Zeventig jaar geleden zagen mensen de Aarde voor het eerst vanuit de ruimte

De kijk op de Aarde vanuit de ruimte heeft zowel onze relatie met het universum, als ons perspectief op de beschaving volledig veranderd. Gisteren was het precies 70 jaar geleden dat we de Aarde vanaf dit buitengewone, quasi-alien, uitkijkpunt zagen: een cruciale gebeurtenis die plaatsvond op 24 oktober 1946, op de White Sands Missile Range in New Mexico.

De zwart-witfoto, genomen vanaf 104 kilometer hoogte door een Devry 35-millimeter filmcamera, laat het gebogen Aardoppervlak zien met een wolkendeken boven het Amerikaanse Zuidwesten.

De camera werd gemonteerd aan een V-2 raket: een door de Nazi's ontwikkelde serie lange-afstandsraketten. Deze werden aan het einde van de oorlog door Hitler ingezet om Geallieerde doelen in Londen, Antwerpen en Luik te bombarderen, wat resulteerde in duizenden burgerdoden.

In de laatste maanden van de oorlog accepteerde het Amerikaanse leger de overgave van belangrijke Duitse raketwetenschappers. Hieronder ook Wernher von Braun, die later de architect werd van de Saturn V raketten van het Apolloprogamma. Deze ruimtevaart experts immigreerden naar de Verenigde Staten onder het geheime Operation Paperclip. Hierbij namen ze een aantal V-2 raketten mee om het Amerikaanse ruimtevaartprogramma op te starten.

Eerst was het Amerikaanse leger vooral geïnteresseerd in het testen van V-2 raketten voor ruimteonderzoek en militaire doeleinden. Van 1946 tot 1950 lanceerden teams de raketten hoofdzakelijk voor wetenschappelijke doeleinden. Fotocamera's en film werden tot steeds hogere hoogten gestuurd, en dat leverde duizend baanbrekende foto's van de Aarde op.

Een korte docu over de V-2 raket

De filmrollen werden op de terugreis door speciale stalen cassettes beschermd zodat ze niet verpletterd raakten tijdens de impact met de Aarde. 70 jaar geleden zat Fred Rulli in het team die de eerste foto's van de crashsite ophaalden.

"[De wetenschappers] waren in extase. Ze waren op en neer aan het springen als kinderen," vertelde Rulli aan Air & Space magazine. "Toen de foto's voor het eerst te zien waren, werden de wetenschappers helemaal gek."

Voordat deze foto werd gemaakt,was het hoogste beeld dat we van de Aarde hadden gemaakt door twee mannen in een heteluchtballon (de Explorer II). Deze steeg op tot 21.9 kilometer in 1935. Hoe indrukwekkend dat destijds ook was, de eerste V-2 foto's vanuit de ruimte werden van bijna vijf keer zo hoog gemaakt.

Vergeleken met vandaag zijn de foto's van slechte kwaliteit. De reden dat ze niet zo bekend zijn is omdat ze later zijn overschaduwd door iconische beelden als "Earthrise" of de "Blue Marble," gemaakt door astronauten van het Apolloprogramma. Mijn persoonlijk favoriet is helemaal niet duidelijk, maar even indrukwekkend. De "Pale Blue Dot," is genomen door de Voyager 1, de ruimtesonde die toen 5.9 miljard kilometer weg van de planeet was. Het laat zien hoe pietluttig onze beschaving nog is.

Maar deze pixelige foto uit de jaren veertig toont ook dat die in al haar pietluttigheid ook streeft naar grootsheid. Filmcamera's waren pas net nieuw. En wat doen we? We schieten ze de ruimte met primitieve raket bevestigen om een glimp van het universum te kunnen zien.