Jeffrey Gould lijdt al jaren aan misofonie, of "geluidshaat", een neurologische aandoening die een gevoel van oncontroleerbare woede veroorzaakt bij het horen bepaalde geluiden. Mensen worden bijvoorbeeld helemaal gek van kauwgeluiden, tandenpoetsgeluiden of dat flappende geluid van teenslippers.Naast het boze gevoel, ervaren mensen met misofonie ook vaak walging, zweterige handen en een versnelde hartslag wanneer ze dit soort geluiden horen. Dit kan zelfs voorkomen wanneer de geluiden voor anderen bijna onhoorbaar zijn.
Advertentie
Gould ontdekte dat hij aan deze aandoening lijdt toen een vriend hem een artikel liet zien. Hij zamelde vervolgens geld in met crowdfunding via de website Indiegogo, om een documentaire te maken. De documentaire Quiet Please… ,waarin mensen met misofonie worden geïnterviewd, benadrukt de isolatie die vaak ontstaat als gevolg van de aandoening.Quiet, Please…is geen big-budgetfilm, maar het brengt men wel besef van de ernst van misofonie, dat vaak wordt gezien als een irritante karaktertrek. De aandoening leidt vaak tot vervreemding, omdat familie en vrienden precies de geluiden maken die hen tot woede drijft. "Stel je voor dat de normale dagelijkse geluiden om je heen je hele leven beïnvloeden en je kapot maken," zegt de trailer van de film.De wetenschap heeft weinig oplossingen voor mensen met misofonie, volgens STAT. Maar het besef groeit dankzij social media en persoonlijke verslagen zoals deze in de New York Times.De film heeft al een overwinning geboekt. Terwijl ik deze post schreef, zag ik dat iemand die ik ken de Facebook-pagina voor misofonie heeft geliket. Toen bedacht ik me dat ik door deze persoon een keer ben afgesnauwd vanwege mijn kauwgomkauwen. Ik vond hem toen een lul, maar dacht ook dat ik wel heel hard moest heb zitten kauwen om zo'n extreme reactie bij iemand te veroorzaken. Nu snap ik het: het was gewoon de misofonie.Lees hier meer over misofonie – hoe je weet of je het hebt en hoe je er vanaf zou kunnen komen