Wordt Facebook nu ook een datingplatform?

Facebook is bezig een "Ask"-knop uit te rollen waarmee mensen specifiek naar de relatiestatus van iemand anders kunnen vragen - als die niet al aangegeven staat. Maar wat willen ze hier nou mee bereiken? Behalve dat mooie vrouwen (nog) meer lastig gevallen gaan worden als ze geen relatiestatus hebben ingevoerd? Ik heb een vermoeden dat het antwoord tweeledig is.

Het bedrijf is al langer bezig met een push om het grote moederplatform op te delen in kleinere, behapbaarder deeltjes - zo hebben ze dus Instagram aangeschaft voor foto's, zelf een aparte Messenger-app uitgerold en Whatsapp gekocht voor chat, zijn ze bezig met het ontwikkelen van een Snapchat-alternatief en hebben ze in Amerika al een paar maanden Paper, wat gericht is op het verspreiden van nieuws. Volgens Markie-mark was dit omdat Facebook eigenlijk te groot is geworden voor hun eigen goed, en dat het dus belangrijk is om zich te focussen op het opdelen van het kolos en elke app heel goed te laten zijn in wat ze doen. Bovendien zal het ook helpen dat ze een nieuw mobiel advertentieplatform hebben uitgerold, waardoor ze makkelijker geld kunnen verdienen via apps.

In prinicipe is het natuurlijk pure speculatie, maar ik denk dat dit Facebook's eerste stap is in de wereld van dating. Wereldwijd gaat is de online dating-industrie al zo'n 2 miljard dollar waard, en het zou dus dom zijn om daar niet in te stappen. Bovendien heeft Tinder aangetoond dat online daten niet alleen is weggelegd voor wanhopige dertigers met klepperende eierstokken of terminale eenzaamheid. Online daten is een totaal sociaal geaccepteerd fenomeen geworden. En misschien ook wel toe aan iets anders.

Het probleem waar veel online datingsites nu tegenaan lopen, is dat mensen hun profiel helemaal zelf in elkaar kunnen zetten. En omdat mensen mensen zijn, liegen ze daar vaker dan niet bij. Daardoor kan ineens de prachtige vrouw waar je al maanden je hart mee deelt in het echt één grote teleurstelling blijken die toevallig ooit flateus gefotografeerd was. Niet dat het daar allemaal om draait natuurlijk, van binnen zal ze vast prachtig zijn, maar de verdraaiing van de werkelijkheid is wat wringt.

Als Facebook zich in die markt zou begeven dan zou dat probleem ontlopen worden. Want hoe hard mensen ook proberen om hun profiel clean te houden, geeft het meestal een iets eerlijker beeld van wie je écht bent. En kan het dus ook gebruikt worden voor dating.

Dat is trouwens al aan de hand. In bijvoorbeeld Indonesië, de Fillipijnen en Vietnam wordt Facebook al vaak gebruikt als puur datingplatform om een romantische partner mee te vinden. Ook India doet daar vrolijk aan mee. En dat betekent weer dat een aanzienlijk deel van Facebook-gebruikers (en toekomstige Facebook-gebruikers) hartstikke geïnteresseerd zijn in de relatiestatus van andere mensen. Goed idee dus om daarop in te spelen.

Daarnaast zou je allemaal soorten datingapps kunnen bedenken die Facebook zou kunnen maken die gebruik maken van bepaalde interessegebieden. Dat je gekoppeld wordt aan de hand van de muziek die je luistert, bijvoorbeeld. Of je liefde voor burrito's. Whatevz. Facebook heeft al die data en stelt die nu nog beschikbaar aan apps als Tinder. Maar zij zien alles en kunnen daar dus gebruik van maken. Voor de liefde!

Of al het bovenstaande blijkt niet waar, natuurlijk, en heeft Facebook met het invoeren van de knop een passief-aggresieve methode ontwikkeld die mensen met groepsdrukt dwingt om hun relatiestatus aan te geven zodat ze die informatie weer door kunnen verkopen aan bedrijven die specifiek mensen willen targeten met een "It's complicated" status. Oh, en voordat je mij gaat lastigvallen: ik ben bezet.