Een paddotrip lijkt biologisch gezien heel erg op dromen

Als je ooit paddo's hebt gedaan weet je al van deze droom/trip link af. Die kennis hoef je niet per se te krijgen door in een fMRI-scanner te gaan liggen. Trippen gaat zo vaak gepaard met een soort dagdromen waarbij je jezelf in de hemel waant. Het gevoel wat je dan krijgt is net zo fysiek als honger of warmte zou voelen. De wereld is niet zo'n beklemmende plek meer, en de tijd beweegt zich op een extatische manier, tussen boeren en pauze's door. Ik kan het niet genoeg aanraden (maar doe het alsjeblieft in een veilige omgeving met mensen die je vertrouwt). Het goede nieuws is dat zelfs degenen die niet zo van de psycho-actieve drugs zijn op een nachtelijke basis iets van een trip ervaren in de vorm van dromen.

Deze overeenkomst vind plaats op een psychologische wijze. Het is een onthulling die mogelijk is gemaakt door onderzoek dat vorige week naar buiten kwam van Imperial College London. Hierin werden de noemenswaardige overeenkomsten tussen het functioneren van het brein gedurende dromen en trippen gepresenteerd. Het gaat hier wel om het trippen dat veroorzaakt wordt door het actieve bestanddeel in psychedelische paddestoelen: psilocybin.

Het experiment nam 15 proefpersonen en injecteerde ze met ofwel psilocybine of een placebo terwijl ze in een hersenscanner lagen. Niet de meest chille plek voor een trip lijkt me, maar alles voor de wetenschap. De onderzoekers gebruikten het Blood Oxygen Level Dependent (BOLD) signaal om de hersenactiviteit te meten. Aan de hand daarvan kon het team een kaart maken van de activiteit in de hersenen die onder invloed was van de drugs.

Wat ze vonden was dat de delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het hogere-orde denken - zelfbewustzijn/bewustzijn, probleemoplossing, besluitvorming - verward raken. Dit leidt tot "ontwrichtte en ongecoördineerde" hersenactiviteit, volgens een statement van Imperial College. Een trippend brein ervaart ook een verhoging in de activiteit in de primitievere regionen van het brein, zoals in de delen die verantwoordelijk zijn voor geheugen, emotie en opwinding: deze regionen worden "luider." Je kunt het potentieel zien van zo'n combinatie van effecten.

"Ik was gefascineerd door de overeenkomsten tussen het patroon van hersenactiviteit in een psychedelische staat en het patroon van hersenactiviteit gedurende droomslaap. Zeker aangezien beiden de primitieve gebieden betrekken die gekoppeld zijn aan emoties en geheugen," zei Dr. Robin Carhart-Harris.

"Mensen beschrijven het nemen van psilocybine vaak als het produceren van een droomachtige staat en onze bevindingen hebben, voor de eerste keer, een fysieke representatie geleverd voor de ervaring in het brein." Het verschil is natuurlijk dat alleen één van deze variaties op trippen ervaren kan worden wanneer je wakker bent en rond een kampvuur in de woestijn zit, een droom voelt relatief willekeurig aan.

Carhart Harris merkt op dat dit geen triviaal onderzoek is en dat het begrijpen van de werking van psilocybin in hoge resoluties een doorgang is naar het gebruik van de drug in bijvoorbeeld therapeutische sessie's. "We bestuderen op dit moment het effect van LSD op creatief denken en we zullen ook kijken naar de mogelijkheden om met psilocybin de symptomen van depressie te verzachten doordat het patiënten in staat stelt om hun rigide pessimistische denkpatronen te veranderen," zei ze. "Psychedelica werden gebruikt voor therapeutische doeleinden in de jaren 50 en 60, maar nu beginnen we eindelijk te begrijpen hoe ze werken in het brein en hoe dit ons kan informeren over hoe we ze goed kunnen gebruiken."

Het natuurlijke proces dat door het team is verkend, is op zichzelf al fascinerend: entropie. Entropie is een meting van de willekeurigheid die mogelijk is in een gegeven systeem, zoals het brein. Door te kijken naar de gedrogeerde breinen, was het mogelijk om naar de specifieke neurale netwerken te kijken vanuit dat opzicht. Het ging hier dus niet om wat het brein daadwerkelijk doet, maar waar het toe in staat is.

Dus de vraag is hoeveel mogelijkheden er beschikbaar zijn voor een bepaald deel van het brein dat aan de paddo's zit. In de primitieve gebieden van het brein leek het dat er meer entropie aanwezig was, en dus meer mogelijkheden. Dit kan gekoppeld worden, volgens Carhart-Harris en anderen, aan de "mind expansion" waar paddogebruikers het vaak over hebben.

Iets zwakker uitgedrukt: entropie is een meting van de complexiteit van een netwerk. Wat complexiteit in het brein precies betekent is een ontwikkelende wetenschap. Een onderzoek dat eerder dit jaar verscheen in de journal Frontiers of Human Neuroscience beschrijft dat normale, ongedrogeerde breinen soms een verhoogde complexiteit vertonen binnen bepaalde netwerken. Dit hangt namelijk samen met een verminderde functionele verbinding tussen netwerken die over het hele brein verspreidt zijn. Het brein compenseert als het ware een deel van de functionaliteit op een lokaal niveau op het moment dat het op globaal niveau achteruit gaat.

Dus, des te meer een deel van het brein naar binnen kijkt, des te minder het naar buiten kijkt. Mind expansion is een wisselwerking zo lijkt het, maar op een "grof" niveau lijkt het dat complexitieit het tegenovergestelde effect heeft op het verhogen van synchronisatie. Het hangt echt af van de specifieke hersentaak.

"Dit patroon is het meest consistent met het voorstel dat neurale complexiteit, dat gerelateerd is aan de de regulatie van neurale synchronie, vergroot wordt wanneer neuronen op fijne tijdsschalen desynchroniseren," suggereerde de eerdere studie. Dus, we kunnen ons de hersentaken voorstellen die onderverdeeld zijn in kleinere en kleinere stukjes. Wanneer ze heel klein zijn desynchroniseert het brein waardoor individuele netwerken de processen waarnemen.

Maar wanneer de taken groter zijn is het waarschijnlijker dat ze doorgegeven worden. Je kunt dan naar het effect kijken van paddo's/dromen als een overbelasting van specifieke regionen van het brein. De ervaring van een bepaald gevoel, zoals 'liefde', wordt vergroot en gaat ten kosten van zelfbewustzijn. Uitbreiding en samenknijping, tegelijkertijd. Betekent dit dat de liefde die je tijdens een trip ervaart minder "jij" bent? Het is in ieder geval een interessante gedachte.