FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Magnetische hersenstimulatie kan ervoor zorgen dat muziek veel lekkerder klinkt

Deze breinmagneten doen niet eens pijn.

In mei 2012 liet ik mijn leven als muziekjournalist achter me om over wetenschap te gaan schrijven. Dat jaar luisterde ik nog amper naar muziek. Ik bleef niet bij met wat er allemaal nieuw was, kocht geen platen en ging niet meer naar shows. Maar dat deed me eigenlijk niks. Het voelde alsof ik eten zonder smaak at. Eten met nog minder smaak dan een glas Soylent.

Ik zou mijn werk als muziekjournalist de schuld kunnen geven of het een esthetische burn-out kunnen noemen. Maar ik was eigenlijk gewoon ontzettend depressief. En om eerlijk te zijn smaakte alle muziek dat jaar ook naar niks. Maar dat is onderdeel van het pakket wat je bij een depressie krijgt, die gigantische disinteresse in de wereld – een onvermogen om plezier te vinden in datgene waarin je vroeger wel plezier had. Professional noemen dat anhedonie.

Advertentie

Dit vertel ik allemaal om te laten zien dat onze ervaring van muziek subjectiever is dan veel mensen beseffen. Kijk eens naar dit onderzoek dat deze week in Nature Human Behavior is gepubliceerd. In deze studie wordt het effect van transcranial magnetic stimulation (TMS) op hoe mensen muziek ervaren beschreven. Om het even samen te vatten, het is mogelijk om mensen muziek meer te laten voelen door hun hersenen met magneten te bestoken.

“De hedonistische impact van naar muziek luisteren wordt veroorzaakt door het intrinsieke vermogen om emotionele opwinding te veranderen,” staat in het onderzoek. “Volgens meerdere muziektheoretici zijn de emoties die muziek kan oproepen een gevolg van, onder andere, de structuur en het tempo van muziek en ook de de verwachtingen die het oproept.”

In andere woorden is dat wat fijn aan muziek is vooral de verwachting die er vanuit gaat en of die ingelost wordt, of niet. Daarom zijn herhalende patronen in nummers en herhaal tussen verschillende nummers onderling ook zo fijn. De hersengebieden die deze patronen herkennen zijn de zelfde gebieden die verantwoordelijk zijn voor het werkgeheugen en wat in de wetenschap “predictive coding” wordt genoemd. Dat is een proces waarbij het brein alsmaar voorspelingen doet aan de hand van de input van zintuigen en deze hypothesen ook steeds weer test en bijstelt.

Het is een evolutionair mechanisme: als ik de toekomst kan voorspellen, dan heb ik een stap voor op als er iets naars gebeurt of ben ik eerder bij een voedselbron. En natuurlijk heeft ons fijne brein een beloningsmechanisme ingebouwd als er iets goed wordt voorspeld. En dat verklaart het ontstaan popmuziek – een beetje.

Hierdoor dachten wetenschappers, wat nou als we de gebieden in de hersenen waar predictive coding zit extra hard laten werken met een magneet en wat is dan het effect op het plezier dat mensen beleven aan muziek? “Onze resultaten laten zien dat het ervaren van plezier, fysiologische tekenen van emotionele opwinding en de waarde die aan de muziek wordt toegekend allemaal significant hoger worden als het fronto-striatale deel van de hersenen wordt gestimuleerd,” concludeert het paper, “terwijl inhibitie juist zorgt voor een vermindering van al deze variabelen.”

Bij TMS wordt een magnetische spoel tegen de scalp van iemand geplaatst om pijnloze magnetische stroomstootjes naar specifieke hersendelen te sturen. In het onderzoek werd gevonden dat deelnemers die een magneet op hun hoofd kregen 20 procent meer genoten van muziek dan mensen die dat niet kregen. Mensen waarbij hun hersenen juist magnetisch werden geblokkeerd, genoten 20 procent minder van muziek.

Dat is niet de enige manier waarop TMS wordt gebruikt; het lijkt ook effectief te zijn in de behandeling van depressie. We moeten alleen nog even een paar jaar wachten tot er een Beats by Dre uitkomt die naast je trommelvliezen ook je hersenpan een oplawaai geeft. Dan kunnen we pas echt gaan genieten van muziek.