Het ziet er uit als een kruising tussen die oude logica-testende machines die gebruikt werden door het leger van de VS in de Tweede Wereldoorlog en het draaiorgel dat irritant in de Kalverstraat loopt te knarsen. Het klinkt alleen als een verschrikking - in het begin nog onschuldig, maar uiteindelijk toch een beetje angstaanjagend.Christina Dellemeschnig bouwde T-TWEE, als een "kinetisch sonificatie" apparaat, om de relatie tussen het microbloggende bedrijf, de gebruikers en hun persoonlijke data te contrasteren. T-TWEE vertaalt willekeurige tweets naar muziek door een kaartschakelaar die gevoed wordt door een algoritme. Daardoor ontstaat er aarzelende muzikale meditatie die zich bevindt op de vervaagde grenzen tussen ladingen van persoonlijke data en een stroom van financiële data. Dat is het idee ten minste."De digitale geldstroom twittert de persoonlijke data van de gebruikers, schrijft Dellemesching. "Alleen door de deelname van het financiële verkeer van het digitale bedrijf is de omzetting van de individuele gebruiker naar geluid mogelijk."De motor wordt gestart door de aandeelprijzen van Twitter. Deze worden weergegeven op een LCD-scherm. Wanneer de beurs stijgt, stijgt ook het tempo van de muziek.Natuurlijk, dit is niet de eerste keer dat iemand heeft nagedacht over hoe tweets klinken. Muzikanten hebben ook al een tijdje tweets omgezet in geluid. In dat opzicht, lijkt T-TWEE veel op de Hatnote real-time Wikipedia sonifier. Als ik niet beter zou weten, zou ik zeggen dat het geschikt gezelschap zou zijn voor die eenzame megafoon die tweets scandeert in een bos in Washington.