Gisteren kwamen twee trailers van sciencefictionfilms uit: één daarvan is het tv-spotje voor de nieuwste Avengers en de andere de internationale teaser voor Mad Max. Ik vind dat de twee trailers model staan voor de twee dominante toekomstvisies in film. Een steriele, ranke, blauw-grijze megametropool aan de ene kant en een met bloed bevlekte bruin-rode apocalyptische wereld aan de andere kant.Als we Hollywoodfilms moeten geloven, dan bestaat de toekomst ofwel uit glimmende robospeeltjes, verblindend glas en onbevlekte weelde—een tijdloos en geaccepteerd construct van de toekomst, dat overduidelijk een fantasie is. Daar tegenover staat een met vuil aangekoekte poort van de hel waar iedere vleeswond met zo groot mogelijk detail wordt weggeven en het einde der tijden nabij is.Dit soort video's trekken makkelijk tientallen miljoenen views aan—Avengers is voor nerds wat John Oliver voor de rest van het internet is. De eerste site die dit soort videos deelt, wordt meestal beloond met een flinke piek in internetverkeer. Daarom probeert onze platformmanager ons altijd zover te krijgen om dit online te zetten. (Dus alsjeblieft, Ross! Sorry dat ik er een gammele analyse van filmesthetiek van heb gemaakt, zonder GIF'jes)Kijk eens goed naar de trailer van Avengers 2: Age of Ultron. Eigenlijk is het gewoon op Art Deco geïnspireerd futurisme dat we al kennen sinds het begin van de Twintigste Eeuw, maar dan met erg goede CGI. Ik bedoel, de trailer begint met en shot van de Chrysler Building. Daarnaast ziet verder geen enkel gebouw er echt uit. En de gadgets ook niet. Over alles zit een laagje videogame.Dit lijkt wel het hedendaags geaccepteerde uiterlijk van sciencefiction. Denk aan de nabije toekomst zoals in het Marvel-universum, in puberfilms zoals Oblivion en in iedere adolescente dystopiefilm, van Hunger Games tot Divergent. Het futurisme gericht op adolescenten zou niet misstaan in het marketingmateriaal van de gemiddelde startup uit Silicon Valley. En het wordt steeds populairder.Het tegenovergestelde is het zombieachtige, apocalyptische toekomstbeeld in Mad Max 2.0 en de televisieserie The Walking Dead. In Mad Max 2.0 zitten niet echt zombies, maar het is net zo barbaars; bloeddorstige onmensen die tot wanhoop worden gedreven door het naderende eind van de wereld.Iedereen die één blik op de trailer, van een film die het beste te beschrijven is als een opgepompte Romero, weet dat we een hele hoop gebroken botten en opengereten lichamen zullen gaan zien. Op een bepaalde manier is het een soort boetedoening. We zullen stervende mensen recht in de ogen kijken, en dan instinctief onze ogen van het scherm wegdraaien. Het is pessimistisch tot op het bot, maar het is ook een beetje louterend om te denken dat de Eindtijd op zijn minst een spannende tijd is.
Advertentie