Dit bedrijf wil je geld geven voor je persoonlijke data

Er zijn letterlijk honderden bedrijven op internet die geld verdienen aan informatie verkopen over jou. Gigantische databrokers verzamelen uit alle hoeken en gaten informatie over individuen om dat vervolgens aan geïnteresseerde bedrijven door te verkopen. Of overheden, soms. Er gaat zelfs een gerucht dat de Nederlandse politie af en toe aanklopt bij databrokers om informatie te kopen over verdachten, maar dat hebben we helaas nooit kunnen verifiëren. Het kromme hieraan is - naast alle privacydingen waar ik eerder al over schreef - dat die bedrijven niets hoeven te doen voor die informatie. Het zijn gegevens die wij produceren, waar wij individueel uren 'werk' aan kwijt zijn. En uren zijn geld. Dus het zou alleen maar eerlijk zijn als we daar ook voor betaald kregen, toch?

Als het aan de nieuwe startup Datacoup ligt, dan gaat binnenkort ook gebeuren. Het bedrijf runt nu een beta waarbij gebruikers gegevens van Facebook, Twitter en hun creditcards vrijwillig afstaan, en daar $8 per maand voor terug krijgen. Zij hopen vervolgens de trends die ze uit die gegeven destilleren geanonimiseerd door te kunnen verkopen aan andere bedrijven.

Best schappelijk, als je bedenkt dat je data constant gratis aan het uitdelen bent - in de supermarkt, op je social mediaz en überhaupt als je op internet bent. CEO en mede-oprichter Matt Hogan wil met zijn bedrijfje meer invloed geven over aan wie ze hun informatie verkopen. Tot nu toe hebben zo'n 1500 mensen zich aangemeld voor de beta.

Omdat Datacoup data over gedrag op internet koppelt aan uitgaven in het leven buiten internet, hoopt Hogan de concurrentie aan te gaan met Datalogix, een bedrijf dat afgelopen september een deal sloot met Facebook en Twitter om gegevens te delen. Datalogix verzamelt data uit de Amerikaanse equivalenten van de Bonuskaart van zo'n 70 miljoen huishoudens. Door een deal aan te gaan met social media-bedrijven verzamelt Datalogix informatie over welke internetcampagnes leiden tot meer aankopen bij fysieke bedrijven.

Datacoup doet daar nog een schepje bovenop door gebruikersgegevens direct te koppelen aan bankafschriften. Zij kunnen in theorie dus van alle bedrijven waar iemand met een pinpas of creditcard betaalt, checken of hun reclamecampagnes succes hebben. En betalen daarvoor dus een klein beetje aan degene die de data voor ze verzamelt: jij.

Het model van Datacoup klinkt misschien als een grove schending van privacy voor commercieel gewin, maar in principe is het een stap in de goede richting. De consument krijgt op deze manier nét ietsje meer controle over de data die ze weggeven. Of tenminste de keuze om iets terug te krijgen voor de data die ze leveren.

Als ze succesvol blijken, opent dat misschien wel de deur naar een transparanter beleid van zowel databrokers als de bedrijven die die data verzamelen - de Googles, Facebooks en Twitters van deze wereld. Want stel nou dat je er op een gegeven moment zelf voor mag kiezen hoeveel je beschikbaar wil maken, in ruil voor een bepaalde compensatie. Als je niks wilt delen, krijg je niks, als je alles prima vindt, krijg je daar een corresponderend bedrag voor terug.

Dat is nu misschien nog een vergezocht idee, maar naar mate mensen zich meer bewust worden van de consequenties van hun gedrag op internet, zullen dit soort initiatieven hopelijk normaler worden. En zelfs geëist worden door internetgebruikers. Wij leveren tenslotte de informatie die bedrijven willen hebben, en het is echt niet zo gek om daar iets voor terug te willen - op beter getargete advertenties na. Verdienen we tenminste iets aan al die verspilde uren op social media.