Elk levend wezen dat we kennen heeft een genetische code die is opgebouwd uit vier DNA bases. Maar hoe zijn die bases op aarde terecht gekomen? Hoe zijn ze gevormd? Zijn wij zelf niet gewoon buitenaards? Eindelijk hebben we nu een aanwijzing die ons dichterbij het antwoord brengt. Daar moeten we een ultra sterke laser en een Tsjechisch team van wetenschappers voor bedanken.De bevindingen suggereren dat adenine, guanine, cytosine, en uracil (komt voor in RNA en familie van thymine - de vierde DNA-base) zich allemaal op aarde gevormd hebben. Misschien zijn we tenslotte dus toch geen aliens.
Maar wie kwam dan met dat alien idee? In 2011 vonden NASA- wetenschappers adenine en guanine (geen thymine en cytosine) in monsters van een meteoriet. De bevinding sloot goed aan bij een toen al populaire hypothese, dat de bouwblokken van het leven uit de ruimte kwamen.
De PALS laser hal. Afbeelding: PALS
Nu is er dus bewijs voor een andere theorie. Een team van wetenschappers, onder leiding van Martin Ferus van de Academie van Wetenschap in Tsjechië, beweert dat DNA zich ook op aarde gevormd kan hebben tijdens de laatste bombardementen van meteorieten. Om hun theorie kracht bij te kunnen zetten, hebben ze de specifieke aardse omstandigheden van 4 miljard jaar geleden nagebootst in een laboratorium.
Onze blauwe knikker was vier miljard jaar geleden nog niet zo blauw, maar eerder roodgloeiend als gevolg van de voortdurende regen van asteroïden en ander groot ruimtegesteente. De hoge temperaturen en grote hoeveelheden energie die vrijkwamen bij dit proces, vormden samen met klei en formamide (een corrosieve vloeistof die toentertijd waarschijnlijk in grote hoeveelheden aanwezig was) de vier DNA bases, redeneerde Ferus. Asteroïden leverden, in Ferus' scenario alleen de energie noodzakelijk voor de creatie van DNA – ze brachten niet de nucleobases.
"De inslagen waren waarschijnlijk niet schadelijk voor de formatie van biomoleculen en de eerste levende structuren," Schreef Ferus. "Omgekeerd kan het ook zijn dat de inslagen alleen de benodigde energie brachten om de chemische reacties te starten, zoals de synthese van biomoleculen."
De herkomst van DNA is één van de grootste mysteries in de oorsprong-van-het-leven hoek van wetenschap. De uitkomsten van Ferus zijn voor veel onderzoekers in dit vakgebied dan ook een welkome bevinding. Om te bewijzen dat het echt zo is gegaan als ze stellen, heeft het team een experiment opgezet waar ze meteorieten, klei, en formamide gaan bestoken met een supersterke laser, genaamd de Prague Asterix Laser System.
De gecreëerde omstandigheden zijn vergelijkbaar met hoe het er miljarden jaren geleden op aarde moet hebben uitgezien. Door de hoge energie van de inslagen wordt er plasma gecreëerd. De klei, formamide en plasma worden samen in een bak met water gelegd, waar "het een reeks opeenvolgende chemische reacties teweeg brengt, die uiteindelijk leidt tot de formatie van de nucleobases."
"Toen formamide bestraald werd in het lab in het bijzijn van de andere ingrediënten, werden alle vier de bases gevonden," schreef Ferus.
"Het leven op aarde is misschien wel een geval van kosmisch toeval, maar niet eentje die vereist dat leven van elders moest komen," voegde hij toe.
"Uit ons onderzoek zou je de conclusie kunnen trekken dat de verschijning van leven op onze planeet geen ongelukje is, maar een direct gevolg van de omstandigheden op aarde en de omgeving."
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
De herkomst van DNA is één van de grootste mysteries in de oorsprong-van-het-leven hoek van wetenschap. De uitkomsten van Ferus zijn voor veel onderzoekers in dit vakgebied dan ook een welkome bevinding. Om te bewijzen dat het echt zo is gegaan als ze stellen, heeft het team een experiment opgezet waar ze meteorieten, klei, en formamide gaan bestoken met een supersterke laser, genaamd de Prague Asterix Laser System.
De gecreëerde omstandigheden zijn vergelijkbaar met hoe het er miljarden jaren geleden op aarde moet hebben uitgezien. Door de hoge energie van de inslagen wordt er plasma gecreëerd. De klei, formamide en plasma worden samen in een bak met water gelegd, waar "het een reeks opeenvolgende chemische reacties teweeg brengt, die uiteindelijk leidt tot de formatie van de nucleobases."
"Toen formamide bestraald werd in het lab in het bijzijn van de andere ingrediënten, werden alle vier de bases gevonden," schreef Ferus.
"Het leven op aarde is misschien wel een geval van kosmisch toeval, maar niet eentje die vereist dat leven van elders moest komen," voegde hij toe.
"Uit ons onderzoek zou je de conclusie kunnen trekken dat de verschijning van leven op onze planeet geen ongelukje is, maar een direct gevolg van de omstandigheden op aarde en de omgeving."