FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Dolfijn aangetroffen in blikjes tonijn, of leugens aangetroffen in de media?

Het antwoord op deze vraag is: leugens aangetroffen in de media. Er zit geen dolfijn in je blikje tonijn, dus je hoeft voorlopig niet bang te zijn dat je later krankzinnige kinderen krijgt.

Volgens verschillende nieuwszenders zou er dolfijnenvlees in blikken tonijn zitten. Na de ponyrunderburgers en varkens-halalworstjes leek het weer raak te zijn. Dit vond ik interessant: in dolfijnenvlees zit namelijk een hoge concentratie kwik en kwik is giftig. Als nu zou blijken dat wij via onze broodjes tonijnsalade gedurende ons leven al een paar dolfijnen hadden gegeten, dan zou dit potentieel best gevaarlijk kunnen zijn. In het ergste geval krijg je baby’s met de Minamataziekte. Daar moet je ongeveer 75 gram dolfijnenvlees per dag voor eten. Een aantal symptomen van Minamata zijn krankzinnigheid, verlamming, coma en de dood.

Advertentie
Een moeder met haar kind die de ziekte van Minamata heeft.

Een moeder met haar kind, die de ziekte van Minamata heeft. 

Om me te laten inlichten over de ins & outs van het onderzoek belde ik het Wageningse onderzoeksinstituut IMARES (Institute for Marine Resources & Ecosystem Studies). Zij hebben volgens de media het dolfijnenvlees aangetroffen.

Ze waren blij dat ik contact met ze zocht. Volgens hen was het nieuws namelijk compleet uit z'n verband getrokken. “We zijn blij dat je ons even hebt opgebeld in plaats van een artikel te schrijven dat is gebaseerd op het misleidende nieuws dat nu rondgaat,” zeiden ze. Media zoals de Volkskrant en De Telegraaf hebben die moeite niet genomen, maar domweg bericht over iets dat niet eens onderzocht is. “Een paar jaar terug hebben we bij IMARES een kleinschalig onderzoek gedaan voor een voedselproducent. Destijds zijn er DNA-sporen van dolfijn gevonden in een product waar tonijn in zou moeten zitten. Maar dat product was geen blikje tonijn.”

Leugens.

Ook zijn DNA-sporen niet per definitie stukken vlees. Die kunnen op verschillende manieren in het product terecht zijn gekomen. Als er bijvoorbeeld in de fabriek waar tonijn wordt verwerkt soms ook een stukje dolfijn langskomt, kan het al raak zijn. Vergelijk het maar met producten die in een fabriek zijn geproduceerd waar ook noten worden verwerkt. Dit betekent nog niet dat het product ook echt uit noten bestaat.

Nog meer leugens. 

Bovendien, als er in plaats van tonijn dolfijn in een blikje zou zitten, zou dit waarschijnlijk meteen opvallen: dolfijnenvlees is zwart en smaakt naar hert of rund. Uit The Independent:

“In Taiji, the fishermen say that dolphin tastes like venison or beef. But eaten raw with a dab of ginger and soy sauce, the glistening dark flesh resembles liver, with a coppery aftertaste that lingers on the roof of the mouth long after you've chewed it past your protesting taste buds. The ripe, tangy smell stays longer.”

IMARES drukt ons op het hart dat uit de resultaten geen conclusies kunnen worden getrokken over het voorkomen van dolfijn in blikken tonijn. Ze hebben inmiddels zelf ook een verklaring afgelegd. Dus je hoeft niet bang te zijn dat je later krankzinnige kinderen krijgt.

Volg Motherboard ook op Facebook en Twitter voor meer van dit en andere dingen