We proefden wat snacks van de toekomst: hotdogs, taco's en taart met insecten

Insecten – heel veel mensen eten ze en dat is chill. Maar ik niet hoor, gatver.

Dat is een beetje hoe ik tegen het eten van insecten aankijk, die over de hele wereld als delicatesse, maar ook als basisvoeding worden gezien. Maar vrijdagmiddag veranderde er iets in mij. Die dag ging ik naar de Nationale Canadese Tentoonstelling in Toronto (NCT), waar het eten van het allergekste eten zoals altijd een verplicht onderdeel was. Dit jaar ging het om insecten – heel veel insecten.

De NCT komt erg dichtbij mijn idee van de hel; irritante luidruchtige families die rondhuppelen voor de luxe huizen langs de waterkant van Toronto. Eigenlijk is het de perfecte plek voor een kennismaking met de zogenaamde "toekomst van voedsel," aangezien insecten vol zitten van proteïnen en makkelijk en duurzaam gekweekt kunnen worden. Wetenschappers waarschuwden dat er in 2050 te veel mensen op aarde zullen zijn om iedereen te kunnen voeden met de huidige landbouw, en de VN stelde in een rapport uit 2013 dat we allemaal insecten moeten gaan eten.

Als je bedenkt dat er, nu we op de rand van een klimaatapocalyps zitten, nog altijd mensen zijn die niet aan recyclen doen, betwijfel ik of de VN jan modaal echt aan de larven zal krijgen.

Maar hoe kun je dit beter testen dan op een beurs vol van het gewone volk van Toronto?

Ik had geen slechtere dag kunnen kiezen voor mijn maaltijd – 30 graden Celsius en vochtig. Alles wat ik voor mijn gevoel kon binnenhouden was water, en zeker geen zesbenige beestjes. Toch baande ik mij een weg naar de eetafdeling, waar het door de tientallen ovens, frituren en hordes mensen bijna net zo warm was als buiten. Bijna iedereen droeg eten bij zich: chocolade-eclairs met biefstuk en provolone, of tortillachips met bananen, nutella en glazuur. Dat zou ik allemaal voor geen goud eten, al klinkt het eigenlijk beter dan wat ik zou gaan consumeren.

Het NCT staat bekend om de choquerende gastronomie, en provocerende gerechten zijn hier niets nieuws. Maar bij de Bug Bistro, waar ik straks stapels (letterlijk stapels) insecten zou eten, vroeg ik me af of ze dit keer te ver waren gegaan. Ondanks dat veel mensen duidelijk genoten van al het gekke eten dat ze werd aangeboden, stonden mensen bij de Bug Bistro vooral met open mond te staren. "Ieuw, ik zou hier niet eens kunnen werken," roept een vrouw vol afschuw.

De media had het wel erg naar hun zin. Verschillende mensen met camera's bleven net lang genoeg staan voor een close-up van de kriebelige maaltijden, terwijl normale (niet van de media) mensen vol walging voorbij liepen. Alleen een paar moedige zielen gingen naar de kassa om ook echt iets te bestellen.

Het menu was relatief simpel. Als je ingrediënten als arthropoda en wormen even buiten beschouwing laat, kun je gewoon taco's, loempia's, hotdogs, smoothies en limoentaart krijgen. Vijf gerechten. Gordon Ramsay zou trots zijn. Alles was of compleet gemaakt uit krekels, meelwormen en keverlarven of, zoals de taco's en hot dogs met een paar gezonde krekels besprenkeld. Ergens diep van binnen was ik een beetje teleurgesteld, omdat dit er gewoon als normaal eten uitzag, alleen dan met wat beestjes er overheen gegooid.

De chef van de Bug Bistro en NCT-voedselveteraan Mark Jachecki vertelt mij dat hij oorspronkelijk heeft geprobeerd om de complete hotdog van krekels te maken. Maar dat was niet lekker, omdat er dan veel te weinig vet in het vlees zou zitten. Ja, dat was vooral het probleem; het was iets te mager.

In plaats daarvan vertelt Jachecki dat hij besloot om voor een minder drastische aanpak te gaan: Bekend voedsel met een goed handjevol knapperige krekels er bovenop, om de ervaring van het insecten eten wat toegankelijker te maken.

"De gezondheidsvoordelen van insecten zijn fantastisch, maar de duurzaamheid ook," zegt Jachecki. "Er komen veel minder broeikasgassen vrij, vergeleken bij ieder ander soort productieproces voor onze eiwitten. Ook gebruik je veel minder water."

Persoonlijk hou ik van het leven op aarde en zou ik het niet leuk vinden om de planeet ten onder te zien gaan aan een klimaatramp, dus dat is inderdaad een fijne bijkomstigheid. Maar nog belangrijker was eigenlijk de smaak.

"Ik heb al verschillende dingen gehoord," zegt Jachecki. "Persoonlijk proef ik een soort nootachtige smaak met een bitter nasmaakje. Ik heb ook mensen gehoord die [krekels] naar sesamzaad vonden smaken, en ze niet rauw aten maar getoast. Mensen vinden knapperige en hartige dingen lekker, dus het gaat goed."

Met die gedachte was ik er klaar voor. Om van de volledige ervaring te gaan, koos ik een driegangenmenu: taco's als voorgerecht, een hotdog als hoofdgerecht en een limoentaart als toetje.

Jachecki deed vooral geen moeite om te verhullen wat ik zo in mijn mond ging stoppen. Het leek absoluut op een stapel krekels, bovenop iets wat er uit zag als een hele normale taco. Het moment voelde alsof ik mijn leven waagde op een instabiele touwbrug, en terwijl ik dacht: "niet naar beneden kijken!", nam ik een hele grote hap.

Het was oké. De taco zelf was niet bijzonder, maar prima lekker. De krekels maakten het lekker knapperig en het hielp wel dat ze in een flinke dot chilisaus waren gedoopt. Het was helemaal prima. Het was niet heel lekker, eerlijk gezegd, maar prima. Stel dat je een handjevol knapperige bacon met barbecuesmaak op een taco zou droppen, dan heb je ongeveer hetzelfde.

Mijn ervaring met de hotdog viel ook al mee. Voor het toetje doopte ik een chocostick in een hoopje heerlijke limoentaart, slagroom en een paar pittige tabascokrekels. Weer was het niet fantastisch, maar wel lekker. Ik heb een zwak voor de combinatie van zoet en pittig.

Net als bij het oversteken van een touwbrug, moet je gewoon niet naar beneden kijken, en dan is er niks aan de hand. Als ik geen idee had gehad van wat ik precies aan het eten was, dan kan ik met zekerheid zeggen dat ik had genoten, en had ik geen problemen gehad met een stijf krekelbeentje die ik steeds maar niet doorgeslikt kreeg.

Misschien zit er toch iets in de hele "toekomst van eten" als het gaat om het eten van insecten. Maar goed, als klimaatverandering en bevolkingsgroei maar blijven toenemen, hebben we misschien niet eens een keus.