Religie dreef me tot genocide in 'Civilization 6'

Mijn prachtige Romeinse Rijk negeerde religie te lang en dat leidde bijna tot de verwoesting ervan. Terwijl ik bezig was met het bouwen van wegen, het opleiden van legers en het sluiten van handelsverdragen, hield mijn buurland Spanje zich koest met het bouwen van kerken en het verspreiden van Protestantisme. Prima. Als Romeinse keizer Trajanus had ik een religie gesticht waarin de machtige schildpad aanbeden werd en dat verder links laten liggen om tanks te ontwikkelen.

"Spanjaarden zijn sukkels," dacht ik. "Dit is Civilization. Rijkdom en glorie gaan naar de overheerser die een ruimtestation bouwt of rivalen vernietigt. Er schuilt geen victorie in de goden." En toen het bijna te laat was, checkte ik de scorekaart en zag ik dat Spanje op het punt stond om te winnen. Met religie.

Civilization 6 is heel anders en veel beter dan zijn voorgangers.

De 25 jaar oude gameserie van ontwerper Sid Meiers is een turnbased reis door de geschiedenis waarin spelers, AI of echt, strijden om totaalheerschappij over een willekeurige planeet.

In tegenstelling tot andere games, gebruiken spelers niet per se militair geweld om hun tegenstanders te verslaan. In Civilization kunnen spelers winnen door als eerste een Mars-kolonie te stichten, of door steden te bouwen die zo cultureel aantrekkelijk zijn dat ze toeristenhotspots worden, of, voor het eerst, door hun religie over de wereld te verspreiden. Het verandert alles en ik zag het totaal niet aankomen.

Ik speel Civilization al sinds het eerste deel in 1991. Ik keek toe hoe mijn vader het origineel speelde op onze krakkemikkige PC. In die tijd kwamen updates aan op floppydisks die met de post kwamen. Ik zie mezelf een beetje als een kenner van Civ en mijn strategie is door de jaren heen niet veel veranderd.

Spelers kunnen tijdens hun beurt steden stichten, landen verkennen en technologie onderzoeken die nieuwe voordelen biedt. In elke Civ-game die ik speel, ga ik meteen voor economische vooruitgang. Met geld kan je een hoop vooruitgang kopen in Civ, dus het is vrijwel nooit een slecht idee om erachteraan te gaan.

Nadat ik mijn beschaving een economische gigant maak, ontwikkel ik buskruit en geavanceerde militaire technologie voordat mijn tegenstanders dat doen. Ik dacht altijd dat als economische en militaire dominantie goed genoeg waren voor de VS, het goed genoeg zou zijn voor mij. Dat werkte prima, tot Civilization 6.

De nieuwe game doet veel goed om de serie te herleven, maar het meest boeiende element is de complete herziening van religie en de gevolgen ervan. De eerste drie games negeerden spiritualiteit grotendeels. Het origineel had wat religieuze gebouwen met bonussen die tot minder opstand leidden, maar dat was het dan ook. Civ 2 en 3 negeerden het bijna compleet.

In Civilization 4 en 5 werd het spirituele iets uitgebreid, maar religie was nog altijd makkelijk te negeren. Slimme spelers gebruikten religie om hun samenlevingen bonussen te geven, maar het negeren ervan was niet per se erg.

In de God and Kings-uitbreiding voor Civ 5 werd het religieuze systeem herzien. Voor het eerst konden spelers hun eigen spirituele systeem ontwerpen en de voordelen die het kon opleveren voor hun cultuur. Spelers die een culturele overwinning wilden, konden religie gebruiken om muziek te ontwikkelen en meer toerisme te trekken. Militaire spelers konden heilige strijders ontwikkelen om goedkope strijdkrachten te hebben die hun tegenstanders konden belagen.

Het religiesysteem in Civilization 6 is Gods and Kings aan de anabolen. In Civ 6 kunnen spelers hun eigen religie stichten en deze vormen naar mate de game vordert. Spelers kunnen speciale religieuze gebouwen bouwen en dan een reeks profeten aantrekken om hun religie te vormen en te verspreiden onder hun volk.

Spelers kunnen kiezen tussen een lijst van historische religies zoals boeddhisme of katholicisme, of hun eigen religie creëeren. Als Rome, besloot ik mijn eigen religie te vormen, maar nam het niet al te serieus. Spelers kunnen hun religie een naam geven en een symbool ervoor kiezen. Er is een fantastisch beeld van een schildpad, dus ik koos die en noemde het kersverse geloof Schildpadaanbidding. Ik bouwde wat tempels en richtte me op geld en wapens.

Filips II van Spanje was mijn aangrenzende rivaal. Hij had een stukje land ten oosten van Rome en stichtte vier steden die niet al te veel ruimte innamen. Ik blokkeerde zijn uitbreiding en liet hem verder met rust. Spanje was zwak en kon geen andere beschavingen bereiken. Ze waren zo technologisch achterlijk dat ik ze afschreef als bedreiging.

Terwijl ik werkte aan de infrastructuur van Rome, stuurde Spanje tientallen zendelingen de kaart over, die protestantisme verspreidden en links en rechts beschavingen bekeerden tot hun geloof. Ik negeerde het.

Civilization 6 houdt een scorekaart bij van hoe dicht een beschaving bij een overwinning is. Het toont hoeveel beschavingen er nog over zijn en waar ze zich bevinden op weg naar victorie. Als een beschaving een ruimteschip lanceert, is dat een stapje vooruit naar een wetenschappelijke overwinning. Als een beschaving meer toeristen binnenhaalt, is die weer iets dichterbij een culturele overwinning.

Net voordat ik buskruit ontwikkelde en nog voordat spelers bij het tweede continent aankwamen, checkte ik de scorekaart om mijn vooruitgang te checken. Tot mijn grote schrik stond Spanje op het punt om te winnen.

In Civilization 6 kunnen spelers een religieuze overwinning behalen door alle andere beschavingen te bekeren tot hun geloof. Ik wist dit niet toen ik begon. Halverwege het spel, lang voordat de anderen ook maar in de buurt van een overwinning waren, had Spanje al 5 van de 6 andere beschavingen bekeerd. Alleen Noorwegen hield nog stand, maar Filips II maakte ook daar sprongen.

In de hoop de protestantse overheersing te dwarsbomen, stampte ik tempels uit de grond en die hordes geloofsverspreiders trainden om Schildpadaanbidding te promoten. Er was echter een probleem – de zendelingen van Filips II hadden elke stad in mijn macht al bekeerd. Elke nieuwe tempel en zendeling die ik bouwde, was protestants. Spanje had Schildpadaanbidding weggevaagd en er was geen manier om het terug te brengen.

Ik had maar een optie: genocide. Ik bundelde mijn legers, verklaarde een Heilige Oorlog aan Spanje en besteedde mijn beurten aan het vernietigen van Spanje. Miljoenen protestanten stierven, omgebracht door Romeinse troepen die tempels afbraken en priesters vermoordden.

Ik won uiteindelijk. Ik maakte Spanje met de grond gelijk, verwoestte al hun steden en voorkwam een religieuze overwinning voor Filips II. Maar mijn militaire campagne bleef niet zonder gevolgen. In het westen was Duitsland constant hun wetenschap aan het ontwikkelen. Tegen de tijd dat ik Spanje afgemaakt had, had Duitsland al een satelliet gelanceerd – de eerste stap naar een wetenschappelijke overwinning. Ik liep achter.

Religie verandert het spel in Civilization 6. Het is een makkelijke, sneaky manier voor zwakkere beschavingen om een vroege overwinning te behalen. Het piepkleine Spanje, afgesneden van grondstoffen en alleen bestaand op een klein stukje kust, zette alles in op tempels, geloof en zendelingen en won daarmee bijna.

Het is een nieuwe en spannende ontwikkeling die deze Civ-veteraan iets deed voelen wat ik al lang niet had gevoeld – uitdaging.