Aanschouw: Het CERN Dierenasiel voor Computermuizen. Dit is echt. Iets wat daadwerkelijk bestaat. Iets was een doorgaande fysieke presentie heeft bij de European Organization for Nuclear Research, het thuis van 's werelds krachtigste deeltjesversneller en, blijkbaar, een diverse verzameling bejaarde computermuizen.Stel je even voor hoeveel moeite iemand hierin heeft moeten stoppen. Iemand nam het woord 'muis' met de oorspronkelijke zoogdiergebonden betekenis van het woord en maakte niet alleen dit grapje naar een collega op een saaie dinsdag, en hield het ook niet bij een photoshopje. Dit mens schafte een konijnenhok aan, vulde deze met computermuizen, poseerde deze in activiteiten die echte muizen zouden doen en plaatste dit alles buiten het gebouw van het grootste deeltjesfysicalab ter wereld.
Advertentie
Het staat er nog steeds. Al ruim vijf jaar.Ik stuitte op het CERN Dierenasiel voor Computermuizen toen ik googlede op "schattige dieren CERN" en besefte al gauw dat ik hiermee de piek van blogcarrière had bereikt. Het was mijn plicht – mijn journalistieke obligatie – om deze afbeeldingen te onderzoeken, om hun verleden te achterhalen en om de grote vraag te beantwoorden die meteen te binnen schiet: WTF?
De man die duidelijkheid kon scheppen omtrent dit mysterie was Stefan Lueders, computerbeveiliger bij CERN. Het asiel draait namelijk om bewustzijn creëeren rondom computeraanvallen. Het idee was oorspronkelijk een 1 aprilgrap en werd rondgestuurd om medewerkers op creatieve wijze te waarschuwen voor malware en phishing, een dreiging waar CERN net als alle andere organisaties mee om moet gaan."Als je kijkt naar computerbeveiliging, dan is een van de gevaarlijkste dingen dat mensen klikken op willekeurige links," legt Lueders uit. "Mensen klikken gewoon op alles met een hyperlink, terwijl je nooit weet wat je krijgt."(Ik wil graag even benadrukken dat dit punt op de pagina van het dierenasielgeïllustreerd wordt door een plaatje van iemand die klikt op een wolf in schaapskleren.)"Het idee was om alle medewerkers te vragen om hun muizen in te sturen, zodat ze hun toetsenbord in plaats van de muis gebruiken," voegt Lueders toe. Hij wijst me erop dat het intypen van een webadres veiliger is dan op een link klikken. (Ze wilden niet dat mensen daadwerkelijk hun muizen nooit meer zouden gebruiken; dat was de grap.)
Lueders zei dat de kooi van een paar cavia's was; er zat er strooi, voedsel en water in. Lueders poseerde de muizen voor de foto's "knuffelen," "drinken" en "paniek" (voor zijn kat)."Ze drinken niet veel; het meeste water verdampt," voegde hij daar behulpzaam aan toe.Het is niet allemaal van een leien dakje gegaan voor het muizenasiel. In 2012 sloeg het noodlot toe. Een boom waaide om en viel op het hok. Het asiel werd gesloten, maar niet voordat de beveiligingsmedewerkers berichtten dat "alle overlevende muizen aan hun eigenaars terug zijn gegeven."
Het huidige CERN Dierenasiel. Beeld: Stefan Lueders
Lueders zegt dat het hok ondertussen vervangen is en het asiel weer in werking is. De muizen verzorgen vooral zichzelf. Ze komen vaak van een oudere generatie – volgens Lueders zijn er nog geen draadloze soorten. Af en toe komen er nog nieuwe asielgenoten bij.Maar komt de boodschap aan? Klikken de muizen in CERN nog vaak op foute links?"Tot dusver gaat het goed. Ik zou niet zeggen dat alles perfect gaat, maar het gaat wel echt goed," zei Lueders.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
