Wanneer verhuizen mensen naar Mars?

Het is een beetje vreemd om erover na te denken, maar de aarde gaat op een dag dood. Als je lang genoeg wacht is niks permanent, en deze prachtige rots waarop we door het universum vliegen is geen uitzondering.

En dus komen we bij de grootste existentialistische vraag ooit: wanneer verlaten we de aarde?

We hebben het hier over een enorme tijdschaal – eeuwen, millennia, misschien zelfs meer – maar het is geen onzin. Grote geesten hebben de behoefte om uit te breiden naar de ruimte al besproken sinds de ruimte een serieuze optie werd om heen te gaan.

Zoals de Russische natuurkundige en raketpionier Konstantin Tsjolkovsky ooit zei, "De aarde is de wieg van de mensheid, maar zij kan niet voor altijd in de wieg blijven."

Science-fictionschrijver Larry Niven zegt het misschien wel het best, zoals ook Arthur C. Clarke hem aanhaalt in een interview van Space Illustrated uit 2001: "De dinosaurussen zijn uitgestorven omdat ze geen ruimteprogramma hadden. En als wij ook uitsterven omdat we geen ruimteprogramma hebben, dan hebben we dat verdiend!"

Alleen is het wel erg makkelijk om te praten over de noodzaak om andere planeten te koloniseren – we hebben allemaal Elon Musk gezien die hoopt om uiteindelijk op Mars te gaan wonen met zijn prachtige "Fuck Earth!" uitspraak – maar het is een ander ding om het ook echt te doen. Om met een ruimteschip naar een andere wereld te vliegen en daar gewoon te gaan wonen enzo.

De ruimte is niet goedkoop, dus voordat we ons door de kosmos gaan verspreiden, betekent dit voornamelijk uitzoeken hoe dit te betalen is. En hier komt dus het goede nieuws: we zitten middenin een vloedgolf van de ruimte-industrie, aangevoerd door grote bedrijven en stratups. Deze industrie mikt niet alleen op ruimtetoerisme of het helpen van NASA, maar wil hele economieën buiten de aarde opstarten.

Ik hoorde de uitspraak van Niven voor het eerst dit jaar, toen de CEO van Moon Express Bob Richards hem gebruikte. De startup van Richard heeft de meest ambitieuze plannen die je kan bedenken: het bedrijf wil de natuurlijke bronnen van de maan gaan delven. Daar stopt het niet: Moon Express wil water op de maan omzetten in raketbrandstof voor meer ontdekkingstochten.

Het klinkt als science-fiction, maar Moon Express is verre van de enige in de race om mineralen uit de ruimte. De buren van deze startup bij het NASA Ames Research Center in Californië hebben een idee wat ze met al het materiaal van de maan willen. Het bedrijfje heet Made in Spaceen hoopt op een nieuwe markt waar ze ruimterobots voor kunnen maken.

Made in Space heeft al een 3D-printer naar het ISS gestuurd, waar ze de toevoer van voorzieningen willen vernieuwen. In plaats van voor van alles en nog wat reserveonderdelen te sturen – wat best duur, maar ook noodzakelijk is – wil Made in Space op een simpele manier reserveonderdelen ter plekke printen.

Door een 3D-printer en wat ruw materiaal te sturen naar het ISS, kunnen de astronauten objecten daar maken. Made in Space hoeft alleen maar het ontwerp te mailen. Dit is veel sneller en goedkoper dan dat ze tegenwoordig nog een hele raket sturen met reserveonderdelen.

Het is een indrukwekkende visie, het scheelt namelijk flink in de kosten als je het transport tussen de aarde en een baan om de aarde kan vermijden. Maar als je de verschillende visies van Moon Express en Made in Space samenbrengt, dan werpen zij nieuw licht op het bouwen van fabrieken op de maan of een basis op Mars. Moon Express wil ter plekke delfstoffen verwerken (op welke planeet dan ook), terwijl Made in Space een ruimteschip wil maken die optreedt als een geautomatiseerde fabriek voor onderdelen. Oh, en zo'n ruimteschip kan zichzelf in het ideale geval volledig kopiëren.

De twee bedrijven blijven nog onafhankelijk in hun doelen, andere startups kunnen wellicht succesvoller zijn. En ja, we zijn nog tientallen jaren verwijderd van een alomvattend concept hier, maar de twee zijn wel tekenend over hoe de toekomst eruit zou kunnen zien: bedrijven die delfstoffen van de maan halen, deze verwerken en gebruiken in de ruimte om spullen te maken voor kolonisten op andere planeten. Het is een indicatie voor hoe onstuitbaar de wereld van ruimtestartups nu eigenlijk is. En het gekste is, dat er nog meer ondernemers en investeerders zijn die geloven dat dit allemaal echt gaat gebeuren.

Het staat nu nog in de kinderschoenen allemaal en het is onmogelijk te voorspellen hoe het gaat werken de komende 20 jaar. Zoals de ontploffing van de Antares raket deze week liet zien is de ruimte een lastige plek, maar juist ook extreem zichtbaar – één grote ramp op de maan zal de hele industrie op z'n kop gooien. Toch, los van alle horden die genomen moeten worden, is de droom van de mensheid die op meerdere planeten leeft dichterbij dan ooit.