Ik berekende hoeveel uur ik doorgebracht heb op het internet

Als je in World of Warcraft, een spel dat ik samen met vele anderen spijtig genoeg speelde, "/played" type, dan kreeg je te zien hoe lang je met je huidige personage had gespeeld. Gespecificeerd in minuten, uren en dagen. Zo'n klok bestaat niet voor het gewone internet, maar ik wil er al een hele tijd zo eentje.

Afgelopen jaar heb ik twaalf boeken gelezen – een hoeveelheid die al sinds mijn jeugd langzaam aan het dalen is. Soms maak ik mezelf wijs dat dit oké is, omdat ik een idiote hoeveelheid lees op het internet. Voor het grootste deel van 2014 was ik redacteur voor een techwebsite, dus voor mijn werk heb ik voornamelijk achter een computer gezeten om te schrijven, te lezen, onderzoek te doen, maar ik heb ook met mijn bronnen en collega's gepraat. En als ik dan wilde ontspannen, ging ik lezen. Op het internet. Ik breng daar heel veel tijd door, maak ik wist niet zeker hoeveel tijd precies.

Volgens mijn onderzoek naar mezelf—waar ik mijn hele browsergeschiedenis, die ik stom genoeg nooit verwijder, voor doorspitte—heb ik afgelopen jaar 106.398 websites bezocht, met drie verschillende browsers, zowel op mijn laptop als op mijn telefoon. 106.398 clicks. 106.398 tabs. Dit komt neer op ongeveer 300 websites per dag, net iets minder dan 20 pagina's per uur of één website iedere drie minuten.

Slechts 31.697 van die websites opende ik in Safari. Hoewel ik een paar weken Safari als mijn standaardbrowser gebruikte, geeft dit cijfer voornamelijk mijn surfgedrag op mijn telefoon weer. Dus van alle websites die ik bezocht, bekeek ik maar 10 tot 15 procent op mijn smartphone. De rest heb ik dus op mijn laptop bekeken.

Ter vergelijking herinner ik me dat de klok van World of Warcraft op 35 dagen stond. Ik had dus in vier jaar tijd het spel 840 uur gespeeld. Afgelopen jaar heb ik 120 uur Don't Starve, een andere game, gespeeld. Van de 5.824 uur die ik afgelopen jaar wakker was, heb ik 50 weken, 5 dagen per week, negen uur per dag gewerkt. Dat is 2.000 uur in totaal. Een deel daarvan, maar niet de hele tijd, heb ik op het internet doorgebracht.

Omdat ik alleen een log met tijdstippen van mijn bezoekjes aan websites heb en geen cijfers over hoeveel tijd ik daadwerkelijk naar de websites heb gekeken, zal ik dat moeten schatten. Als ik er vanuit ga dat ik vijf seconden naar iedere pagina heb gekeken, dan zou ik afgelopen jaar in totaal 147 uur op het internet hebben gezeten. Zelfs monniken zitten langer op het internet dan dat. Als ik een minuut per pagina heb besteed, dan kom ik op een totaal van 1.773 uur. Dat komt neer op 73 dagen, ofwel 10,5 weken. Deze schatting is misschien een beetje aan de hoge kant, maar als je bedenkt dat ik ook de tijd meeneem die ik buiten mijn werk om op internet heb gezeten, kom dit aardig in de buurt.

Als we ervan uitgaan dat de meeste pagina's die ik bezocht uit tekst bestonden, met een gemiddelde van 200 woorden—ik lees veel long-reads, dus dit zal wel kloppen—dan zou ik iedere dag een boek van 233 pagina's hebben gelezen. Ik zou, in plaats van te browsen op internet, ook de hele Harry Potter-serie 20 keer hebben kunnen lezen. Oké, laten we zeggen dat het 100 woorden per pagina is. Dan heb ik nog steeds 10 keer de hele reeks Harry Potters gelezen.

Een kwaliteitswebsite verdient pakweg 15 euro per duizend clicks, en we kunnen er vanuit gaan dat ik de meeste, zo niet alle, tijd heb doorgebracht op een kwaliteitswebsite. Als mijn clicks 1,5 cent per stuk waard zijn, dan heeft het internet afgelopen jaar €1.591 aan me verdiend. Dat is €4 per dag. Als we dichter bij het gemiddelde van drie tot vijf euro per duizend clicks gaan zitten, dan is het niet meer dan €530, of €1,45 per dag.

Veel van mijn clicks zijn waarschijnlijk doorverwijzingen (Gmail leidt je door 5 verschillende pagina's voordat je bij je inbox bent) of eindeloze reeksen popups. Aan de andere kant open ik ook veel pagina's met de ingebouwde browsers van apps zoals Tweetbot. Ik denk dat die twee elkaar wel opheffen.

Ook heb ik nu nog niet de tijd geteld die ik doorbreng in apps, vensters van Gchat of met het schrijven van emails.

Van de 63 miljoen websites die ik mijn leven ga bekijken, weet ik niet hoeveel daarvan een verspilling van tijd zijn. En dan bedoel ik niet de verspilling van tijd die we allemaal nodig hebben zodat we niet gek worden. (Het verspillen van tijd maakt ons productiever)(naar verluid)(misschien)(wie weet). Ik bedoel dan de echte verspilde tijd, zoals dat artikel over hoe menukaarten ons onbewust aanzetten tot het uitgeven van meer geld. Of die keer dat je een uur op zoek was naar het origineel van The Girl You Wish You Hadn't Started A Conversation With At A Party. Als ik maximaal honderd websites per dag mocht bezoeken, of zelfs maar vijftig, dan zou ik mijn werk nog steeds prima kunnen doen. Er zit dus een hoop ballast in ons surfgedrag.

Uiteindelijk wil ik niet per se mijn internetgebruik veel efficiënter maken dan het al is; ik houd van het internet. Dit is voor mij meer als wanneer je net wakker wordt en wil weten hoe lang je geslapen hebt. Als de10,000-uur-regel van Malcom Gladwell waar was en ook geldig voor het internet, dan zou ik nu succesvol moeten zijn op internet. 10x succesvol.