Ik wilde piemels de schuld geven van mijn eigen blaasontsteking

​"Hoe was je weekend?" vraagt de ene vrouw aan de ander. "Meh, blaasontsteking," is het antwoord.

In mijn vriendinnengroep is naast "heb je gezien hoe dik [naam] is geworden," en "ik moet echt meer sporten", ook "ik heb blaasontsteking" een trending topic. Om de zoveel tijd is één van ons weer eens aan de beurt. Dikwijls hanteren we dan dit gespreksmodel:

Meestal volgt een kort debat over het belang van 'plassen na seks' en een oppervlakkig gesprek over cranberrysupplementen en vitamine C. Het gesprek neemt doorgaans - ons tempo kennende - niet meer dan één slok wijn in beslag. Totdat ík laatst aan de beurt was.

Ik was het bijna vergeten. Hoe godsgruwelijk zo'n blaasontsteking is. Toen mij gevraagd werd of ik nog gesekst had, was ik plots ontzet en boos: "Het is de schuld van de piemel," was mijn antwoord en tevens het startschot voor een tijdrovende discussie.

Waar gewoonlijk zo'n tachtig verschillende mededelingen en adviezen de revue binnen het tijdsbestek van één fles wijn passeren, hadden we het er drie flessen én vijf Cosmopolitans later nóg over. Ook al was mijn opmerking een open deur - we wisten namelijk al dat je van veel seks ook veel blaasontsteking krijgt - toch had niemand van ons had er ooit bij stilgestaan om iemand de schuld te geven. Laat staan de piemels. Een zondebok aanwijzen in tijden van hoge nood. Deze keer letterlijk en figuurlijk. Onvergeeflijk, ik weet het. Ik ben geen feminist, maar geef graag toe dat ik het 'lastverzachtend' vond om even vuur te spuwen en met het vingertje te wijzen. Ons gesprek was voor mij aanleiding om te onderzoeken of mijn hypothese klopte en of ik het recht had om piemels als hoofdoorzaak van blaasontsteking bij vrouwen te zien. Mijn plan was om dit in de vorm van een soort meta-analyse te doen, die verschillende uitkomsten van onderzoek naar blaasontsteking met elkaar vergelijkt, maar dat duurt lang.

Ik besloot om een makkelijker stysteem voor de analyse te gebruiken. Een puntensysteem waarvoor ik samen met mijn vriendinnen een inventarisatielijst heb gemaakt, met als titel: 'Mogelijke oorzaken voor blaasontsteking'. De punten worden verdeeld aan enerzijds 'Mijn bewering dat piemels de hoofdoorzaak van blaasontsteking zijn' en anderzijds 'De onschuld van de piemel'. Omdat ik een eerlijk duel wilde, heb ik gekozen voor scheidsrechters in de vorm van een uroloog (Marleen Trompetter) en een uro-gynaecoloog (Marian Engberts). Beide zijn werkzaam bij Stichting Isla Klinieken. Hieronder de inventarisatielijst.

Mogelijke oorzaken blaasontsteking:

• seks met een man
• seks met een vrouw
• sperma
• seks zonder condoom
• buiten plassen / blaasontsteking door kou

Trompetter en Engberts zijn met elkaar in conclaaf gegaan om bovenstaande oorzaken te bevestigen of te ontkrachten.

Seks met een man.

"Ja, seks is een hele duidelijke risicofactor voor een blaasontsteking."

1-0: voor mij, want: schuld van de piemel.

Seks met een vrouw.

"Ja, het gaat om de penetratie (en de duur daarvan) en niet eens zozeer om de penis. Het kan ook met bijvoorbeeld een dildo."

1-1: want: niet de schuld van de piemel.

Sperma

"Volgens mij niet, tenminste, dit vinden we nergens terug."

1-2: want: niet de schuld van de piemel.

Seks zonder condoom

"Je krijgt geen blaasontsteking van de man, het zijn ook je eigen bacteriën die de blaasontsteking veroorzaken. Een condoom met een spermatocide werking lijkt juist meer kans op een blaasontsteking te geven. Een gewoon condoom geeft geen extra risico."

1-3: want: niet de schuld van de piemel.

Dat valt vies tegen, je eigen bacteriën dus. Ik wil weten waar die vandaan komen.

"Een blaasontsteking is een zieke blaas door kolonisatie (overgroei) van bacteriën in de blaas. Het zijn veelal bacteriën die gewoon in onze darm voorkomen, maar die niet in de blaas thuis horen. In de blaas horen geen bacteriën te zijn. Als je in de blaas kijkt, zie je een rode blaas met troebele urine."

1-4: want: niet de schuld van de piemel.

We hebben het hier over de bacterie E. coli, die in de darmen thuis hoort, maar die veelal bij mensen rond het bekkengebied - aan de buitenkant - ronddwaalt. Met een beetje inlevingsvermogen kun je je misschien wel voorstellen welke opening in het lichaam deze naar buiten heeft gelaten. Door het seksen 'duw' je de bacteriën weer via een andere weg naar binnen. De reden dat vrouwen veel vaker een blaasontsteking hebben dan mannen, heeft te maken met de lengte van de plasbuis. Mannen hebben nu eenmaal een langere plasbuis. Bacteriën hebben dus bij vrouwen minder tijd nodig om de weg te vinden naar de blaas en daardoor een grotere overlevingskans. Dat is dan ook meteen de reden dat plassen na de seks zo belangrijk is. Dan plas je de meeste bacteriën er meteen uit.

Dan dit fabeltje, dat je van je moeder hebt geleerd:

Buiten plassen en rokjes dragen (blaasontsteking door kou)

"Er is geen wetenschappelijk bewijs dat kou een blaasontsteking kan veroorzaken. Er is ook geen goed onderzoek naar, maar er zijn mensen die daar voor zichzelf wel een verband zien."

1-4 nog altijd want: dit was geen beschuldiging aan het adres van de penis.

Eindstand blijft dus hetzelfde: 1-4 voor de piemel. Mijn hypothese is bij dezen totaal ontkracht. Seks is inderdaad één van de oorzaken van blaasontsteking, maar dat is niet de schuld van de piemel. Het zijn meestal bacteriën die uit zowel jouw eigen darmen, als uit de darmen van je partner komen. Lichamelijke hygiëne aan jouw kant en die van je partner(s) is dus wel een pre voor de preventie van een blaasontsteking.

Ik moet het mijn vriendinnen nog vertellen.