Deze simulatie voorspelt 'sociale onrust' door voedselprijsstijgingen van 395%

De nationale veiligheidsindustrie van de Verenigde Staten is zich aan het voorbereiden op de impact van een langdurige voedselcrisis die wel een decennium zou kunnen duren, volgens een woordvoerder van het federaal bureau voor rampenbestrijding.

De studies die in december 2015 werden gepubliceerd door het Amerikaanse non-profit onderzoeksinstituut CNA beschreven een gedetailleerde simulatie van een langdurige wereldwijde voedselcrisis van 2020 tot 2030. Deze data was tot nu toe nog niet verschenen in de media.

De simulatie, die de 'Voedselketenreactie' genoemd wordt, was een computerspel waar 65 beambten uit de Verenigde Staten, Europa, Afrika, India en Brazilië aan meededen, samen met belangrijke intergouvernementele instituten.

Het scenario van de Voedselketenreactie werd ontwikkeld door experts vanuit de Amerikaanse overheid, de Wereldbank, agribusinessgigant Cargill en een paar onafhankelijke specialisten.

Het 'spel' dat werd gespeeld op 9 en 10 november 2015 trachtte een plausibele simulatie te maken van de wereldwijde voedselcrisis, getriggerd door schommelingen in voedselaanbod en -prijzen te midden van een groeiende bevolkingspopulatie, toenemende urbanisering, extreme weersomstandigheden en sociale onrust.

Tegen 2024 zag het scenario de voedselprijzen over de hele wereld met 395 procent stijgen vanwege aanhoudende mislukking van oogsten in belangrijke gebieden. Die werden voor een groot deel gedreven door klimaatverandering, hoge olieprijzen en verwarde reacties van de internationale gemeenschap.

"De problemen raakten de ontwikkelde en ontwikkelende landen even hard en er ontstond politieke en economische instabiliteit in bepaalde gebieden," beschreef het technische rapport van het project.

Volgens het rapport werd aan het einde van de simulatie duidelijk dat de extreme weersomstandigheden en voedselonzekerheid voor een groot deel bijdroegen aan interne en externe migratie en sociale onrust. Migratie en sociale onrust zorgden op hun beurt weer voor conflict.

Nationale veiligheid

Hoewel het scenario niet was gemaakt als een voorspelling, was het wel bedoeld om een plausibel kader te ontwikkelen om de veerkracht te testen van nationale veiligheid, de private industrie en de burgermaatschappij.

De studie werd uitgevoerd in opdracht van vier verschillende organisaties: het Wereldnatuurfonds, het Center for American Progress, voedselgigant Cargill en Mars Inc, de wereldwijde snoepgigant.

Van mislukte oogst naar mislukt systeem

Het spel begint in 2020 met een redelijk gezonde wereldeconomie en olieprijzen die zijn teruggelopen naar 75 dollar per vat. Voedselprijzen zijn flink aan het stijgen vanwege "slechte weersomstandigheden die landbouwproductie destabiliseren," en hebben een groot effect op Zuid- en Zuidoost-Azië, Australië en Noord-Amerika. De wereldwijde landbouwproductie blijkt 1 procent minder dan verwacht en leidt tot dalingen in voorraad en bescheiden prijsstijgingen.

Na 2023 wordt het pas echt erg, vanwege extreme droogte en hittegolven in China, India, Rusland en Oekraïne, terwijl tegelijk olieprijzen sterk stijgen tot boven de 100 dollar per vat.

In 2024 raken hitte en droogt Europa, Rusland en Oekraiene, terwijl dit elders weer vermindert. Deze schommeling veroorzaakt een piek in de voedselprijzen. De piek bereikt 395 procent boven de gemiddeldes op lange termijn en zorgt voor wereldwijde economische stagnering.

Tegen 2027 beginnen deze omstandigheden langzaam te kalmeren omdat een economische depressie zorgde voor een daling van de vraag, terwijl de hoge prijzen voedselproductie stimuleren. Een vermindering van extreme weersomstandigheden maakt de wederopbouw van voedselvoorraden mogelijk. Zo dalen de prijzen weer langzaamaan.

Het spel sluit af met een optimistisch scenario waarbij de voedselprijzen dalen van de 395 procent naar 141 procent van de gemiddeldes op lange termijn. De wereldeconomie herstelt weer.

Een deel van het optimistische scenario betrof een incidenteel aanbod van immense wereldwijde donaties aan het voedselzekerheidsprogramma van de Verenigde Naties, die gelukkig "de wereld goed voorbereiden op catastrofes in gebieden die humanitaire groeperingen kunnen bereiken."

Andere simulaties die scenario's van een wereldwijde voedselcrisis hebben onderzocht – zoals het complexe model van de Anglia Ruskin Universiteit gefinancierd door de Britse overheid – voorspellen dat de huidige trends kunnen uitlopen op een massale instorting van de industriële samenleving.

De sponsorende rol van Cargill en Mars Inc. in de simulatie kunnen verklaren waarom het project niet in staat was om de diepgewortelde problemen van de voedselindustrie aan te kaarten. Laten we hopen dat overheden niet zomaar gaan zitten wachten totdat de klimaatverandering een voedselcrisis veroorzaakt. Dan zouden strenge noodmaatregelen te midden van alle honger en sociale onrust onvermijdelijk zijn om de orde te bewaren.