Zoete foto’s van ‘s werelds ruigste landschappen

Als ze een paar honderd jaar eerder geboren waren, zouden Inka en Niclas Lindergård waarschijnlijk zijn vervolgd voor hekserij. Ze manipuleren de aarde op onwaarschijnlijke manieren, zonder magie of Photoshop, maar met ijzeren geduld en een gekleurde flitser. Als je een labeltje aan hun werk zou moeten hangen zouden ze onder 'landschapsfotografie' terechtkomen, maar hun werk heeft weinig meer te maken met traditionele platen van witte stranden en uitgestrekte grasvlaktes. Dat zie je meteen wanneer je hun tweede boek openslaat: The Belt of Venus and the Shadow of the Earth . De titel doelt op een van de meest gefotografeerde zaken aller tijden: zonsondergangen – de Gordel van Venus is de naam voor de schaduw die overloopt in een roze band aan de horizon, naarmate de zon ondergaat. We spraken Inka en Niclas kort over hun achtergrond, hun nieuwe boek, en het manipuleren van de natuur.

VICE: Hoe kennen jullie elkaar eigenlijk? 
Inka en Niclas: We zaten op dezelfde fotoacademie in het zuiden van Zweden, daar hebben we elkaar in 2005 leren kennen. Ik was een enorme metalhead, en zij een fotografienerd die haar eigen kleren maakte als een soort hippie-omaatje. We vonden elkaar vreemd, maar ook heel interessant. We begonnen samen te werken, en negen jaar later zijn we helemaal met elkaar vergroeid.

Veel van de foto's uit The Belt of Venus and the Shadow of the Earth hebben iets bovennatuurlijks. Hoe zit dat?
We gaan eigenlijk heel simpel te werk, met een normale spiegelreflex, een speedlight en één lens. Het zijn geen gigantische producties met zes flitsers en een windmachine. We proberen veel te doen met weinig middelen, en dat betekent dat wachten een enorm deel van het proces beslaat. Alles wat je op de foto's ziet is gebeurd op dat exacte moment – er wordt niets achteraf toegevoegd of weggehaald. Als we wat zand in de lucht gooien, een sculptuurtje bouwen van hout, of een rots kleuren met een flitser, dan doen we dat om de grens tussen fotografie en de echte wereld te verkennen. Daarnaast zijn we zijn altijd gefascineerd geweest door mystieke zaken: Noorse mythologie, Paganisme, of gewoon spirituele ansichtkaartjes in de supermarkt. Veel landschappen die we fotograferen hebben een soort occulte metal-esthetiek. Dat is een beetje waar het bovennatuurlijke vandaan komt.

Wat staat er nu op het programma? Wat zijn jullie van plan in 2017?
We hebben in februari een expo in Rotterdam, en we gaan deze maand misschien nog naar Mexico. Ons boek is ook pas net uit, dus we voelen ons nu behoorlijk naakt; alle dingen waar we jarenlang mee bezig zijn geweest zijn nu ineens af. Nu beginnen we weer opnieuw, en dat is even leuk als eng. Momenteel werken we aan fotografische sculpturen, waarbij we onze foto's om natuurlijke objecten als rotsen en stenen heen buigen. We slaan dus even een totaal andere weg in.

The Belt of Venus and the Shadow of the Earth is hier verkrijgbaar.