Waarom de kerstman volgens de natuurkunde niet kan bestaan

​ Hoewel ik volgens mij de jongste ben op de VICE-redactie, geloof ik niet meer in de Kerstman. Ik ben opgegroeid in een streng Sinterklaas-huis. Kerstmis draaide om Risk-ruzies, gourmetpannetjes en de jaarlijkse 'ik-stop-de-konijnen-in-de-pan' grappen van mijn vader. De Kerstman miste dus elke allure in mijn kinderlijke fantasie, wat alleen nog maar versterkt werd door het feit dat ik een verschrikkelijk sceptisch rotkind was. Toen ik vijf of zes was, wilde ik camera's ophangen om te bewijzen dat het mijn ouders waren die de jaarlijkse boekdepositie onder de boom deden, in plaats van een bebaarde, in rood geklede, pedofiel met obesitas in een slee. Ik werd helaas niet binnengelaten bij de 'Spy Shop'.

Maar met het internet heb ik niet langer camera's nodig, ik heb nu natuurkunde van mensen die nog sceptischer zijn dan ik. Omdat ik bijna kerstvakantie heb, neem ik de berekeningen over van  ​Linda Harden AKA The Human Neutrin AKA The Purple Menace; een astronoom en astrofysicus van de Universiteit van Californië. Linda houdt van stijldansen, zichzelf rare bijnamen geven en hypothetische shit met wiskunde berekenen: waaronder de mogelijkheid van een Kerstman. ​Haar berekeningen zijn kristalhelder: de Kerstman kan volgens de fysica helemaal niet bestaan.

Er zijn ongeveer twee miljard kinderen (mensen jonger dan 18) op de hele wereld. Maar omdat de Kerstman een christelijke kapitalist is, vliegt hij voorbij alle islamitische, joodse en boeddhistische kinderen, wat zijn werk sterk reduceert tot slecht 15% van het totaal, of 378 miljoen (volgens het Population Reference Bureau) kinderen. Met een gemiddelde van 3,5 kind per huishouden, komt dit neer op 108 miljoen huizen, aangenomen dat er op zijn minst een goed kind in elk huis zit en dat er überhaupt een kind woont. In de realiteit zijn er veel huishoudens zonder kind en ook veel met bijvoorbeeld vijf. Maar laten we voor de wiskunde 3,5 aanhouden.

De Kerstman heeft ongeveer 31 uur aan Kerstmis om mee te werken, dankzij de verschillende tijdzones en de rotatie van de aarde, aangenomen dat hij van oost naar west reist (wat logisch zou zijn). Dit komt neer op 967.7 bezoeken per seconde.

Dit betekent dat voor elke christelijk huishouden met een goed kind, de Kerstman ongeveer 1/1000 e van een seconde heeft om zijn slee te parkeren, eruit te springen, door de schoorsteen te klimmen, de pakjes te eerlijk te distribueren onder de boom, welke snack er ook ligt in zijn muil te stoppen, terug omhoog te klimmen via de schoorsteen, weer in zijn slee te springen en door te vliegen naar het volgende huis.

Als we aannemen dat al deze 108 miljoen locaties gelijkmatig verdeeld zijn over de aarde (wat, natuurlijk, niet waar is, maar we wel accepteren voor de wiskunde), praten we nu over 1.25 km tussen elk huishouden; wat een totale trip van 122 miljoen km betekent, zonder plaspauzes. Dit betekent dat de slee van de Kerstman met een snelheid van 1045 km per seconde voortbeweegt – ongeveer 3000x de geluidssnelheid (343m/s). Even voor de vergelijking: het snelste 'voertuig' op aarde, de Ulysses ruimtesonde, beweegt met 44km/s. Een normaal rendier rent (op zijn best) 25 km/u.

De vracht van de slee is een ander interessant element. Stel elk kind krijgt alleen een middelgrote doos Lego (1 kilo), dan draagt de slee 500.000 ton aan cadeautjes, nog zonder de Kerstman meegeteld. Op land trekt een rendier niet meer dan 150 kilo. Stel nu dat deze "vliegende" rendieren magisch zijn en tien keer het normale gewicht kunnen trekken, dan heb je niet genoeg aan acht of negen rendieren – je zou er 360.000 nodig hebben. Dit vergroot de vracht, zonder het gewicht van de slee, met een extra 54.000 ton, of zeven keer het gewicht van de Queen Elizabeth (de boot, niet de monarch).

Het komt dus neer op 600.000 ton die met 1045 km/s reist. Dit creëert een enorme luchtweerstand – een rendier zou op dezelfde manier opgewarmd worden als een ruimteschip dat bezig is met zijn terugkeer naar aarde. De voorste twee rendieren zouden elk 14.3 triljoen joules energie per seconde absorberen. In andere woorden: ze zouden meteen in de fik vliegen, de rendieren achter hun blootstellen en sterven in een enorm luide knal. Het hele rendierteam zou binnen één 4.26 duizendste van een seconde verdampt zijn, ongeveer als de Kerstman bij zijn vijfde huis aankomt.

Maar dat maakt allang niet meer uit. Aangezien de Kerstman vanuit stilstand accelereerde naar 1045 km/p in minder dan 0.001 seconden zou hij blootgesteld worden aan ongeveer 17.500 g-krachten. Een Kerstman van 125 kilo (wat mij nog een compliment lijkt) zou met een kracht van 2.160.000 kilo tegen de achterkant van zijn slee aan gespietst worden. In minder dan een oogwenk zullen zijn botten en organen vermorzeld zijn en zal er niks meer over van de Kerstman dan een trillend hoopje roze smurrie.

Als de Kerstman ooit heeft bestaan, is hij nu morsdood. Wees dus maar blij dat je ouders gewoon een boek onder je boom leggen.