Tech

E-mails tracken is creepy en immoreel en niemand zou het moeten doen

De opkomst van tracking pixels in e-mails is een dystopische nachtmerrie en getuigt van een volledig gebrek aan empathie voor de persoon die je mailt.
shutterstock 1317233609
Image: Shutterstock

Met de nieuwe e-mailservice Superhuman kunnen gebruikers bijhouden of de e-mails die ze versturen ook daadwerkelijk geopend worden. Dat niet alleen: het is ook mogelijk om te zien wáár ze geopend worden, en hoe vaak. Op deze manier je berichten volgen, of via andere third-party apps, is onethisch en privacyschendend, dus doe het alsjeblieft niet.

Mike Davidson, voormalig vice-president van design bij Twitter, schreef dat dit soort leesbevestigingen aan je e-mails toevoegen zonder wederzijdse toestemming een vorm van surveillance is waar iedereen bezorgd over zou moeten zijn. Superhuman verklaart nergens hoe de technologie werkt, maar ze maken waarschijnlijk gebruik van tracking pixels, een veelvoorkomende manier om te zien of mails geopend worden en wat simpele informatie te vergaren over het besturingssysteem dat gebruikt wordt.

Advertentie

Een tracking pixel is een minuscule, vrijwel onzichtbare afbeelding die ergens in de e-mail wordt geplaatst, maar op een externe server gehost wordt. Zodra die pixel ingeladen wordt van de server, kan worden gezien of de mail geopend is, waar dat gebeurde (via het IP-adres), en op wat voor besturingssysteem. Bij een normale leesbevestiging moet de ontvanger op ‘ja’ klikken, maar tracking pixels zijn volledig onzichtbaar.

Er zijn bedrijven die deze dienst aanbieden, maar bij Superhuman zit de functie gewoon in de e-mailclient ingebouwd. Superhuman reageerde niet op een verzoek om commentaar voor dit artikel.

Bedrijven maken vaak gebruik van tracking pixels om te controleren of hun nieuwsbrieven en marketingberichten aankomen en gelezen worden. De manier waarop bedrijven het gebruiken is een van de zeldzame gevallen waar bedrijfssurveillance minder dystopisch is dan hoe gewone burgers de technologie gebruiken: de Bijenkorf onbewust laten weten dat je hun mailtjes over de uitverkoop leest is minder ingrijpend dan worden bespied door je vrienden.

Er is ontzettend veel geschreven over e-mail, de interpersoonlijke politiek van leesbevestigingen, de balans tussen werk en vrije tijd, enzovoorts. Maar heel weinig van deze artikelen stellen de vraag wat de opkomst van tracking pixels betekent voor onze samenleving, relaties en werk. Het betekent het einde van grenzen, en de normalisering van persoonlijke surveillance zonder wederzijdse toestemming.

Als iemand met een baan die sterk afhankelijk is van digitale communicatie (via Slack, e-mail en Twitter DM) is de opkomst van tracking pixels een persoonlijke nachtmerrie. Mijn leven bestaat uit een reeks keuzes over hoe ik deze soorten communicatie op elkaar afstem, en hoe ik prioriteiten stel in mijn leven buiten werk. Ongeveer een jaar terug besloot ik om alle notificaties op mijn telefoon uit te zetten: ik onderbrak net iets te vaak een etentje met vrienden vanwege een boze tweet. Als ik berichten niet direct zag binnenkomen, dacht ik, had ik een excuus om niet meteen te reageren.

Ik heb e-mails binnen zien komen waar ik uiteindelijk wel op wilde reageren, maar op het moment zelf niks mee heb gedaan, omdat ik dronken in een bar zat, in het ziekenhuis lag, op een begrafenis was, op m’n moeders verjaardag, voor een rood stoplicht stond, enzovoorts. Soms heb ik snel op deze berichten gereageerd, soms na weken. En soms helemaal niet. Dat maakt me geen slecht mens.

Niet elk bericht vereist hetzelfde soort antwoord, en niet elk antwoord vereist dezelfde mindset. Een dronken tweet is niet hetzelfde als een weloverwogen reactie op een werkgerelateerde tweet, een zakelijke e-mail of slecht nieuws. Een snel sms’je is iets anders dan een langer bericht aan een vriend die je lang niet gesproken hebt. E-mails tracken gaat uit van het principe dat alle e-mails, en alle soorten antwoorden, hetzelfde zijn. Als de ander je bericht gelezen heeft, maar (nog) niet gereageerd heeft, dan zijn ze je aan het negeren. Dit is een ongezonde manier van denken.

Wat ik wil zeggen is dat mensen een leven moeten kunnen hebben buiten hun inbox. Het is belangrijk om de vrijheid te hebben om zelf te weten hoe en wanneer je op een bericht reageert. We zouden allemaal het respect en de empathie moeten hebben om te begrijpen dat verschillende soorten mensen verschillende soorten berichten prioriteit geven, op verschillende manieren. Tracking pixels in je berichten verstoppen is creepy en je moet het gewoon niet doen.