Slijmzwammen + algoritmes = muziek

De Spaanse kunstenaar Oscar Martin houdt van slijmzwammen, dus besloot hij om deze te syncen met computersoftware om muziek te maken die doet denken aan een robotapocalyps.

"Ik vind het leuk om nieuwe muzikale codes te creëren die andere percepties, ervaringen, gedachten en emoties oproepen," vertelde Martin mij. "Ik maak deze muziek met behulp van micro-organismen en algoritmes die ons blootstellen aan niet-antropocentrische gevoelens."

Martin kwam voor het eerst in aanraking met experimentele muziekkunst toen hij een student was aan de School of Fine Arts in Valencia. Later kreeg hij meer interesse in biologische systemen, software en de open source-cultuur. Hij besloot om al deze gebieden met elkaar te combineren en noemt dit "nieuwe kennis". Deze nieuwe kennis heeft transhumanistische ondertonen.

Zijn creatie, die hij de "bionic sound machina | no human composer" (BSM_NHC_v0.1) noemt, is gemaakt van een kolonie physarum polycephalum (slijmzwammen) die op uitgestrekte gele takken lijken. De genetische algoritmes zijn bedoeld om de natuurlijke selectie na te bootsen en de elektronische apparaten lezen de signalen van de reactie van de zwammen op licht en geluid.

Afbeelding: Oscar Martin

Martin vertelde mij in een email dat de kolonie slijmzwammen elektriciteit genereert. "De kolonie reageert op externe prikkels. In dit geval zijn dat licht en geluid," zei Martin. "We kunnen de elektrische signalen van de kolonie lezen aan de hand van een 'sensor/sound amplifier'."

Het idee is dat de slijmzwammenkolonie en het genetische algoritme met elkaar communiceren. Het algoritme creëert licht en geluid op basis van de signalen van de slijmzwammen, die op hun beurt weer reageren op het licht en het geluid.

"Het idee is dat twee elementen feedback op elkaar geven. Dankzij deze communicatie tillen beide elementen elkaar naar een hoger niveau," zei Martin.

Het resultaat is een kakofonisch orkest van piepende geluidjes en lichtflitsen. Martin beschrijft het geluid als een "onmenselijke esthetische smaak".

"Voor BSM_NHC_v0.1 introduceerde ik een levensvorm (kolonie van slijmzwammen) die over de eigenschap beschikt om door middel van collectieve intelligentie zichzelf kan organiseren," zei hij. Een slijmzwam is een ééncellig organisme dat op zichzelf leeft, maar in groepen leeft wanneer het voedsel schaars is.

"Ik ben geïnteresseerd in de manier waarop andere 'intelligente organismen' zelfstandig en ten opzichte van elkaar functioneren."

Volgens Martin kiezen de slijmzwammen in zijn installatie de geluiden die zij het 'mooist' vinden. Hij verwacht dat hij na een bepaalde periode eindigt met een reeks van geluiden die door de slijmzwammen zijn gekozen.

"Het is bijna tegenstrijdig om te spreken over een onmenselijke smaak, maar het is voor mij een manier om met wat vragen te spelen als: "Kan een organisme zoals de slijmzwam een muzikale gevoeligheid ontwikkelen?" zei hij. "Hoe ver kan een bio/software systeem zich ontwikkelen?"