​Hoe Elon Musk de Aarde probeert te overtuigen dat Mars de investering waard is

Elon Musk deed gister iets zeer ongebruikelijks: hij twijfelde. In zijn langverwachte presentatie over de kolonisatie van Mars kondigde hij de grootste raket ooit aan. Het bakbeest kan in de ruimte bijgevuld worden. Aan boord is een restaurant en gewichtloze spelletjes.

"Onze reis is zeer onwaarschijnlijk" zei Musk. Hij klonk teleurgesteld. Zijn levenswerk, een "multi-planetaire mensheid", zou misschien niet lukken.

Maar Musk heeft grote ambities. Hij heeft de middelen om die ambities waar te maken, en hij heeft een grote groep cultachtige volgers.

Musk heeft de neiging om onmogelijke dingen te presenteren alsof het onvermijdelijk is. Dit levert hem bewondering op, maar er is inmiddels ook een groep sceptici, voornamelijk uit de ruimte-industrie. Een hoge adviseur van de Europese Ruimtevaartorganisatie die gister tweette dat hij "Echte ruimtemissies [had] om aan te werken, zoals het echt landen op een object in het zonestelsel vrijdag, in het echt."

Eerder heeft Musk twijfelaars en haters aan de kant kunnen schuiven door gewoon te blijven doen waar hij goed in is. Hij verdeelt zijn miljarden tussen zijn bedrijven Tesla, SolarCity en SpaceX en dat werkt; tot nu toe. Het wordt lastiger als je in de komende honderd jaar miljoen mensen naar een planeet wilt sturen waar nog nooit iemand is geweest. Niemand kan dit alleen. Er is meer geld nodig.

De presentatie van Musk was indrukwekkend. De natuurkunde, de simulaties, de feiten en statistieken over de functie van het Interplanetair Transport Systeem zijn overtuigend, maar hoeveel kost het? En wie gaat het betalen? Dat werd niet echt duidelijk uit deze toespraak.

De Marsreis is het levenswerk van Musk, maar geen enkel bedrijf of mens kan deze onderneming alleen af. De toespraak was in de eerste plaats dan ook een verkooppraatje, niets meer niets minder: 'als ik bouw, ga jullie dan met mee?' smeekte hij.

Zijn belangrijkste doel is nu om zo veel mogelijk geld te verzamelen ("accumulating assets" in zijn woorden), om dit doel te bereiken. Alles voor de Marsreis.

"We halen nu het maximale uit de middelen die we tot onze beschikking hebben," zei Musk. "We hebben laten zien dat het mogelijk is, de droom is meer dan alleen een droom, en ik denk dat er sneeuwbaleffect zal ontstaan aan internationale steun voor ons project. Persoonlijk ben ik al bezig zo veel mogelijk geld bij elkaar te verzamelen om in dit project te stoppen. Ik heb geen motief behalve dat ik het leven multiplanetair wil maken."

En inderdaad: SpaceX kan astronauten naar het ruimtestation sturen, maar dit klusje is niet geklaard zonder investeringen van buitenaf. "Ik weet dat er veel mensen in de private sector geïnteresseerd zijn in een permanente basis op Mars," zegt Musk. "Maar uiteindelijk moet dit een publiek-privaat project worden; zo is Amerika ook ontstaan."

Dit is waar zijn ambities misschien wel op stuk gaan lopen. Crowdfunding, en de suggestie dat "Hollywood" ruimtereizen moet populariseren - overheidsinvesteringen en een wel heel onspecifiek "sneeuwbaleffect" vormen niet echt een goede basis voor de grootste menselijke onderneming ooit. Eerdere voorstellen als Mars One en Inspiration Mars, die misschien minder serieus waren, faalden hopeloos omdat mensen gewoon niet bereid zijn om zo diep in de buidel te tasten voor een interplanetair project. Musk zal het ongetwijfeld verder schoppen. De vraag is: zullen overheden, corporaties en de massa hun geld willen stoppen in de toekomst van Musk?