Er bestaat al een veel realistischere Marsmissie dan die van SpaceX

Vorige week vertelde Elon Musk aan de International Astronautical Congress in Guadalajara, Mexico over zijn plannen om Mars te bevolken. Hoewel er nog veel obstakels zijn voor zijn wens om het leefgebied van de mensheid multi-planetair te maken (vooral de kosten), werden zijn ideeën over een toekomst met bemande reizen tussen planeten met veel enthousiasme ontvangen.

De ambities van Musk mogen dan nog niet heel realistisch zijn maar zijn verhaal overschaduwde wel een andere presentatie op de avond erna, waar een veel realistischer, doch minder sexy plan om mensen rond 2028 naar de rode planeet te brengen werd gepresenteerd.

Dit plan – met de naam Mars Base Camp – is een idee van de defensiefabrikant Lockheed Martin, en werd gepresenteerd voor ongeveer een derde van het publiek dat Musk trok met zijn presentatie op woensdagavond. Mars Base Camp, het plan om een bemand ruimtestation in een baan rond Mars te brengen in 2028, werd voor het eerst gepresenteerd door Lockheed Martin in mei. Maar op het Astronautical Congress werd voor het eerst uitvoerig gekeken naar de manier waarop het bedrijf dit denkt te gaan doen.

Hoewel het plan nog onderdeel moet worden van de Marsmissie van NASA (het doel van de presentatie leek inderdaad om de NASA te overtuigen van de waarde), is het idee van Lockheed voor een Mars Base Camp voor een groot deel gebaseerd op de Mars-technologie van NASA, zoals de Space Launch System raketten en de bemande Orion voertuigen.

De Mars Base Camp-missie begint met het verzamelen van alle onderdelen van het ruimtestation (wat vooral bestaat uit twee Orion voertuigen, een leefgebied voor het team en een laboratorium) in het gebied tussen de maan en de aarde. Vervolgens wordt het lab in een baan rond Mars gebracht waar het wacht tot de astronauten arriveren. De reis van het laboratorium duurt ongeveer drie jaar, omdat het gebruik maakt van zonne-elektrische aandrijving, wat een efficiëntere maar ook tragere methode is voor de aandrijving dan chemische raketbrandstof.

Als het lab zich eenmaal in een baan rond Mars bevind, zal de rest van het ruimtestation – waaronder zes astronauten – beginnen aan een reis van negen maanden naar de rode planeet. De astronauten zullen vooral in het leefgebied blijven, omringd door brandstoftanks met vloeibare waterstof, wat ze beschermt tegen de hoge stalingsniveaus tijden de reis. Als het ruimtevoertuig dan eindelijk bij Mars is aangekomen, wordt het voertuig aan het lab gekoppeld en is het kamp klaar om bewoond te worden door de astronauten.

Het lijkt misschien overbodig om het ruimtestation met twee Orion voertuigen op te bouwen, maar dat is juist nuttig. Een van de Orion voertuigen kan van het basiskamp losgekoppeld worden voor korte bemande missies naar de kleine manen van Mars: Phobos en Deimos. Daarnaast hebben de astronauten dan altijd een reservevoertuig, mocht één van de voertuigen defect raken, om terug naar Aarde te komen.

Hoewel het team van de Mars Base Camp nooit zal afdalen naar Mars tijdens het verblijf, zijn er genoeg wetenschappelijke experimenten te doen in het jaar dat ze er zullen verblijven.

Voor hun aankomst heeft NASA namelijk al de Mars 2020 rover gestuurd, die hopelijk monsters heeft genomen van het oppervlak op Mars welke vervolgens naar de astronauten worden gestuurd. Op basis van deze monsters worden onderzocht of er ooit leven op Mars is geweest. Daarnaast zullen er ook andere robotvoertuigen zijn, inclusief een vliegtuig, die de astronauten kunnen gebruiken. Met deze voertuigen kunnen de astronauten veel meer ontdekken over het oppervlak op Mars dan welke rover ook. Zonder mensen in een baan rond Mars te hebben is het besturen van een autonoom voertuig onmogelijk, aangezien er een vertraging van 20 minuten zit in de radiotransmissie tussen Aarde en Mars.

Het voorstel voor de Mars Base Camp is veel behoudender dan het SpaceX-plan om menselijke koloniën te beginnen op Mars, en daarom heeft het ook meer kans om te slagen – tenminste binnen een tijdsspan van 12 jaar. Anders dan SpaceX, waarbij alle technologie vanuit het niets moet worden ontwikkeld (een heel arbeidsintensieve en kostbare taak), is alle technologie voor de Mars Base Camp al getest, goedgekeurd en zelfs al meermaals gebruikt voor verschillende missies van NASA.

Een van de lastigste dingen met het sturen van mensen naar Mars is ervoor zorgen dat ze veilig op het oppervlak aankomen, om nog maar te zwijgen over het opstijgen en de reis terug naar Aarde. Hoewel het Mars Base Camp van Lockheed minder ambitieus is dan SpaceX aangezien het geen mensen naar het oppervlak zal sturen, zal het mensen wel de tijd geven om Mars in kaart te brengen en te ontdekken wat de beste plaats is om mensen te laten landen als het zover is.

Het succes van het Mars Base Camp hangt af van de beslissing van NASA of zij het echt willen gebruiken voor hun Marsmissies. Dit lijkt wel waarschijnlijk, aangezien NASA's plannen voor Mars vaak zijn bekritiseerd als te vaag. Met het Mars Base Camp biedt Lockheed Martin een concrete oplossing, die ook nog eens onafhankelijk wordt ontwikkeld.