Wat is "What is Code?"

Toen Bloomberg Businessweek hem vertelde dat hij het hele magazine kreeg om één artikel te schrijven over programmeren was er maar een ding dat Paul Ford, vriendelijke programmeur en schrijver, kon doen: Een kussen over zijn hoofd trekken en een langgerekte "aaaaaaaahhh" laten horen, alsof zijn vinger op z'n 'A' toets bleef hangen.

Ford's stuk begon als een 2.000 en toen 4.000 woorden lang stuk. Vanaf daar werd het steeds langer, en begon er een team redacteurs, grafisch ontwerpers en webontwikkelaars aan mee te werken om het te maken tot wat het nu is: Een interactieve inleiding die je niet alleen leert hoe computers code verwerken, maar die ook code gebruikt als onderdeel van zijn verhaal. Dit alles eindigde in het stuk "What is Code?"

Maar wat is Bloombergs online presentatie van het enorme, 38.000 woorden lange "What is Code?" precies? De presentatie van het artikel heeft al net zo veel aandacht gewekt als het artikel zelf. Meteen nadat het verhaal werd gepubliceerd vonden mensen al dat het moest worden bewaakt als een herinnering aan de huidige toestand van digitale media.

"Het is een bijzonder ingewikkeld stukje kunst. Terwijl het beschrijft wat code is, implementeert het tegelijkertijd code als onderdeel van ingebouwde programma," vertelt Jason Scott, eigenaar van textfiles.com en beheerder van the Internet Archive. "Het is een dynamisch werk op zich. Het is een extreem groot risico."

Het bijzondere aan het stuk van Ford is niet dat het zo alomvattend en informatief is, maar dat je het kan lezen als boek. Het switcht voortdurend tussen theorie en de huidige cultuur met spannende spanningsbogen om ze te verbinden.

"Dit is een nieuwe gouden standaard als zowel een cultureel relevant statement en daarnaast iets dat bedoeld was om maar kortstondig te bestaan," zegt Scott.

Dus ja, het is kunst. Maar tegelijkertijd is het content die op eenzelfde manier gepubliceerd moet worden als nieuws dat binnen een paar uur of enkele dagen verdwijnt. Waarom bestaat dit stuk, waar duidelijk maanden aan is gewerkt, eigenlijk?

"What is Code?" begon als een persoonlijk verzoek van Businessweek redacteur Josh Tyrangiel. De gemiddelde burger heeft veel meer technisch vernuft verworven in de afgelopen decennia, maar wat zorgt er nou voor dat al die technologie werkt? Code is als een wild dier, dat steeds van gedaante verandert als je het gaat zoeken. Onmogelijk vast te pakken en te grijpen. Tyrangiel gelooft dat nu de barrière tussen de burger en de programmeurs weg kan vallen.

"Ik denk dat we op een keerpunt in de Amerikaanse economie zitten," zegt hij. "Als software in je zak zit en overal in je huis aanwezig is, hebben we het recht niet meer om te zeggen 'oh, andere mensen maken het.'"

Daarom koos hij Paul Ford, die ook een paar stukken fictie voor Motherboard heeft geschreven (en veel wordt gepubliceerd over het hele web) om nou eens uit te leggen wat code nou is, in eerste instantie voor de werknemers van Bloomberg die code wilden begrijpen.

"Het begon allemaal als een FAQ-formulier," vertelt Ford me, "en nadat ik daarmee klaar was bedacht ik dat ik gewoon alle vragen op zou schrijven en zou doen alsof het een verteld verhaal was."

Het stuk is hapsnap opgebouwd, springend tussen korte verhalen en daadwerkelijke code/logica. Het leidt de lezer door de geschiedenis en dan weer terug naar de codetaal.

"Het was bewuste en georganiseerde chaos gemaakt voor Bloomberg," zegt Ford. "Ze hielden wel van verrassingen."

En zo werden 2.000 woorden opgeblazen tot 38.000 woorden. Toen moest het team beslissen hoe ze het zouden presenteren als belangrijk stuk in de journalistiek.

"Er kwamen wilde ideeën aan bod waar ik groot fan van was - het artikel zou een API worden, je zou het kunnen lezen door het te debuggen! Je zou ermee werken met behulp van taken en retorisch REPL! We hadden er zoveel plezier mee als we konden met de middelen die we tot onze beschikking hadden," vertelt Toph Tucker, een Bloomberg-ontwikkelaar die aan het project werkte.

Uiteindelijk werkt het stuk met interactieve elementen, grafische bijdragen van Steph Davidson en Adam Pearce, die aan het bovenstaande plaatje werkte, en met een Clippy-achtige blauwe gremlin die je door het stuk heen loodst.

Het developer team besloot volledig in lijn met de gedachte van het stuk de code open-source te maken zodat lezer de gekte in het stuk verder konden analyseren. Dat hielp het team extra.

Bloomberg heeft nu zijn "Snow Fall" moment, waarbij even de hele journalistieke industrie zijn mond houdt en niet alleen opmerkt wat voor geweldig verhaal hier wordt vertelt, maar ook verbluft is door de presentatie.

"De respons van het publiek is een soort gestoorde, perfecte case study geworden. Lezers zijn bezig met het corrigeren en debuggen van de code en sturen ons verzoeken om dingen te veranderen," zegt Tucker. "Dat is normaal voor sommige mensen in sommige werkgebieden en totaal vreemd voor mensen in andere gebieden, maar het sluiten van dat gat is deel van de verhalende intentie van het essay."

Tyrangiel zegt dat je het stuk moet lezen, niet alleen om de heroïsche pogingen om de pagina te programmeren, maar ook omdat het stuk daadwerkelijk het gat sluit tussen leken en programmeurs.

"De tijd die het je kost om het artikel te lezen verzekert je van decennia aan carrieremogelijkheden," zegt hij.

En alsof dat nog niet genoeg was, krijg je zelfs een digitaal diploma als je klaar bent.