De smeltvagina van het knollewitje is het raarste dat de evolutie ooit heeft voortgebracht

Tamelijk willekeurig starten we deze wekelijkse verkenning van rare organen met de vagina van het kleine koolwitje, ook wel het knollenwitje genoemd; of bij een glas rode wijn: de Pieris rapae.

Dit vlindertje is zo alledaags als een zonnige dag in Zuid-Frankrijk, en op schattige momenten - ik zie een dochter en een bloemig veld - duikt het beestje dikwijls op, en laat het zich doelloos heen en weer wapperen tussen opgewekte windstootjes.

Het is dus grappig om te bedenken dat zodra knollewitjes achter een bloem verdwijnen, ze deelnemen aan wat misschien wel de grofste bukkake-orgie is die de evolutie heeft voortgebracht.

Voor het vrouwtje geldt: hoe meer, hoe beter. De vagina functioneert namelijk letterlijk als spermabank. Hoe meer spermazaadjes ze verzamelt, hoe groter de kans is dat ze stevige rupsen voortbrengt. Deze evolutionaire logica vertaalt zich door in een liefdesleven van tumultueuze intensiteit. Gedurende haar korte leventje – zo'n drie weken – is ze of op jacht naar sperma, of zit ze te broeden op een bloem, en als je de grote hoeveelheden zaad wegdenkt, is dat eigenlijk heel erg romantisch. Denk Wild at Heart, Leaving Las Vegas en heroïne chic

Ook het leven van de mannetjes staat in het teken van zo veel en zo snel mogelijk. Als een mannetje een gewillig vrouwtje vindt, duwt hij prompt een enorme lading sperma naar binnen waardoor het voortplantingsorgaan van zijn ega zo verstopt raakt dat er geen ander zaad meer kan, a je to. Dat vergroot de kans dat het vrouwtje zijn sperma gebruikt, maar hierdoor neemt wel de kans op een divers nageslacht af en dat is evolutionair gezien dan weer niet zo wenselijk.

Daarom heeft Moeder Natuur de vrouwelijke knollewaai voorzien van een bursa copulatrix. De bursa is een orgaan in de vlindervagina, een soort molensteen, die de zaadpakketjes vermaalt tot een eiwitmeel dat ze kan eten. Zie het als een ontbijt op bed voor de sm-meesteres. Ze kan meteen na de daad weer verder, want ze hoeft zich nauwelijks te bekommeren om eten.

Lange tijd was het in lepidopteristische kringen onderwerp van gesprek waar al het spul nou toch bleef, tot een van hen met de toepasselijke naam Melissa Plakke, in 2015 het kleine vaginale orgaan ontdekte. Ook ontdekte ze dat het orgaan zo actief is dat het zichzelf zou opeten als het ooit leeg zou komen te raken, maar dat blijkt geen reëel gevaar, want tot nu toe is er nog geen knollewitje gevonden zonder zaad in haar bursa copulatrix.

En ik hoor haar zeggen: "You can cum on my face. Just keep it out of my hair. I just washed it."