Waarom blijf ik naar die gestoorde make-up-tutorials op Instagram kijken?

Ik ben, net als miljoenen anderen, verslaafd aan het kijken van make-up-tutorials op Instagram. Ik kan eindeloos kijken naar minutenlange filmpjes van beautybloggers die zichzelf ongelofelijk ingewikkelde dingen aandoen met make-up. Wat is dit voor wereldje? Hoe begon het? Wat vind ik er interessant aan? Ik heb absoluut geen idee. Het enige dat ik je kan vertellen is dat ik dit soort filmpjes meer kijk dan wat dan ook op internet. En het wordt alleen maar erger, want hoe meer ik er kijk, hoe meer de algoritmes van Instagram mijn feed overspoelen met nog meer make-up-tutorials.

Ik kan het niet meer aan. Hoog tijd om eens op een rijtje te zetten wat er precies zo verschrikkelijk is aan deze tutorials.

Ik weet niet wat er precies is gebeurd, maar op een bepaald punt gingen deze filmpjes van best realistisch en handig – je weet wel, foundation, bronzer, blush, oogschaduw, lippenstift – naar echt hogere wiskunde. Het gebeurde zo snel dat ik het bijna niet doorhad. Een make-up-tutorial bevat nu gemiddeld honderd verschillende processen. Eerst heb je van die enorme wenkbrauwen die je moet erop moet tekenen als een soort Michelangelo. Daar heb je minstens zeven verschillende producten voor nodig. Het is zo ingewikkeld. Zo complex. Ze tekenen zelfs kleine individuele haartjes! Ik word er altijd behoorlijk zenuwachtig van. Wat gebeurt er als je jeuk aan je wenkbrauw hebt? Kan je dan wel krabben? En dan heb je al het oogspul – duizenden lagen oogschaduw en glitter en glimmend spul en liner en liquid liner en dan nog nepwimpers. Dan heb je die olie die je in een rare hoek over je hele gezicht laat druipen. Dan nog primer, concealer, foundation of BB cream, ofzo. Dan doe je dat ding met wit poeder, maar alleen onder je ogen en onder je jukbeenderen. Dan breng je bronzer aan of contour of whatever, dan moet je highlighten en dan een soort spray om het allemaal op zijn plek te houden. Dan moet je je fucking lippen doen. Ik stel me weleens voor wat er zou gebeuren als het drie uur 's nachts is en je op een feestje bent. Je hebt gedanst, je zweet een beetje, en je geeft een vriend(in) een stevige knuffel omdat je een pil op hebt en hem of haar wil laten weten dat je van ze houdt. Dan laat je los en zit je hele gezicht op zijn of haar witte t-shirt. Gebeurt dit weleens? Dat moet haast wel.

Die verdomde rekwisieten. Deze beautybloggers gebruiken echt idiote dingen om hun make-up op hun gezicht te krijgen. En ja, ik snap dat het een doel dient: je filmpje ziet er anders uit dan de andere vijf miljoen filmpjes die laten zien hoe je contour aanbrengt, omdat jij je contour aanbrengt met plakband, een komkommer, of een tandenstoker. Maar luister, ik kijk deze filmpjes toch allemaal. Allemaal. Je hoeft dus niet de concurrentiestrijd met elkaar aan te gaan. Jullie komen allemaal aan de beurt. Dus is het dan echt nodig om een vleesmes te gebruiken om een vlijmscherpe eyeliner te zetten? Ik denk het niet. Toch? TOCH?

O man, al dat wijzen en knikken en al die andere krankzinnige gebaren. Een kleine tip: je hoeft niet naar een deel van je gezicht te wijzen voordat je er make-up doet. Je hoeft niet drie minuten lang te doen alsof ik een fucking kleuter ben. Moet je naar je lippenstift wijzen, dan naar je lippen en dan weer naar je lippenstift voordat je het op je lippen aanbrengt? En dan doen alsof je de lippenstift op je ooglid smeert? En om jezelf lachen en met je vinger heen en weer zwaaien richting de camera om te zeggen "ik maak maar een grapje, haha!" voordat je teruggaat naar je lip en deze idiote routine weer van voren af aan begint? Dit is echt nergens voor nodig. Ik weet op welk gezichtsdeel je lippenstift hoort te smeren.

De nummers die onder dit soort filmpjes worden gezet zijn, nou ja, verschrikkelijk. Het is of een soort hyperactieve EDM, of een versnelde Ariana Grande – die op normaal tempo al een behoorlijk piepstemmetje heeft. Het is ergens wel grappig, maar op een heel, heel sinistere manier.

Er wordt zoveel slow-motion geknipperd. Dit is niet sexy, het is raar. Je ziet eruit alsof je een gekke ziekte hebt. Sorry.

Beautybloggers zijn goed in clickbait. Kijk, ik weet dat je die lucifer die je bij je concealerstick houdt niet gaat gebruiken. Waarschijnlijk komt die lucifer helemaal niet voor in het fimpje, behalve in dat ene frame dat je moet toevoegen om het überhaupt als thumbnail in te kunnen stellen. Ooit had dit trucje nog enige integriteit. Ze hielden een lucifer bij de concealerstick, zo van, 'haha wat denk je dat ik ga doen met deze lucifer? Ben ik gek of niet?" en dan smolten ze de fucking concealer. Ze deden daadwerkelijk wat Jackass-achtige stunts om kijkers te trekken! Die trucjes maakten me vroeger heel boos, maar nu verlang ik terug naar die tijden.

En tot slot: deze tutorials zijn niet eens informatief of handig. Want deze nieuwe generatie beautybloggers is niet eens echt goed in het aanbrengen van make-up. Vrijwel niemand ziet er aan het eind van deze filmpjes goed uit. Sterker nog, ze zien er altijd uit alsof ze A) helemaal geen make-up hebben opgedaan, waardoor ik het gevoel krijg dat ik in een aflevering van Bananasplit zit of B) alsof ze diep in de nacht bij de wc's in een club een stomdronken poging hebben gedaan om hun make-up bij te werken. Hun wimpers zitten scheef en hun contour ziet eruit alsof ze vuil op hun wangen hebben zitten. De make-up-tutorial waar je echt iets van leert is niet meer. Deze filmpjes hebben geen enkele functie meer. Wat zal de volgende stap zijn? Ik ben benieuwd, maar ook doodsbang wat ik over een jaar op Insta zal tegenkomen. God bewaar ons.