Ik ben een huiskamerpinguïnoloog, jij ook?

Van alle wetenschappelijk beroepen die je nog steeds wilt worden als je ouder bent, moet "pinguïnoloog" wel bovenaan je lijst staan. Zelfs wanneer je door March of the Penguins of Happy Feet te kijken je het meest dichtbij deze niet vliegende Antarctische vogels bent geweest.

Kijken naar pinguïns op een scherm met het comfort van je eigen bank biedt je de ultieme mogelijkheid om deel te kunnen nemen in een nieuw publiek wetenschappelijk project van de Universiteit van Oxford. Ze rekruteren namelijk nu "amateur-pinguïnologen" om het aantal dieren in de koloniën op Antarctica te tellen.

"Penguin Watch" – dat door het wetenschappelijk platform Zooniverse wordt aangeboden – vraagt deelnemers om in 200.000 foto's pinguïns te tellen. Deze foto's zijn genomen door 100 automatische camera's in een afgelegen gebied dat lastig te bereiken is voor onderzoekers.

Ik ging naar het platform om mijn bijdrage aan SCIENNCCEEE te doen en ik kreeg instructie om volwassen pinguïns, kuikens, eieren en andere dieren te classificeren door op ze te klikken met verschillende gekleurde markeringen. Het is allemaal heel gemakkelijk.

De eerste paar foto's die ik te zien kreeg waren beangstigend wit of op zijn minst te donker om iets te zien. Ik denk dat ze 's nachts genomen zijn of in een grot ofzo. Terwijl een volgende foto aan het laden was werd mijn innerlijke pinguïn-obsessie geprikkeld door het beeld van een pinguïn op de achtergrond. Ik hoopte dan ook dat ik snel een glimp zou opvangen van een paar "echte" wilde pinguïns.

Gelukkig werd het wachten beloond, op de volgende afbeelding stond een landschap  bezaaid met dieren die ogenschijnlijk aan het nestelen waren en een beetje in de modder lagen. Er waren zoveel dat het me deed denken aan zo'n hele moeilijke legpuzzel waarbij elk stukje hetzelfde lijkt. Ik begon gelijk maar met klikken en nadat ik een stuk of 30 pinguïns had aangewezen – wat minder dan de helft van alle aanwezige pinguïns was – verscheen er een pop-up venster waarin stond of ik verder wilde gaan; een andere vrijwilliger zou dan de rest tellen.

Het is voor een fan van pinguïns eigenlijk erg leuk werk. Je weet nooit wat er op de volgende foto zal staan: ik kreeg bijvoorbeeld een afbeelding met een rotsachtig tafereel zonder pinguïns, maar op een andere stonden er weer een heleboel, Gentoo-pinguïns gok ik met mijn amateurkennis van pinguïns. Soms vang je een glimp op van een kolonie pinguïns in de verte maar andere keren staan ze recht in de lens te staren. Hé, hallo:

Maar er zit natuurlijk een serieuze motivatie achter dit crowdsourcing project. Het doel is om meer informatie te verzamelen over het gedrag, de populatie en roofdieren. Daarnaast hopen ze ook om tekenen van verval te signaleren – door toedoen van klimaatverandering of menselijke activiteit – voordat er teveel schade is aangericht.

Het enthousiaste klikken helpt ook om een algoritme te ontwikkelen dat pinguïns automatisch kan detecteren.

Screenshot: Penguin Watch

"Omdat we zo'n enorme hoeveelheid data hebben die geanalyseerd moeten worden willen een herkenningshulpmiddel ontwikkelen dat het voor computers mogelijk maakt om elke pinguïn in een afbeelding apart te tellen," vertelt de Australische Antarctische afdeling die ook betrokken zijn in dit project. "Het werk van de vrijwilligers helpt ons om de computers te 'leren' hoe ze nauwkeurig individuele figuren kunnen herkennen. Iets wat heel erg moeilijk kan zijn wanneer er zoveel pinguïns dicht bij elkaar staan."

Jouw werk als vrijwilliger zal daarom bijdragen aan het overbodig maken van je eigen amateurvaardigheden. Het is dan ook nu de tijd om aan je liefde voor pinguïnologie toe te geven voordat robots zelfs dit soort leuke publieke wetenschapsprojecten overbodig maken.