De meest perfecte vorm van radio wordt uitgezonden vanaf de Zuidpool

Niet ver van het Antarctische Peninsula ligt een klein eilandje genaamd Snow Hill Island, dat - verrassend genoeg - bedekt is met sneeuw en ijs. Op het bevroren eilandje bij Antarctica, te midden van alle sneeuw, ijs en vierduizend parende pinguïns, staat een uniek tafereel: een klein radiostation dat​ 'A' Net Station heet. Het is één van de eerste webradiostations ter wereld. In de totale leegte van Antarctica vond oprichter George Maat, een oude hippie, de perfecte plek voor zijn droom van de meest pure vorm van radio: non-stop folkmuziek. Geen reclame. Geen gelul. Nooit.

In ieder geval, dat is het verhaal. Het radionet bestaat, maar niemand schijnt te weten waar het vandaan komt, waar het nu staat, en of de oprichter überhaupt nog leeft.

Ik ben toevallig online over dit radiostation gestruikeld. Ik ben nogal vol van de polen, dus toen ik op een dinsdagavond geen plannen maar wel een krat bier had, besloot ik om werk op Antarctica te gaan zoeken. Iets wat verrassend genoeg heel moeilijk is als je geen Amerikaan bent, geen diploma hebt en eigenlijk alleen maar licht cynische artikeltjes kan schrijven. Uiteindelijk kwam ik terecht bij​ 'A' Net Station.

Op ​de website van het radiostation, wat ongetwijfeld de meest bizarre radiowebsite ooit is, beschrijft George Maat de oorsprong van zijn radio-utopie. In 1971 woonde Maat op het strand aan de zuidkust van Spanje, in een tentje in de duinen. Daar leerde hij Isaac Guillory kennen, een Amerikaanse folkzanger die in een busje onder wat olijfbomen woonde op een heuvel aan het strand. Het was een rustige en verlaten plek en de twee, de enige twee in de omgeving, leerden elkaar goed kennen. Elke dag speelde Isaac uren lang op zijn gitaar en op sommige dagen gingen ze met zijn tweeën naar een café in het stadje in de buurt: Fuengirola. Daar speelde Isaac, tot het genot en de verrassing van de gelukkige aanwezigen, een tijdje op zijn gitaar. In de ogen van George was het excellente muziek van een normaal en tastbaar persoon. Er was geen hype. Het bracht het goede in mensen naar buiten.

Later, eind jaren tachtig en begin jaren negentig, leerde hij met muziek en het internet om te gaan door samen met Isaac aan zijn website te werken. Voor George werd het duidelijk dat hij een zinvolle vorm van online radio kon creëren, met muziek van "tastbare mensen." Hij miste de 'gouden jaren van radio' uit de jaren zestig: een tijd waarin ze op de radio een hele kant van een plaat afspeelde zonder dat de dj ook maar een keer zijn bek opentrok. In de ogen van George was dat concept vandaag de dag verloren gegaan. Hij wilde weer een zender waarmee van je geweldige muziek kon genieten en nieuwe artiesten kon ontdekken.

Volgens George kon 'A' NET STATION alleen succesvol worden als er excellente muziek werd afgespeeld en er geen reclame en gepraat was. Alles dat George nodig had was tijd, een methode waardoor de wereld zou weten dat zijn radiostation bestond en een rustige plek om te werken.

Vanaf nu wordt het verhaal redelijk opmerkelijk.

George beschrijft hoe hij zijn spullen pakten en verhuisde naar Antarctica om een webradiostation op te zetten. In de schijnbare oneindige bevroren duisternis tijdens de winter op Antarctica, enkel verwarmd door het gekleurde licht van zijn computermonitor, ontwierp George de website; anetstation.com. Hij registreerde zijn station bij de M.I.T radiolijst en zette de muziek van drie artiesten op de server van zijn website, waar hij vanaf toen elke dag naar luisterde omdat er geen enkel ander radiostation was.

Omdat George geen zin had in copyright gezeik (wie wel?) besloot hij alleen muziek af te spelen als het persoonlijk van de artiest zelf mocht, wat er nu ongeveer ruim twintig verschillende folk artiesten zijn. Zo kost het hem geen geld en bracht hij de artiesten in de bekendheid, aangezien hij ook video's en de sites van de artiesten doorlinkt op zijn site.

Op zijn eerste dag had 'A'NET STATION drie luisteraars. Vandaag de dag wordt het wereldwijd geluisterd, zelfs in Syrië, Rwanda en Qatar, is het ook een belangrijke bron van informatie en educatie over Antarctica en behoort 'A' NET STATION regelmatig, volgens de site zelf dan, tot een van de top tien beluisterde web radiostations wereldwijd.

Hoewel de site, de artiesten en de non-stop folkmuziek zeker echt zijn, is het niet zeker of George's radiostation ook echt op Antarctica staat. Hij heeft nog nooit een interview gegeven, reageert niet op mijn mailtjes en wat op zijn site staat is in principe het enige wat over hem bekend is. Het internet lijkt er redelijk klakkeloos vanuit te gaan dat alles waar is, maar hoe graag ik ook zou willen dat het kon, kan je niet zo maar naar Antarctica gaan om een webradiostation op te zetten.

Hoe heeft hij die spullen daar gekregen? Wat staat daar überhaupt? Een database? Een zender? Wie heeft er toestemming voor gegeven? Wie doet onderhoud? Is er überhaupt internet op Antarctica? Waar haalt hij stroom vandaan? Waarom in godsnaam Antarctica, of all places?

Tenzij het radiostation onderdeel is van een groter wetenschappelijke onderzoeksfaciliteit of dorp, kan het simpelweg niet dat daar ergens op een verlaten eilandje tussen de pinguïns een radiostation staat. A Net Station staat dus waarschijnlijk niet op de zuidpool, maar dit doet niks af aan de site zelf.

George is niet opgehouden met het verspreiden van het ware woord van radio. Op zijn site heeft hij ​een handleiding hoe iedereen de perfecte webradio kan opzetten. "Als je geen kwaliteit aanbiedt (geluid en content), dan kan je er net zo goed niet aan beginnen. Wie wil zijn radio nou afstemmen op troep? Jij? Ik ook niet. Als je er zelf niet elke dag naar zou willen luisteren, verspil dan niet de tijd van anderen. Het KAN namelijk goed gebeuren, en zelfs met extreem beperkte middelen." Preach George, preach.

Het design van de site stamt recht uit de jaren negentig en het is zonder twijfel de meest verrassende site die ik ken. Op de site is er naast veel muziek ook enorm veel informatie over Antarctica te vinden. Overal zijn links naar websites over het broeikaseffect, wereldwijde radiatie, 'Toxic Sludge is good for you, epic.org, 'Corporations are not People', satelliet beelden en privacy software. Op de helpdesk pagina vind je geen antwoorden maar wel een dansende kat en een leuk gifje van een paar grote tieten.

De grootste reden voor deze retro designkeuze was volgens George de dood van Isaac Guillory in 2000. Omdat Isaac een zeer goede vriend was en een enorme invloed op zijn webradio was geweest, besloot George alle aanpassingen weg te halen en de site te herstellen naar zijn oorspronkelijke vorm. Op de site zit ook een herdenkingspagina van Isaac verstopt.

George zit waarschijnlijk niet op Antarctica, maar het idee dat het gitaargetokkel van de andere kant van de wereld mijn oorschelpen bereikt heeft iets rustgevends. Alsof ze worden meegevoerd door de ijzige wind van Antarctica. Folkmuziek past op een of andere manier in mijn hoofd perfect bij Antarctica. De leegte, stilte en eenzaamheid van het continent hoor je rechtstreeks terug in folk van 'A' Net Station. Maar het beste aan A Net Station is nog altijd; geen reclames, geen gelul. Nooit.