. Je kiest er eerder voor om ons dood te maken dan met ons te praten. Dat is net als een bom gooien op een plek, in plaats van te overleggen met de mensen daar.

Tot slot: dierenrechtenorganisatie GAIA wil dierenrechten in de Belgische grondwet laten opnemen, om honger, dorst, ondervoeding en pijn lijden onder diere te bestrijden. Hoe ziet de ideale wereld er voor jullie uit?
Dierenrijk: Wij denken aan een aarde met heel veel bomen en planten, waar mensen leven en alle mogelijke diersoorten die bij mensen kunnen komen en er weer weggaan wanneer ze dat willen. Niet één dier in een hok of aan een ketting.

Ongewervelden: We denken ook aan wegen die niet van asfalt gemaakt zijn, maar zodanig gebouwd zijn zodat de grond eronder niet kapot gaat en ook wij kunnen leven.

Bedankt, ongewervelden, en alle andere dieren, maak er wat leuks van vandaag!