Archeologen hebben een 1500 jaar oud ‘vampierkind’ opgegraven

Van een plek die de ‘Begraafplaats van de Baby’s’ wordt genoemd, verwacht je wel dat het er vol ligt met hartverscheurende en spookachtige dingen. Maar toen tijdens opgravingen op dit 1500 jaar oude kindernecropolis een vampierlijkje werd gevonden, schrokken de archeologen er wel een beetje van. In de mond van het kind, dat op de begraafplaats in de Italiaanse gemeente Lugnano in Teverina lag, zat een stuk steen geduwd. Dat wijst dat er op dat er ten tijde van de begrafenis vanuit werd gegaan dat het kindje een vampier was.

“Ik heb nog nooit zoiets gezien. Het is ontzettend raar en griezelig,” zei David Soren, een archeoloog aan de University of Arizona, vorige week in een persbericht over de opgraving. “De mensen hier noemen het de Vampier van Lugnano.”

Deze ‘vampier’ was een tienjarig kind waarvan het geslacht onbekend is. Volgens opgravingshoofd David Pickel gaat het hier waarschijnlijk om een slachtoffer van een malaria-uitbraak die de Umbrische gemeenschap in de vijfde eeuw teisterde. Nader onderzoek naar de botten en het DNA van de andere kinderen op de begraafplaats – die zich in een verlaten Romeinse villa uit de eerste eeuw bevindt – ondersteunen de hypothese dat het hier mogelijk om slachtoffers van een malaria-epidemie gaat. In de schedel van de vampier zit ook een ontstoken tand, wat mogelijk ook wijst op deze ziekte.

De manier waarop mensen worden begraven is belangrijk, omdat het “een kijkje in de gedachten van onze voorouders” biedt, zegt Jordan Wilson in een persbericht. Wilson is de bioarcheoloog van de University of Arizona die de botten van het kind onderzocht.

“Wij bioarcheologen zeggen altijd: ‘De doden begraven zichzelf niet’. We kunnen veel leren over de overtuigingen en het geloof van mensen door te kijken naar de manier waarop ze hun doden behandelden,” zegt Wilson.

Het feit dat er een grote steen in de mond van het kind is geduwd, heeft waarschijnlijk te maken met paniek en bijgeloof binnen de gemeenschap. Volgens het team van Pickel werd dit type begrafenis uitgevoerd als nabestaanden bang waren dat de overledene zou herrijzen uit de dood om ziekten onder de levenden te verspreiden.

Hetzelfde ritueel werd uitgevoerd bij de ’Vampier van Venetië’, een vrouw die in de zestiende eeuw werd begraven met een grote steen in haar mond, en ook bij de 1700 jaar oude overblijfselen van een Engelsman, waarvan de tong door een steen was vervangen.

Daarnaast valt het vampierkind op vanwege zijn of haar leeftijd. Het vijftigtal kinderen dat sinds het begin van de opgravingen op de Begraafplaats van de Baby’s in de jaren tachtig is gevonden, was allemaal jonger dan drie jaar. Onderzoekers gingen er daarom vanuit dat het necropolis enkel voor baby’s en peuters was bedoeld. De tienjarige Vampier van Lugnano haalt deze theorie dus onderuit.

Om het allemaal nog iets griezeliger te maken, lagen andere kinderen in de villa begraven met ravenklauwen, padden en afgehakte hoofden van puppy’s. Dit wijst er volgens Soren op dat de bevolking van Lugano rituele offers deed en bang was voor de doden. Zo werd het lichaam van een driejarig meisje gevonden met stenen op haar handen en voeten, wat er mogelijk voor moest zorgen dat ze niet uit haar graf kon klauteren.

“Het is heel menselijk om in de knoop te zitten met je gevoelens over de doden,” zegt Wilson. “We vragen ons allemaal weleens af of de dood echt het einde is.”

Volg Motherboard op Facebook, Twitter en Flipboard.