Gekkopoten zijn de inspiratie voor dit apparaat om glazen muren mee te beklimmen

​Toegegeven, het is nog geen Spiderman, maar het is niet te ontkennen dat de onderstaande guy relatief makkelijk tegen een glazen muur opklimt. Dat kan dankzij een stel wetenschappers van Stanford University die  ​een nieuw materiaal ontwikkeld hebben dat ongeveer hetzelfde werkt als de poten van gekko's.

Video via ​Journal of the Royal Society Interface

Gekko's zijn al langer het voorbeeld als het aankomt op materialen ontwikkelen die goed kunnen kleven aan verschillende oppervlaktes, maar ook makkelijk weer los kunnen. Onder de poten van gekko's zitten zogenaamde  ​setae of hechtlamellen, haartjes van een paar nanometer dikte, die dankzij de Van der Waals-kracht 'plakken' aan de moleculen van een oppervlakte. Het mooie hiervan is dat ze alleen plakken als ze onder een bepaalde hoek op het oppervlak worden gezet, en meteen loslaten als ze in een andere richting worden weggeschoven. Op deze manier verspilt een gekko nauwelijks energie bij het voortbewegen over een verticaal oppervlak.

Deze werking is lange tijd een soort heilige graal geweest voor materiaalonderzoekers, die het slechts in beperkte mate hebben weten te recreëren. Het grote probleem is namelijk dat de plakkerigheid niet meeschaalt met het oppervlak. Als je een gekkopoot zou moeten opschalen zodat het een mens van 70 kilogram kan dragen, zou diegene aan beide handen een tennisracket van het materiaal moeten dragen om te kunnen klimmen. Niet bepaald handig.

Met het publiceren van hun nieuwe onderzoek lijkt dit echter verleden tijd. De onderzoekers hebben namelijk een materiaal ontwikkeld dat met slechts 140 vierkante centimeter per hand genoeg draagkracht levert om een persoon van 70 kilogram te tillen. Bovendien kan het materiaal, net als bij de gekkohand, makkelijk worden losgemaakt door het in de tegenovergestelde richting van de draagkracht te bewegen.

Naast het ontwikkelen van het materiaal hebben de onderzoekers ook meteen een soort apparaat bedacht dat mensen ook daadwerkelijk kunnen gebruiken om dingen te beklimmen.

Het materiaal bevindt zich onder de handen van de klimmer, maar de benen vangen het gewicht op. Zoals je in de video ziet, gebruikt de klimmer alleen zijn handen om het onderdeel waar het materiaal onder zit los en vast te maken, terwijl zijn benen op een soort plateautje staan. Volgens de onderzoekers kost het niet meer moeite dan een ladder beklimmen.

Met een beetje geluk gaan ze nu door met het ontwikkelen en steeds beter maken van dit materiaal, waardoor we misschien op gegeven moment allemaal aan onze tenen en vingertoppen ondersteboven aan gebouwen kunnen hangen.