De arts die mensen behandelt die geloven dat ze door aliens zijn ontvoerd

Als je op de hoogte wil blijven van onze beste stukken zonder je suf te scrollen, schrijf je dan in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.

Niemand praat nonchalanter over alien-ontvoeringen dan Nicolas Dumont . "Het is geen hallucinatie of spirituele belevenis," zegt de klinisch psycholoog. "Een ervaring met een ontvoering door buitenaardse wezens laat vaak lichamelijke sporen na. Slachtoffers krijgen er ook buitengewone krachten van, zoals helderziendheid of de gave om mensen te genezen."

De patiënten van Dumont geloven dat ze door aliens zijn ontvoerd; sommigen zeggen zelfs meerdere malen meegenomen te zijn. Wat ze beschrijven is zo gedetailleerd, zegt Dumont, dat hij er vrij zeker van is dat er wel iets gebeurd moet zijn.

Dumont is niet de eerste psycholoog die zich in dit onderwerp verdiept. Voormalig psycholoog en Harvard-professor John Edward Mack heeft ditzelfde fenomeen een deel van zijn leven bestudeerd. Hij bekeek zo'n tweehonderd gevallen van mensen die geloofden door aliens te zijn ontvoerd. In 2003 zei hij in een interview: "Als je met iemand die aan psychoses lijdt spreekt over iets dat op een psychose lijkt, heb je het gevoel dat wat diegene vertelt nooit gebeurd is. Maar in deze gevallen was dat niet zo. Deze mensen hebben een gezond verstand. Ook vragen ze zichzelf soms af of het wel allemaal klopt wat ze zeggen. Maar ze beschrijven een ervaring die echt en intens is – er is iets met hun lichaam gebeurd."

Een tijdje terug sprak ik met een aantal patiënten van Dumont over hun buitenaardse ervaringen. Maar nu wilde ik graag van de psycholoog zelf horen hoe hij weet of iemand echt ontvoerd is of dat het maar een verzinsel is. Ook wil ik weten waarom hij ervan overtuigd is dat dit onderwerp meer aandacht in de medische wereld moet krijgen.

VICE: Ha Nicolas. Hoeveel patiënten heb je behandeld die beweren door aliens te zijn ontvoerd?
Nicolas Dumont: Niet alle patiënten komen bij me en zeggen: "Ik ben door aliens ontvoerd," maar veel van hen denken dat het misschien is wat er gebeurd zou kunnen zijn. In de vier jaar dat ik dit werk nu doe zijn er honderd patiënten bij me gekomen die tekenen van een ontvoering vertoonden. Vijf van hen zijn al een aantal jaar in behandeling bij mij en zie ik ze nog steeds regelmatig. Eén van mijn patiënten, Sonia, heeft dit soort ervaringen al sinds ze een klein meisje was.

Wat doe je als iemand bij je aanklopt en zegt dat hij of zij ontvoerd is geweest?
Ik heb een tweeledige benadering. Eerst komt de diagnose: Ik wil weten met wie ik praat. In de eerste plaats heeft een persoon een hele specifieke persoonlijkheid met een een specifieke afkomst. Erachter komen wat zijn of haar cultuur en kijk op de wereld is vormt een belangrijk onderdeel van mijn behandeling. Daarna ga ik met de persoon de diepte in. Het doel is hier om erachter te komen wat ze willen. Soms wil iemand begrijpen wat er is gebeurd, anderen willen dat het stopt, en er zijn natuurlijk een heleboel patiënten die op zoek zijn naar een bevestiging van hun ontvoering. Velen willen graag onder hypnose gebracht worden, maar dat werkt niet altijd.

Waar kijk je naar om zeker te weten dat iemand ontvoerd is geweest?
Veel van de mensen die bij me komen zeggen dat ze midden in de nacht wakker werden, en zich niet meer konden bewegen. Ze zagen niet-menselijke wezens om zich heen – dat kan thuis zijn geweest maar ook op een buitenaardse plek of in een ruimteschip. Sommige mensen merken helemaal niets, totdat ze 48 uur later wakker worden, en denken dat het gewoon de volgende ochtend is. We noemen dat 'gemiste tijd' – dat komt heel vaak voor. Het meest bekende voorbeeld is van Betty and Barney Hill uit 1961 .

Vaak komen dezelfde elementen terug, waarbij het niet uitmaakt waar je vandaan komt of wat je achtergrond is. Bijna iedereen praat over de aanwezigheid van een tafel, hele specifieke wezens en telepatisch contact. Als mensen deze kenmerken vermelden kan ik polsen of iemand echt iets heeft meegemaakt. Ook beweren heel veel mensen dat ze nieuwe krachten hebben. Sommigen kunnen uit hun lichaam treden, terwijl anderen ineens helende krachten hebben. En het merendeel van de mensen heeft lichamelijke sporen van een ontvoering.

Je hebt het over 'wezens'. Zijn er verschillende rassen onder de aliens die contact met ons zoeken?
Na jaren onderzoek en het afnemen van een heleboel interviews ben ik ervan overtuigd dat er verschillende rassen zijn. Het lijkt erop dat er een soort reptielachtige wezens zijn die mensen doodsbang maken, maar andere keren ook juist liefde geven. Dan heb je de blonde, mensachtige wezens die heel groot en vaderlik zijn; patiënten vinden hun gezelschap fijn. En dan zijn er ook nog kleine grijze mannetjes, die nogal indringend zijn en totaal geen empathie hebben. Zij zijn het ergst omdat hun kille uitstraling vaak tot trauma's leidt. Sommige patiënten vertellen me ook over contact met insectachtige wezens die een soort van superieure entiteiten zijn – zij zijn de baas.

Ok, ik snap het. En wat zijn de eigenschappen van patiënten die jou bezoeken?
In de meeste gevallen zijn het mensen die in hun kindertijd misbruikt zijn, en daarbij een emotionele achterstand hebben. Dat wordt door sceptici meteen gebruikt als de link tussen hun trauma en de dingen die ze beweren mee te maken. Maar in de realiteit hebben die twee dingen niets met elkaar te maken.

Waarom?
Ik geloof echt dat mensen die in het verleden misbruikt zijn hierdoor al eerder in contact zijn geweest met 'anders-zijn'. Hun ervaringen hebben een soort shock gecreëerd. Dit kan je vergelijken met naar buiten gaan nadat je in een donkere kamer hebt gezeten. Als je als kind een dusdanige intrusieve ervaring hebt meegemaakt ben je er op latere leeftijd toegankelijker voor om andere, enge, vormen van buitenaards contact mee te maken.

En hoe zijn die mensen na zo'n buitenaardse ervaring?
Wat ik zo interessant vind is de bijzondere connectie tussen iemand die ontvoerd is en zo'n wezen. Vaak voelen ze een volgende ontvoering aankomen. Ik denk dat het een soort inwijding is. Je voelt je na zo'n ervaring heel anders. Hetgeen wat je leidt in het leven is niet meer je eigen persoonlijkheid, maar een nieuw mysterieuze kracht, iets dat groter is dan jezelf. Dus eigenlijk komt iemand uit zo'n ervaring met een groter bewustzijn. Alsof het hart ontwaakt is.

Ik kan me voorstellen dat het best merkwaardig is om je hierin te specialiseren.
Er zijn een heleboel mensen die hele bijzondere dingen meemaken, zoals uit je lichaam treden. Daar kan je niet omheen. Dat geld ook voor deze ontvoeringen. Ik ben niet bang voor m'n reputatie; ik wil mensen begrijpen en ze helpen. Andere psychologen zijn bang om het met hun collega's over dit soort dingen te hebben. Maar mij maakt dat niet uit omdat ik het vanuit een wetenschappelijk oogpunt benader. Natuurlijk zijn er genoeg mensen die hier terughoudend naar kijken, maar ik ontmoet ook heel veel mensen die hier wel voor open staan. Het enige wat ik wil is een gesprek voeren. Als mensen er niets van willen weten hebben ze gewoon niet het bewijs gezien.

Ben je zelf ooit met aliens in contact gekomen?
Toen ik jong was heb ik een UFO gezien. Maar die herinnering heb ik helemaal weggedrukt, totdat-ie drie jaar geleden weer naar boven kwam. M'n broers en zussen waren vroeger veel bezig met geesten oproepen – ik zag dan ineens een glas op tafel bewegen. Het was geweldig om met een onzichtbaar fenomeen in contact te staan.

Komt daar je interesse in deze ontvoeringen vandaan?
Ik heb echt de meest klassieke vorm van psychologie gestudeerd. Maar ik was toen ook al geïnteresseerd in alles dat met bijzondere ervaringen te maken had. Ik hoorde verhalen van mensen met bijna-doodervaringen, en zag hoe die hun leven veranderd hadden. Daardoor dacht ik: wat heeft het voor zin om jarenlang in therapie te gaan als één enkele ervaring alles kan veranderen? Ik ben naar het INRES (Institute for Research on Extraordinary Experiences) gegaan waar ik Stéphane Alix, de schrijver van Aliens: An Investigation, ontmoette. Door hem ben ik me gaan verdiepen in ontvoeringen. Ik denk dat je al deze stappen moet hebben gezet voordat je kan begrijpen wat deze mensen beweren te hebben meegemaakt.

En wat doe je als je er zeker van bent dat iemand niet is ontvoerd?
Dat hangt van het verhaal af. Als we met een pathologische leugenaar te maken hebben zal hij niet toelaten dat wij aan z'n verhaal twijfelen. Een tijd terug had ik een patiënt die een ufoloog al had weten in te pakken – hij kickte erop dat hij speciaal was. Dat is een typisch kenmerk van een pathologische leugenaar. Aan de andere kant zijn er ook mensen die accepteren dat het toch geen ontvoering was. Maar ik zal ze nooit vertellen dat ze niet zijn ontvoerd; ik zal nooit iemand een leugenaar noemen. Ik voer een dialoog met de patiënt en het is mijn taak om die persoon de juiste richting in te sturen.

Denk je dat er buitenaardse wezens zijn die ons hier op aarde komen bezoeken?
Het is mijn taak om patiënten te kalmeren als ze iets hebben meegemaakt wat ze anders misschien wel kapot zou kunnen maken.