FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

‘Leisure Suit Larry’ is weer terug en dat voelt nogal toondoof

De pick-upartist van het eerste uur is terug om vrouwen lastig te vallen met zijn eindeloze pogingen om eindelijk eens van bil te gaan.

In de wereld van klassieke point-and-click-avonturengames zijn een paar namen legendarisch. Guybrush Threepwood. Purple Tentacle. Manual Calavera. En natuurlijk ook Larry Laffer.

Tijdens de late jaren 80 en 90 spoelde er een warme golf schunnige avonturengames de pc-markt, en Larry Laffer was de vieze oom van het genre. Laffer was de ster in Leisure Suit Larry in the Land of Lounge Lizards, de eerste van zeven games waarin een ouder wordende stumper vrouwen in bed probeert te krijgen.

Advertentie

Dat is het. Dat is het hele doel van het spel – Larry naar het walhalla van mooie, hitsige vrouwen brengen. In 2013 hebben ontwikkelaars met een kickstarter een remaster van het originele spel uitgebracht. En in 2004 probeerden ze de serie ook nog nieuw leven in te blazen met een spel met het neefje van Larry in de hoofdrol. De laatste echte Larry-game kwam in 1996 uit en nu, meer dan 20 jaar later, heeft de Duitse ontwikkelaar Crazy Bunch een nieuwe titel in de serie aangekondigd: Leisure Suit Larry: Wet Dreams Do not Dry.

Op het eerste gezicht lijkt het een vreselijk idee om een nieuwe game uit te brengen over een losgeslagen zielepiet die in een lelijk wit pak door een stad dwaalt op zoek naar vrouwen. Larry is een ongegeneerde pick-upartist, een wezen uit een ander tijdperk, en wat ooit de gore grap van een lieve loser was, is nu gewoon smerig.

Op basis van het persbericht, lijken de ontwikkelaars zich hier ook bewust van te zijn. Het is nog te vroeg om te weten of het spel kritisch is en vertelt waarom mensen als Larry dom zijn of dat Wet Dreams Don’t Dry niet meer dan een gedateerde, vunzige comedy is.

“Hey dames, ik ben weer terug!” verklaart Larry in de aankondiging van zijn nieuwe spel. “Mijn nieuwe avontuur… neemt me mee… van het einde van de jaren 80, rechtstreeks naar de 21e eeuw. En wauw, wat is de wereld veranderd! Ook al stamt mijn beeld van vrouwen uit de jaren 80 en botst het nogal met de moderne tijd als de jopen van een blondje dat over het strand jogt, maar toch ben ik helemaal klaar om door de moderne wereld helemaal af te daten!”

In de originele games was Laffler een enorme sukkel waarbij alles altijd tegen zit. Hij is 40 jaar oud en woont in een verschrikkelijk, vervallen appartement. Hij had een seksobsessie die zo erg was dat het zijn leven verwoestte. In de eerste game gaat hij letterlijk dood door onbeschermde seks met een sekswerker. En daar wordt allemaal nogal lacherig over gedaan.

Wet Dreams Don’t Dry brengt die loser naar het heden waar hij, volgens het persbericht, zich helemaal een ongeluk datet op een app die Timber heet. Allemaal zodat hij zijn ultieme doel waardig is: een date met de vrouw van zijn dromen. Dat klinkt allemaal wat goor, maar het zou fijn zijn als de ontwikkelaar van het spel met een satirisch oogje naar het verleden kan kijken.

Volg Motherboard op Facebook en Twitter.