FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Het brein vormt zich zeer vroeg en permanent naar taal

Een nieuw onderzoek toont aan dat er al vroeg neurale sporen worden gelegd voor de eerste taal die je leert.

​Even Mandarijn leren is niet niks, dus laten we Mark Zuckerberg met zijn allen een dikke 'like' geven voor zijn optreden, ook al was het lange na niet perfect. Wat Mark's optreden nog knapper maakt, is het verschil tussen Engels en Mandarijn. Het is zó groot, dat het ook anders verwerkt word in onze hersenen, blijkt uit onderzoek.

Mandarijn is een tonale taal, wat inhoudt dat de intonatie waarmee een woord wordt uitgesproken bepaalt wat het betekent. Dezelfde lettergreep kan "moeder" of "paard" of "hennep" betekenen, en daar zit dus het verschil in hoe ons brein de lettergrepen verwerkt. Onderzoekers kwamen er achter dat Engels de linkere temporale kwab activeert en Mandarijn zowel de linker en rechter gebruikt bij mensen die Mandarijn als moedertaal hebben. Nieuw onderzoek wijst uit dat deze verschillen in hoe we de talen verwerken al vroeg in ons leven gevormd worden. Al op erg jonge leeftijd beginnen onze breinen de geluidsprikkels, waaruit taal bestaat, om te vormen tot een begrijpelijk geheel. En ondanks de enorme plasticiteit van het menselijk brein, kunnen die eerste jaren neurale sporen achterlaten die jarenlang blijven, zelfs als je al jaren de taal niet hoort of spreekt. Dit zijn tenminste de resultaten van een onderzoek dat zich richtte op in Frankrijk opgegroeide Chinese kinderen, gepubliceerd in The Proceedings of the National Academy of Sciences.

De wetenschappers van McGill University te Montréal voerden fMRI onderzoeken uit op 48 geadopteerde meisjes met gemiddeld een leeftijd van één jaar. Een aantal van de onderzochte kinderen waren in huishoudens opgegroeid waar Frans en Chinees gesproken werd, anderen werden compleet in het Frans opgevoed en herinnerden niks meer van de taal van hun moederland. Sommigen waren zelfs nooit blootgesteld aan Chinees.

Blijkbaar maakte het niet uit wat de kinderen nog bewust wisten van het Chinees, het had zijn neurale sporen achtergelaten. Om die sporen te onderzoeken werden ze in een scanner gelegd voor een "Chinese toondiscriminatie-test, waarbij de deelnemende kinderen woorden met drie lettergrepen hoorden; de woorden waren ofwel éénlettergrepige pseudowoorden, inclusief lexicale toon, of dezelfde woorden maar dan geneuried. Deze laatste groep woorden bevatten de tooninformatie maar waren geen echte woorden."

De neurale patronen die gevonden werden bij de Franssprekende kinderen uit China, "kwamen overeen met geobserveerde Chinees/Franse tweetaligen die vanaf geboorte continu aan de Chinese taal werden blootgesteld, en verschilden van eentalige Franse sprekers die nooit aan Chinees waren blootgesteld," aldus het onderzoek. In andere woorden verwerkten de hersenen van de kinderen de tonale informatie als spraak, ook al hadden ze zover ze zelf wisten nog nooit een tonale taal gesproken. De Franstaligen – net als Engels een non-tonale taal – die nooit aan Mandarijn waren blootgesteld, konden het geluid maar in één kwab verwerken. Wat het onderzoek echter niet verduidelijkt, is of het hebben van dit vroege framework het leren van Mandarijn voor de in-China-geboren Franstalige kinderen makkelijker maakt. Er valt dus nog genoeg te leren over hoe ons brein talen verwerkt, en hoe de taal ons brein vormgeeft. Maar zelfs als je geen neuraal framework hebt meegekregen, heeft Zuck in ieder geval aangetoond dat iedereen Mandarijn zou kunnen leren.