Mark Zuckerburg komt ongeschonden door alle vragen van het Europees Parlement

Mark Zuckerberg begon zijn getuigenis voor het Europees Parlement door een script vol berouw op te ratelen, maar het bleek al snel dat hij zich niet hoefde te verantwoorden voor alles wat zijn bedrijf de laatste tijd fout heeft gedaan.

Het leek er eerst op dat de leden van het Europees Parlement Zuck meer het vuur aan de schenen zouden leggen dan hun Amerikaanse collega's. Alleen werd het al snel duidelijk dat dit niet het geval was. De opzet van de hoorzitting – elk lid stelde zijn of haar vragen en Zuckerberg reageerde aan het eind van de zitten op alle vragen tegelijk – bood de CEO van Facebook voldoende mogelijkheid om lastige vragen niet te ontwijken.

Zuckerberg hintte hier zelfs op aan het einde van zijn verhoor. Hij was ook wel sportief en zei dat hij 15 minuten extra had besteed aan het beantwoorden van vragen. “Ik denk dat ik in staat was om elk onderwerp op een hoog niveau te bespreken,” zei hij. Met andere woorden: ik richt mij niet op specifieke vragen, in plaats daarvan volgen hier wat punten die Facebook zelf wil bespreken.

Dat hij al die vragen ontweek was nogal zuur, omdat de meeste vragen lastig en goed voorbereid waren.

Ok, er waren wat domme vragen waarvan je ongemakkelijk op je achterhoofd gaat krabben (Nigel Farage, die het voorbeeld van Ted Cruz volgde en vroeg naar de vooroordelen jegens rechtse ideeën op het platform). Maar er waren ook vragen over het monopolie van Facebook; of Zuckerberg kon garanderen dat er geen nieuw Cambridge Analytica-schandaal zou plaatsvinden in de komende zes maanden; over het verzamelen van gegevens van niet-Facebookgebruikers; of Zuckerberg als briljante man of monster herinnert wil worden; waarom, als Facebook transparant wil zijn, de sessie eerst niet uitgezonden zou worden voor het publiek; of het bedrijf echt vrouwen kan ondersteunen, terwijl de eerste versie van het platform “hot or not”-site was; en hoe de gegevensuitwisseling tussen Facebook en WhatsApp eruitziet – als dat al gebeurt.

Zuckerberg droeg een pak met een donkerpaarse das en hij ratelde een lijst bulletpoints op. Die antwoorden die iedereen nu al duizend keer heeft gehoord – je kent ze wel. Hij noemde politieke vooroordelen van Facebook, en merkte op dat neutraal blijven “een belangrijk filosofisch punt voor mij is”. Hij beweerde dat veel nepnieuws geen politiek, maar een financieel doel heeft. Hiermee leidde hij de aandacht af van de vraag over wat de rol van Facebook is geweest in het ontstaan van het huidige politieke klimaat. Hij zei dat “een vorm van regulering onvermijdelijk en belangrijk is.” Hij beweerde ook dat het bedrijf vóór 25 mei zou gaan voldoen aan de nieuwe Europese AVG-richtlijnen.

Tegen het einde van de zitting waren zelfs de parlementariërs gefrustreerd met hoe alles verliep. “Ik stelde je zes gesloten vragen, en ik kreeg geen enkel antwoord,” verzuchtte iemand. “Er is een reden dat je om de opzet vroeg.” In de korte vraag-en-antwoordsessie die achteraf plaatsvond met verslaggevers, beweerde parlementsvoorzitter Antonio Tajani dat het de “Conferentie van Voorzitters van de parlementen van de Europese Unie was die voor deze opzet koos. Hij leek gefrustreerd door de kritiek en merkte op dat “dit geen verplichte hoorzitting is” en dat “de tijd die we hadden, de tijd was die er beschikbaar was.” Hij wees ook op de belofte van Zuckerberg dat het bedrijf snel op specifieke vragen zou reageren met schriftelijke antwoorden. Zuckerberg gebruikte tijdens de hoorzitting van het Amerikaanse Congres deze tactiek ook al. (We hebben contact gezocht met Facebook om te vragen wie dit specifieke format heeft voorgesteld en we zullen dit stuk updaten als we een reactie krijgen.)

Zuckerbergs uitstapje naar Brussel is de laatste stop tijdens zijn Grote Verontschuldigingstour van 2018. Na zijn bezoekjes aan het Europese Parlement en het Amerikaanse Congress kunnen we wel stellen dat Zuckerberg zich nog niet echt heeft hoeven verantwoorden voor het wangedrag van Facebook. (Om je een idee te geven hoeveel invloed hij op deze hoorzittingen heeft gehad: een aantal parlementsleden bedankten hem enthousiast, omdat hij überhaupt was komen opdagen.)

Het is vooral teleurstellend als je je bedenkt dat wij in Europa historisch gezien een realistischer beeld van Silicon Valley hebben gehad. De EU heeft door de jaren heen veel strengere eisen gesteld aan onder andere privacy en het betalen van belasting door grote bedrijven. Helaas is die glibberige aal Zuckerberg gisteren weer eens door het net geglipt.

Volg Motherboard op Facebook en Twitter.