FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Micro-organismen in de vagina zijn te gebruiken als natuurlijke condooms

Een groep onderzoekers heeft bij sommige vrouwen een natuurlijk voorkomende bacteriënsoort gevonden die het risico op het verkrijgen van SOA’s verkleint.

Sommige vrouwen hebben dankzij de aanwezigheid van een micro-organisme een soort natuurlijke beschermingslaag tegen SOA's in hun vagina. Dit natuurlijke verdedigingsmechanisme zou in de toekomst misschien gebruikt kunnen worden om een 'biologische condoom' te creëren.

Dat bleek uit een onderzoek dat gisteren werd gepubliceerd op mBio, een online magazine van de American Society for Microbiology.

Cervicovaginaal slijm (CVS) beschermt de vrouwelijke voortplantingsorganen, en treedt daarmee op als de eerste beschermingslaag tegen potentiële infecties doordat ze het pathogenen onmogelijk maken om de onderliggende cellen binnen te dringen. Onderzoek heeft aangetoond dat dit slijm HIV-virionen onschadelijk kan maken, en tegelijkertijd helpt om de virale lading van HIV-deeltjes die bij de doelwitcellen aankomen te verkleinen. Het gemiddelde aantal HIV-deeltjes per deel CVS dat het virus opving was slechts 1,3% ± 0,6%, terwijl dat wel 45% ± 8% was bij CVS dat het virus niet opving.

Advertentie

De biochemische structuur van dit specifieke vaginale slijm bestaat uit micro-organismes, maar wetenschappers begrijpen nog niet helemaal hoe het is opgebouwd , vertelt Sam Lai, hoofdauteur van het onderzoek.

De onderzoekers geloven dat deze natuurlijke bescherming "onder de meest effectieve manieren om de vaginale overbrenging van HIV tegen te gaan" valt.

"Het is bekend dat de samenstelling van vaginaal slijm erg kan verschillen per vrouw, en ook bij één vrouw kan het slijm van aard veranderen door de tijd heen. Met deze studie wilden wij proberen te begrijpen wat bijdraagt aan deze onderlinge en tijdsgebonden verschillen," vertelt Lai aan Motherboard.

Voor het onderzoek deden de wetenschappers metingen aan 31 monsters vaginaal slijm, en keken vervolgens of de HIV-pseudovirusdeeltjes door het slijm opgevangen werden. Vervolgens bleek dat het vaginale slijm dat HIV opving een hogere mate van D-Melkzuur bevat, dat op zijn beurt weer door verschillende bacteriën geproduceerd kan worden.

"Eén van de opmerkelijke bevindingen die we met deze studie bereikt hebben, is dat het lijkt alsof vrouwen met een bepaalde bacteriepopulatie slijm produceren dat veel beter is in het opvangen en het immobiliseren van HIV-virussen, dan vrouwen met andere soorten bacteriën," zegt Lai.

Uiteindelijk kwamen ze erachter dat vrouwen met de L. crispatus bacteriënfamilie beter beschermd zijn tegen HIV dan vrouwen die de L. iners bacteriënfamilie huisvesten. Zij hebben een aanzienlijk hoger risico op het verkrijgen van een seksueel overdraagbare aandoening. Lai zegt dat de L. crispatus ook het risico op het verkrijgen van andere seksueel overdraagbare aandoeningen die in een virusenvelop (een beschermhuls)komen verkleinen. Herpes is een voorbeeld van een virus dat in een virusenvelop komt.

Hij voegt daaraan toe dat huidige gezondheidsonderzoeken niet testen op deze specifieke bacteriën, en dat iedereen in de gezondheidszorg op de hoogte gesteld zou moeten worden dat patiënten met de L. iners bacteriënfamilie een hoger risico op SOA's lopen.

Hoewel het moeilijk is om de effectiviteit van deze micro-organische beschermingslaag te vergelijken met traditioneel condoomgebruik, geloven de wetenschappers dat deze beschermende bacteriënfamilie wel eens "één van de beste manieren zou kunnen zijn om het risico op vaginale overbrenging van HIV te verkleinen." Door voort te bouwen op deze studie kunnen wetenschappers in de toekomst misschien een manier vinden om deze micro-organische beschermingslaag bij vrouwen aan te brengen met behulp van antibiotica of andere middelen.